زهرا نعمتي، مدال آور ايران در ورزش تيراندازي با كمان از سوي كميته بينالمللي پارالمپيك به عنوان نامزد دريافت جايزه جهاني روز زن در تاريخ ۱۷ اسفند سال جاري معرفي شده است. اين مراسم يك روز پيش از افتتاحيه بازي هاي پارالمپيك زمستاني ۲۰۱۸ برگزار ميشود و نعمتي با حضور در ليست پنج نفره كميته بين المللي پارالمپيك شانس بالايي براي برنده شدن اين جايزه دارد. زهرا نعمتي در سالهاي اخير همواره يكي از ورزشكاران برتر كشورمان بوده و نخستين بانوي ايراني است كه سهميه المپيك و پارالمپيك را همزمان كسب كرد.
بدون شك حضور بانوي ايراني در كنار اِستر ورگیر، تنیسور ۳۶ ساله هلندي، حیات خطاب، ريیس کمیته پارالمپیک مصر، مینا مجتهدی، ريیس ایرانیالاصل کمیته پارالمپیک فنلاند و سارا استوری، رکابزن معلول ۴۰ ساله اهل بریتانیا و دارنده ۱۶ مدال پارالمپیك، افتخار بزرگي براي ورزش كشورمان است. به همين دليل گفتوگويي با قهرمان تير اندازي با كمان كشورمان انجام داديم كه در ادامه آن را ميخوانيد.
شما به عنوان يك بانوي ايراني، افتخارات و موفقيتهاي زيادي را در عرصه ورزشي به دست آوردهايد؛ تمركز زياد روي ورزش چقدر در زندگي شخص شما تاثير گذاشته است؟
بدون شك زندگي ورزشي و به خصوص ورزش حرفهاي بسيار سخت است. زيرا يك ورزشكار حرفهاي بايد از بسياري تفريحات دور باشد يا اينكه نميتواند اوقات زيادي را در كنار خانواده اش سپري كند. من هميشه از خانواده و پدر و مادرم براي اينكه نميتوانم زياد در كنارشان باشم و آنها را ببينم، عذرخواهي ميكنم. اردوهاي زياد، تمرينات مداوم و فشرده و همچنين حضور در تورنمنتهاي مختلف باعث شده زمان زيادي را براي كنار خانواده بودن نداشته باشم و اين شرايط بسيار دشوار است. براي مثال چندين سال نتوانستم سال تحويل را در كنار آنها باشم و در واقع اين شرايط براي من اجباري بوده است.
خانواده شما در قبال اين شرايط اجباري چه واكنشي دارند؟
خوشبختانه من هميشه حمايت خوبي را از جانب آنها دارم. خانواده من به خوبي اين شرايط و نبودهاي من را درك مي كنند. در بسياري از اوقات به من كمك كردند و يار و ياورم بودند. همين مساله باعث شد سختي اين شرايط را كمتر حس كنم. در واقع من نقش اول اين موفقيتها را حمايت خانواده از خودم مي دانم.
سال آينده نيز سال شلوغي را در پيش داريد؛ فكر ميكنيد بتوانيد به آمادگي بدني لازم برسيد؟
براي سال آينده مسابقات مهمي را پيش رو داريم. براي مثال بايد در مسابقات پارالمپيك آسيايي جاكارتا و همچنين مسابقات المپيك آسيايي حاضر شويم. قبل از آن نيز مسابقات جهاني را بايد برگزار كنيم. اميدوارم بتوانيم در اين مسابقات باز هم براي كشورمان افتخار آفريني كنيم.
تا پايان سال جاري مسابقات و تورنمنتي را در پيش نداريد؟
خير. فشردگي برنامه هاي ما در سال آينده خواهد بود.
با اين حساب امسال خانواده شما خوشحال هستند!
(باخنده) بله؛ برنامه خاصي نداريم و خداراشكر اگر برنامه اي پيش نيايد، لحظه سال تحويل را در كنار خانواده ام خواهم بود. در سال هاي گذشته و بهخصوص قبل از المپيك بهدليل ترافيك مسابقات اين اتفاق نيفتاد. سال گذشته فكر ميكردم اين اتفاق بيفتد اما دوباره برنامه اي پيش آمد و من به سازمان ملل رفتم. با وجود اينكه برنامه ورزشي نبود اما سفري پيش آمد و موفق نشدم در كنار خانواده باشم. اما امسال هيچ برنامه اي نيست. حداقل تا الان هيچ اتفاقي قرار نيست بيفتد و اميدوارم بتوانم سال تحويل را در كنار اعضاي خانواده ام باشم.
خانوادهتان با اين سختيها كنار آمدهاند؟
خانواده من هميشه خبرهاي خوب را خبر پيروزيهاي من مي دانند. آن ها به خوبي اين مساله را درك كرده اند و هميشه حامي من بودهاند.
