چندی پیش بود که پیام نیازمند، دروازه‌بان سپاهان با بسته نگهداشتن دروازه خود به مدت ٩٤٠ دقیقه متوالی رکورد جدیدی را به نام خودش ثبت کرد، اما شاید او نمی‌دانست که خیلی زود یک دختر رکوردش را تهدید کند. زهرا خواجوی، دروازه‌بان بیست‌ویک ساله تیم وچان کردستان تا پایان هفته دهم لیگ برتر فوتبال زنان و به مدت ٩٠٠ دقیقه دروازه خود را بسته نگه داشته و در آستانه ثبت رکوردی تاریخی است.
با اینکه هیچ وقت یک دروازه‌بان در فوتبال زنان برای شکستن رکورد کلین‌شیت مورد توجه قرار نگرفته بود و همواره از رکورد بزرگانی همچون بهرام مودت و عابدزاده صحبت می‌شد، عملکرد فوق‌العاده این دختر بیست‌ویک ساله همه را به وجد آورده است. به همین بهانه با شماره یک تیم‌ملی فوتبال زنان ایران همکلام شدیم. در ادامه مشروح گفت‌وگوی «شهروند» را با زهرا خواجوی می‌خوانید.
این روزها نام شما را در خیلی از رسانه‌ها به‌عنوان دروازه‌بانی که به رکورد کلین‌شیت پیام نیازمند حمله کرده، می‌بینیم. قبلا چنین رکوردی در لیگ برتر فوتبال محاسبه شده بود؟
تا جایی که من در جریان هستم کسی چنین رکوردی در فوتبال زنان نداشته است. من ٦ سالی است که در لیگ بازی می‌کنم و ندیدم حتی یک گلر نهایتا بیش از ٥ بازی بتواند دروازه‌اش را بسته نگه دارد. امسال من در ترکیب تیم وچان کردستان از بازی اول تا پایان هفته دهم هیچ گلی نخوردم. تیم ما ٣٠ امتیاز کسب کرده و ١٠ برد متوالی به دست آورده و الان با تفاضل گل کمتر نسبت به شهرداری بم در رده دوم است.
موفقیت شما به‌حدی چشمگیر بود که پیام نیازمند هم ثبت چنین رکوردی را تبریک گفته است.
از این پیام روحیه گرفتم؛ البته می‌توانم بگویم انگیزه اصلی برای ثبت این رکورد در من بعد از این بود که نیازمند رکورد کلین‌شیت را شکست. قبل از اینکه لیگ شروع شود، مثل همیشه به اینکه گل نخورم و موفق باشم، فکر می‌کردم چون من هیچ وقت دوست ندارم گل بخورم و روحیه من با شکست سازگار نیست. بعد از اینکه در بازی اول و دوم لیگ گل نخوردم، خبر ثبت رکورد جدید کلین‌شیت به وسیله نیازمند را شنیدم. این اتفاق باعث شد انگیزه بگیرم و با خودم قرار بگذارم که این رکورد را جابه‌جا کنم.
حتما در این ١٠ هفته موقعیت‌های زیادی از مهاجمان حریف گرفتید؟
قطعا همین‌طور است؛ چون نمی‌شود در طول ١٠ هفته هیچ موقعیتی روی دروازه ما نباشد. اول از همه موفقیت تیم برایم مهم است، اما درباره خودم هم دوست دارم به این روند ادامه دهم.
رکورد دقایقی که دروازه شما بسته مانده، به ٩٠٠ دقیقه رسیده، این رکورد را تا کجا ادامه می‌دهید؟
امیدوارم که این اتفاق بیفتد. هفته بعد نیم‌فصل اول تمام می‌شود و اگر بتوانم دروازه‌ام را بسته نگه دارم، هم رکورد پیام نیازمند را می‌شکنم و هم در یک نیم‌فصل دروازه‌ام بسته مانده که رکورد خیلی خوبی است. اینکه بخواهم فکر کنم در کل یک فصل بتوانم کلین‌شیت کنم، خیلی رویایی است اما بازی به بازی جلو می‌روم. امیدوارم بتوانم حداقل به‌هزار دقیقه برسم.
قبلا این رکورد در اختیار دروازه‌بان‌هایی همچون احمدرضا عابدزاده و سیدحسین حسینی بوده و حالا شما در آستانه ثبت نام خود در تاریخ هستید.
حس خیلی خوبی است که اسم من در کنار این بزرگان قرار می‌گیرد. بین دروازه‌بان‌های ایرانی همیشه احمدرضا عابدزاده را دوست داشتم و او را الگوی خودم قرار دادم. البته سن من به دورانی که آقای عابدزاده فوتبال بازی می‌کرد، نمی‌خورد، اما فیلم‌های زیادی از دوران دروازه‌بانی او دیدم و از آن لذت بردم. البته باز هم می‌گویم که رکوردشکنی پیام نیازمند بیشتر از همه مرا از نظر روحی و روانی ترغیب کرد که بتوانم چنین رکوردی بزنم.
برخی هم در این میان مثل همیشه سعی کردند کاری که انجام شده را کم‌ارزش جلوه دهند و اعتقاد دارند که سطح لیگ زنان پایین است و ثبت چنین رکوردی کار چندان سختی نیست؟
فوتبال زنان روند رو به رشدی در سال‌های اخیر داشته و همین امسال هم جذابیتی که در لیگ زنان هست، بازتاب جهانی پیدا کرده است. حالا اینکه خیلی‌ها بگویند سطح لیگ پایین است و روی دروازه فلان دروازه‌بان حمله نمی‌شود، فکر نمی‌کنم درست باشد. در لیگی که تیم‌های انتهای جدولی نزدیک ٥٠ گل دریافت کردند، من یک‌بار هم گل نخوردم. پس بسته نگهداشتن دروازه کار راحتی نیست.
بعد از اتفاقات اخیر لقبی هم به شما دادند؟
لقب خاصی که نه؛ اما در سال‌های اخیر برخی به من می‌گویند عقاب فوتبال زنان.
در تیم‌ملی هم شماره یک هستید؟
بله؛ بعد از اینکه در تیم‌ملی زیر ١٩ سال کارم تمام شد، توانستم در تیم‌ملی بزرگسالان هم دروازه‌بان فیکس باشم. فکر می‌کنم از نظر سن و سال کوچک‌ترین دروازه‌بانی بودم که در تیم‌ملی بزرگسالان بازی کردم. امیدوارم بتوانم به این روند ادامه دهم و تا سال‌ها شماره یک تیم‌ملی باشم.
هنوز خیلی جوان هستید و با ادامه این درخشش شاید بتوانید لژیونر شوید.
سن و سال من طوری است که هنوز خیلی جای پیشرفت دارم. بازتاب رکورد من با اینکه مثل لیگ برتر مردان نبود، اما در حد لیگ زنان خوب بود و در چند روز اخیر پیام‌های زیادی دریافت کردم، من تشنه موفقیت هستم و در هیچ مسابقه‌ای دوست ندارم گل بخورم یا ببازم. الان شاید زود باشد که درباره لژیونرشدن حرف بزنم؛ اما در یکی، دو سال آینده قطعا خبرهای خوبی در این‌باره خواهید شنید. صحبت‌هایی با من شده، اما مربوط به آینده است. اگر بتوانم در لیگ‌های معتبر خارجی بازی کنم، فوق‌العاده است.
- 14
- 1
