خانم علیزاده روز جمعه، ۲۴ ژانویه، در شهر لونن آلمان به خبرنگاران خاطرنشان کرد:مهمترین چیز مخصوصا اکنون که متاهل شده ام برایم زندگی در ارامش است و فکر می کنم بتوانم این جا در کنار ورزش حرفه ای و مسابقه در المپیک و قهرمانی جهان به آن برسم.
او در جواب به خبرنگاری که از او پرسید آیا ممکن است روزی فکر بازگشت به ایران به سرش بزند بیان کرد:نه.
خانم علیزاده که نخستین زن صاحب مدال المپیک در تاریخ ایران است گفته در تلاش است تا با کسب شهروندی آلمان همراه تیم المپیک این کشور عازم مسایقات المپیک سال جاری در توکیو ژاپن شود، ولی درصورتی که به دلیل کوتاهی زمان چنين چیزی روی ندهد برای المپیک ۲۰۲۴ تلاش خواهم کرد.
خانم علیزاده دو هفته پیش و هم زمان با خروجش از ایران گفته بود:من یکی از میلیون ها زن سرکوب شده در ایرانم که سال هاست هر طور خواستند بازي ام دادند. هر کجا خواستند بردند. هر چه گفتند پوشیدم. هر جمله ای دستور دادند تکرار کردم. هر موقع صلاح دیدند، مصادره ام کردند. مدال هایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند.
او که اعلام کرده ديگر برای تیم ملی ایران مسابقه نخواهد داد و در صفحه اینستاگرامش نوشته:من برایشان مهم نبودم. هیچ کدام مان برایشان مهم نیستیم، ما ابزاریم. فقط آن مدال های فلزی اهمیت دارد تا به هر قیمتی که خودشان نرخ گذاشتند از ما بخرند و بهره برداری سیاسی کنند، ولی هم زمان برای تحقیرت، می گویند:فضیلت زن این نیست که پاهایش را دراز کند!
- 23
- 5
کاربر مهمان
۱۳۹۸/۱۱/۶ - ۸:۳۵
Permalink