به گزارش خبرورزشی،در حالي كه هيچ‌كس فكرش را هم نمي‌كرد به فاصله ۴۵ روز، هم ركورد دنيا را بزند و هم قهرمان شود اما شد. اعجوبه ايراني هيچ وقت از تمرين و وزنه سير نمي‌شود. او عاشق وزنهبرداري است. مرد طلايي حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد، حرف‌هاي شنيدني كه كامل آن در ويژه‌نامه عيد روزنامه خبرورزشي چاپ شد. قسمت‌هايي از حرف‌هايش را امروز بخوانيد.
سال ۹۶ براي شما چطور بود؟
هم خوب بود و هم بد. خيلي خسته شدم اما نتيجه كارهايم را گرفتم. در آسيا و جهان ركورد زدم. تمرينات فشرده، سخت و دوري از خانواده هم سختي‌هاي امسال بود. بنابراين مي‌گويم، امسال عالي بود.
از عالي هم آن طرف‌تر، سال طلايي سهراب مرادي بود نه؟
دقيقاً. امسال با مدال‌هاي طلايي كه گرفتم، سال طلايي بود. البته با تمريناتي كه مي‌كنم نتيجه نمي‌گرفتم حرف بود. بهترين اتفاق نه، عالي‌ترين اتفاق برايم در تركمنستان و آمريكا افتاد. وقتي به چيزي كه مي‌خواستم رسيدم يعني بهترين اتفاق ديگر.
انگار همه زندگي‌ات در وزنهبرداري خلاصه شده نه؟
دقيقاً. من شديد درگير ورزش و وزنهبرداري هستم و با اين شرايط كار خاص ديگري هم نيست چراكه وقتي تمرين نباشد، نتيجه نمي‌گيرم. كلاً فرق نفر اول با چهارم افت صددرصد آمادگي به ۹۵ درصد است. به همين راحتي. بابت همين بايد مدام تمرينات فشرده داشته باشم. من وزنهبرداري را دوست دارم و از آن سير نمي‌شوم.
واقعاً؟
واقعاً. اصلاً فكر نكنيد من با ۹۰ درصد آمادگي قهرمان جهان شدم. سال آينده هم براي تكرار قهرماني جهان بايد حتماً صددرصد آماده باشم، آمادگي‌ام به ۹۵ درصد برسد سوم يا چهارم مي‌شوم. به همين خاطر در ۱۲ ماه سال حتي يك هفته را هم بدون تمرين سر نكرده‌ام. تفريح هم ندارم.
يعني قرار است در المپيك ۲۰۲۰ دوباره قهرمان شوي؟
اگر بتوانم خودم را تا ۲۰۲۰ آماده نگه دارم چراكه نه. البته قبل از آن بايد در قهرماني آسيا و جهاني ۲۰۱۸، ۲۰۱۹ و بازي‌هاي آسيايي نتيجه بگيرم. هر چند من از فرداي خودم خبر ندارم اما سعي مي‌كنم هر روز تمرين كنم تا رو به جلو حركت كنم.
چطور؟
بايد اين سه سال مصدوم نشوم. به خاطر همين بايد خيلي محتاط كار كنم تا آسيب نبينم. اگر دور شوي و برگردي يا آسيب مي‌بيني يا آماده آماده نمي‌شوي. من به خاطر همين براي اينكه آماده بمانم، قدم به قدم جلو مي‌روم.
تو حالا همه جور مدال طلا از قهرماني آسيا تا المپيك را داري، اين كافي نيست؟
مدال به توانايي بدن ورزشكار برمي‌گردد. شايد يك نفر مدال المپيك كه مي‌گيرد، ديگر نمي‌تواند ادامه دهد يا مي‌ترسد بماند اما بعضي‌ها در خودشان مي‌بينند مي‌توانند هر سال مدال بگيرند. من وقتي قهرمان المپيك شدم، اول فكر كردم طلاي المپيك كافي است اما بعد متوجه شدم مي‌توانم ادامه دهم و حتي مي‌توانم ركورد دنيا را بزنم و زدم.
