مهدی بازارگرد، ملیپوش والیبال ایران بعد از ۲۰ سال بازی در ردههای ملی و باشگاهی، از حضور در دنیای والیبال بهعنوان بازیکن خداحافظی کرد. نمایش فوقالعاده در جامجهانی ۲۰۱۱ ژاپن و قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۰، برجستهترین خاطرات را از بازارگرد در ذهن هواداران والیبال به جا گذاشت. گفتوگوی «فرهیختگان» با این والیبالیست باسابقه را در ادامه میخوانید.
بعد از ۲۰ سال از دنیای قهرمانی خداحافظی کردید. چطور شد این تصمیم را گرفتید؟
هفته پیش در کرمان کلاس بینالمللی درجهیک برگزار شد که زیر نظر اساتید این کارت را گرفتم و بعد از ۲۰ سال بازی در لیگ و تیم ملی خداحافظی کردم. در سایتها دیدم نوشته بودند چون پیشنهادی برای بازی نداشتم خداحافظی کردهام در حالی که هم قبلا و هم برای لیگ امسال پیشنهاد داشتم. بدنم اجازه بازی میداد اما خواستم خاطره خوبی از من در ذهن همه باشد.
همان خاطره سال ۲۰۱۱؟
بله، موقعی که سال ۲۰۱۲ – ۲۰۱۱ در زمان ولاسکو کنار گذاشته شدم خاطره خوبی از مهدی بازارگرد در ذهن مردم مانده و دوست داشتم همان خاطره باقی بماند. با گذشت سن کارایی پایینتر میآید اما ذهن مردم همان بازارگرد سرحال سالهای گذشته است. سال قبل هم خوب بازی کردم اما از ابتدای امسال که دنبال مربیگری بودم باز همه میگفتند میتوانم بازی کنم. من از خرداد و تیر ماه دنبال عرصه مربیگری بودم و دوست نداشتم بازی کنم.
صحبتی هم برای فعالیت در عرصه مربیگری داشتید؟
بله، با باشگاههای مختلف صحبت کردم گفتند فعلا کارت مربیگریات را بگیر که هفته گذشته این کارت را گرفتم. آن موقع به من گفتند برای خداحافظی پست بگذار، فکر نمیکردم اینقدر بازتاب داشته باشد. دوستانم تماس گرفتند و گفتند باید بازی خداحافظی بگذاری. بهنام محمودی، شیرکوند و همینطور دیگر دوستان تماس گرفتند و قرار است هفته آینده یک بازی خداحافظی داشته باشم. همسرم هم دوست داشت چنین اتفاقی بیفتد اما فکر نمیکردم این اتفاق بیفتد و کسی قبول کند. در والیبال کمتر دیده شده بازی خداحافظی برگزار شود همانطور که خیلیها بیسروصدا کنار رفتند مثل بهنام محمودی. من از همه دوستانم تشکر میکنم و خیلی خوشحال شدم. فکر نمیکردم رفتنم اینقدر بازتاب داشته باشد.
خداحافظی قهرمان ورزشی در همه رشتهها سخت است. چه حسی داری؟
حس خوبی نیست چون دائم با خودم میگویم الان هم میتوانم بازی کنم اما مثالی برای خودم دارم و میگویم الان دو دوتا میشود ۵/۳ در حالی که در جوانی چهارتا میشد. همیشه با خودم میگفتم هر زمانی اسپکم رد نشود آن سال آخرین سالی است که والیبال بازی میکنم اما بعدها فکر کردم و دیدم در این صورت با سرشکستگی از والیبال کنار میروم.
با خودم فکر کردم الان بهترین موقع است، هر چند در کلاس مربیگری همه میگفتند تو هنوز هم میتوانی بازی کنی. با خودم فکر کردم بازی را ادامه دهم یا نه اما باز هم خواستم همان خاطره خوش از بازارگرد در ذهن مردم بماند. خیلی سخت است اما باید با این موضوع کنار بیایم تا در عرصه مربیگری فعالیت کنم. مربیگری عرصه وسیعی است که باید خیلی چیزها را در آن یاد گرفت مثل مدیریت، روانشناسی و دایره آن وسیعتر از دنیای بازیگری است.
وضعیت تیم ملی را در حال حاضر چطور میبینی؟
کمی مدیریت ضعیف شده و بههم ریختگی را شاهد هستیم اما بازهم تیمی داریم که جوانان آن انگیزه بالایی دارند تا خودشان را ثابت کنند. غیر از بازیکنان بزرگ و دوره دیده مثل معروف، غفور و موسوی میتوان به بازیکنان جوان هم میدان داد همانطور که در بازی با لهستان دیدیم بازیکنان جوان آنقدرانگیزه داشتند که لهستان به سختی توانست ما را ببرد.
این کشتی روبه جلو در حال حرکت است حالا با هر مربیای، چون بازیکنان اساس والیبال را میدانند و از هیچ تیمی در جهان نمیترسند. فقط ساماندهی و مدیریت میخواهد تا این تیم به روزهای اوج برگردد. مربیهایی مانند کیروش و ولاسکو لازم است تا دیکتاتور باشند و بتوانند بازیکنان را به تمرین کشانده و آنها را به روزهای اوج برگردانند.
بهاره محمدی
- 13
- 5