با توجه به اينكه مسابقه اي را تا پايان سال پيش رو نداريد، شرايط تمريني شما چگونه خواهد بود؟
اردوهاي فدراسيون جانبازان و معلولان در حال حاضر برگزار نميشود و به هميندليل خودم به تنهايي تمرين مي كنم. اما بدون شك با شروع سال جديد اردوهاي فدراسيون نيز آغاز مي شوند و ميتوانم تمريناتم را زير نظر فدراسيون و مربيان تيم ملي پيگيري كنم.
شما با وجود محدوديت هايي كه نسبت به افراد عادي داريد، بسيار موفقتر ظاهر شديد و افتخارات بيشماري را كسب كردهايد. فكر ميكنيد چرا برخي معلولان به علت محدوديت، امكان پيشرفت و رشد در جامعه را ندارند؟
اول اينكه خواهش مي كنم تفاوتي بين من و افراد عادي قايل نشويد. معتقدم ما نيز افراد اين جامعه هستيم. شايد فقط شرايطمان نسبت به ديگران سخت تر باشد. البته شرايط سخت براي همه هست و براي من كه از نظر جسمي محدوديتهايي دارم شرايط ميتواند سختتر باشد. با وجود همه اينها سعي كردم روياها و آرزوهايم رافراموش نكنم.
هميشه سعي ميكنم با تلاش و حركت رو به جلو، نقطه اميدي در دل افرادي باشم كه نااميد هستند يا روياهايشان را فراموش كردهاند و انگيزهشان را براي ادامه زندگي از دست دادهاند. هميشه پشتكار و باورم اينگونه بوده كه ميتوانم اين كار را انجام بدهم. هميشه تنها چيزي كه از بانوان كشورم خواستهام اين بوده كه همواره با اميد زندگي كنند و هيچ وقت روياهايشان را فراموش نكنند. آنها بايد در مسير آرمانهايشان برنامه ريزي كنند و در آن مسيرگام بردارند.
اگر واقع بينانه نگاه كنيم، باوري در جامعه زنان ايران هست كه شايد اشتباه و غلط باشد اما بسياري معتقدند كه در اين جامعه محدود هستند و امكان رشد و پيشرفت ندارند.
ببينيد؛ امكان رشد و ترقي در زمينه هاي مختلف شايد مقداري براي زنان ايراني سخت باشد زيرا بسياري از اوقات، زنان ما از سوي خانواده و جامعه درك نميشوند و يك زن براي رسيدن به پيروزي بايد زحمت زيادي بكشد و تلاش كند. ممكن است اين تلاش و سختيها وجود داشته باشد؛ چرا كه بايد بقيه افراد را به اين اطمينان و اعتماد برساند كه راه را براي او باز كنند. به او ميدان بدهند تا به شكوفايي برسد.
معتقدم كار سختي است اما هيچ كاري نشد ندارد. از بانوان كشورم خواهش ميكنم كه با وجود اين سختيها به هيچ عنوان نااميد نشوند. اميد نبايد از بين برود. وقتي اميد به زندگي از بين برود، هيچ تلاشي وجود نخواهد داشت اما وقتي اميد را باور داشته باشيم كه مي توانيم بهترين باشيم، ميشود به خواسته هايمان برسيم؛ مي توانيم براي خواسته مان تلاش كنيم، بدون شك راه هموار و تحمل سختيها و مشكلات راحتتر ميشود.
سوال اصلي را در پايان گفتوگو ميپرسم، انتخاب به عنوان يكي از كانديداهاي دريافت جايزه روز جهاني زن ميتواند براي ساير بانوان كشورمان نيز اميدبخش باشد. شما را در اين راه پيشگام بدانيم؟
تا امروز ثابت شده كه در ايران، زن هاي موفق و نخبه زيادي در هر زمينه اي مانند فرهنگ، هنر، ورزش و... وجود داشته و دارند. حضور اين افراد در اقصي نقاط مختلف دنيا براي ايران عزيز باعث افتخار بوده است. نه تنها در ايران بلكه در جوامع مختلف بين المللي زنان بزرگي داريم.
سيمين دانشور، مهديه الهي قمشهاي، انوشه انصاري، شادروان مريم ميرزاخاني و... نمونهاي از بانوان موفق ايراني هستند. اين افراد براي ما باعث افتخارند و نشان دادند كه زنان ايراني توان و استعداد اين را دارند كه در همه جا و هر زمينهاي بهترين باشند. اميدوارم جامعه ما به زنان بيشتر اعتماد كند و بيشتر ميدان بدهد. اميدوارم روزي تمام افراد جامعه به اين باور برسند كه زن ها و مردها از حق و حقوق برابري برخوردار ند.
محمد سجاد بهي
- 10
- 2