تا به حال خودت را با بقيه مقايسه كرده‌اي به طوري كه تبعيض‌ها آن‌قدر ناراحت‌كننده باشد كه بخواهي از ورزش بروي؟
خيلي پيش آمده مقايسه كرده‌ام چرا با مدال‌هايي كه گرفته‌ام اصلاً ارزشي برايم قائل نشده‌اند؟ يا چرا رفتار مسئولان با ما جالب نيست اما اگر قرار بود رفتار مسئولان برايم مهم باشد بايد زودتر مي‌رفتم. نگاه نكنيد مسئولان جلوي دوربين فقط قول مي‌دهند. چيزي ناراحت‌كننده‌تر از آن نيست كه بعد از جام جهاني به ما قول‌هايي دادند كه فقط در حد حرف ماند. دريغ از يك مراسم ساده تجليل كه وزير به خاطر قهرماني جهان تيم ما برگزار كند. نمي‌خواهد ما را پيش رئيس‌جمهور ببرند. در حالي كه به خاطر يك فوتباليست وزير ورزش براي وساطت دست به دامان رئيس‌جمهور شد تا او به رئيس‌جمهور كشور ديگري رو بيندازد كه تو را به خدا تيم ما را محروم نكنيد. ببينيد چقدر تبعيض قائل مي‌شوند؟ بنابراين قرار به رفتن بود بايد زودتر از اين مي‌رفتيم. اصلاً براي مسئولان اين مسائل مهم نيست اما تنها دليل بي‌انگيزگي مقايسه و تبعيض نيست بلكه به آن برمي‌گردد كه تو آن‌قدر توانايي داري كه مدال مي‌گيري و پرچم كشور را بالا مي‌بري اما آينده محكمي نداري. نمي‌شود كار اقتصادي كرد. اگر علاقه‌ام به ورزش نبود من حالا هم نبودم. مگر گرفتن مدال طلاي المپيك الكي است؟ بعد مي‌گويند ۲۰۲۰ مدال مي‌خواهيم. دريغ از اينكه يك بار بپرسند شرايط زندگي‌ات چطور است. برنامه‌ريزي مي‌كنند براي مدال المپيك ۲۰۲۰ اما ما براي دل مردم و محبت‌شان و دل خودمان مدال مي‌گيريم.
چه مسئله‌اي باعث مي‌شود فعلاً به خداحافظي فكر نكني؟
من حالا كه در اوج هستم اين‌قدر بي‌معرفتي مي‌بينم، فردا كه بروم ديگر كسي مرا نمي‌شناسد. اين مسائل ناراحتم مي‌كند چراكه همه زندگي‌ام را براي وزنهبرداري گذاشته‌ام و از تفريحم زده‌ام براي سربلندي مملكت و آخرش مي‌شود اين. وقتي مدال مي‌گيري چهار تا پيام تبريك مي‌دهند تا دل‌مان خوش باشد و بعد هيچي. در حالي كه بايد آينده‌مان را تأمين كنند. نتيجه‌‌اش گرايش ورزشكاران به سياست مي‌شود. ورزشکار براي اينكه شغل داشته باشد سياسي مي‌شود. در حالي كه اگر رسيدگي باشد من در وزنهبرداري مي‌مانم و شاگرد تربيت مي‌كنم و مدال‌آور المپيك تحويل مي‌دهم.
تو هم يكي از كانديداهاي بهترين وزنه‌بردار سال ۲۰۱۷ بودي، انتخاب نشدن، ناراحتت نكرد؟
قبل از رأي‌گيري هيچ فرقي برايم نمي‌كرد انتخاب شوم يا نشوم چراكه مي‌دانم بهترين وزنه‌بردار جهان هستم. اصلاً هم انتخاب نشدنم روي انگيزه‌ام تأثير نگذاشت. اگر قرار به اين بود كه بعد از ۲۰۱۴ دوباره از نو شروع نمي‌كردم. نه پس‌زدن‌ها و نه تشويق‌ها باد به سرم نمي‌اندازد و مغرورم نمي‌كند. من با اينكه معتقدم تالاخادزه وزنه‌بردار خوبي است اما دو بار به فاصله ۴۵ روز ركورد دنيا را زدم. ركورد ايليا را در دومين حركت زدم، در حالي كه تا روز مسابقه بدنم به شرايط و اختلاف ساعت هنوز عادت نكرده بود.
- 17
- 3
