با اینکه با عضویت در شورایشهر اصفهان دستی بر آتش سیاست داشت اما حالا که دوباره به کشتی برگشته، به صراحت میگوید اصلا دوست ندارد به آنروزها برگردد. رسول جزینی که سابقه دوستی با محمد بنا و وفاداریاش به سال ۲۰۰۹ برمیگردد، درحالی قید دنیای اغواکننده سیاست را زده و به دستمزد اندک کشتی دلبسته که این رشته را عاشقانه دوست دارد. عشقی که حتی دستمزد ۳ میلیون و ۵۰۰ هزارتومانیاش هم مانع از دستکشیدنش از کشتی نمیشود. مربی تیم ملی کشتی فرنگی که شکاف مالی بین فوتبال و سایر رشتهها را به هیچعنوانعادلانه نمیداند در مصاحبه با خراسان تاکید دارد تا زمانی که پای سیاستهای پشت پرده و منفعتطلبی افراد در بین باشد، فوتبال ایران هیچگاه رشد نخواهد کرد. از نظر او بنیتمیم مناسبترین گزینه برای ریاست فدراسیون کشتی است و تاکید دارد اگر نقش پررنگ سرپرست فعلی فدراسیون نبود، شاید محمد بنا هیچگاه به کشتی برنمیگشت.
مدتی از کشتی دور بودید و به نوعی وارد سیاست شدید. آن هم با عضویت در شورای شهر اصفهان. اما دوباره وقتی نام کشتی و بخصوص محمد بنا به میان آمد، دست و دلتان لرزید و قید همهچیز را زدید. اصلا دوستی شما و محمد بنا از کجا شکل گرفت و چه شد که تا این اندازه عمق پیدا کرد. به طوری که هروقت نام بنا به میان میآید از دل و جان برایش مایه میگذارید...
ببینید، حضور در شورایشهر برای من یک اتفاق بود. شاید بتوان گفت حضورم در این شورا ناخواسته بود و قاطی آدمهایی شدم که اصلا نه من شکل آنها بودم و نه آنها شکل من. به همینخاطر نه آنها از کنار من بودن لذت میبردن و نه من. واقعا بدون تعارف میگویم که از حضورم در شورایشهر اصفهان هیچوقت لذت نبردم و به هیچوجه دوست ندارم به آن دوران برگردم. من متعلق به تشک کشتی هستم و کشتی تنها جایی است که با وجود تمام سختیهایی که دارد، باز از آن لذت میبرم. درخصوص محمد آقا هم باید بگویم که من هیچوقت جسارت نمیکنم که روی خودم اسم دوست بگذارم. ایشان استاد بنده هستند و میدانم که اگر الان در کادرفنی هستم، اول خواست خدا و بعد عنایت محمد آقا بوده. در ایران مربیان بهتر از من زیاد است ولی ایشان به من اعتماد کرد و من از این بابت از او تشکر میکنم. ارادت من به او هم، بازخورد رفتارهایی است که همیشه از محمد آقا دیدهام. هیچوقت ارادتمندی بدون علت نمیتواند باشد.
قدمت دوستی شما و بنا چند سال است؟
من از بچگی نام و آوازه محمد بنا را شنیدهام و وقتی که خودم هم کشتی میگرفتم، همیشه اسم او سرزبانها بود. اما فکر میکنم اواخر سال ۲۰۰۹ بود که آقای بنا با من تماس گرفت و گفت میخواهد با من کار کند. از آن سال تاکنون در خدمت او هستم.
اینکه میگویید از بچگی نام بنا را میشنیدید، یعنی اینکه اختلاف سنی زیادی با او دارید؟
(میخندد) تقریبا. محمد بنا درحال حاضر۶۰ ساله است و اختلاف سنی من با او چیزی حدود۲۰ سال است.
کشتی رشتهای است که به لحاظ مالی قطعا توقعات را برآورده نمیکند. پس چه عاملی باعث شده تا این اندازه برای این رشته که پولی هم در آن نیست، وقت و انرژی بگذارید؟ آیا دستمزدی که میگیرید به اندازه زحمتی که میکشید، هست؟
ببینید، من هیچوقت از اینکه اینجا هستم ناراضی نیستم. چون اینجا جایگاهی نیست که بتوان آن را با پول مقایسه کرد. اگر عاشق باشی و این کار را خوب انجام بدهی، همه چیز به دنبال خواهد داشت. نباید سطحی و مقطعی نگاه کرد. شاید خیلی از رشتهها امکانات بیشتر و سختی کار کمتری نسبت به کشتی داشته باشند ولی عشق و علاقهای که ما به کشتی داریم و انرژیای که بچهها به ما میدهند باعث میشوند چندین روز و ماه اینجا بمانیم و سختیها را تحمل کنیم تا به اهداف خود برسیم. هدفی که داریم اجازه نمیدهد به مزد اندکی که البته مطابق با بضاعت فدراسیون است، توجه کنیم. اگر بضاعت فدراسیون بیشتر بود، قطعا بیش از اینها به ما نگاه میشد. من فکر میکنم این موضوع ناشی از بیمهری وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک است، وگرنه حتما میتوانند به مربیان حاضر در سطح ملی- البته صحبت من صرفا درخصوص کشتی نیست- خیلی بیشتر رسیدگی کنند تا آنها هم بتوانند با فراغ بال و تمرکز بیشتر به کارشان رسیدگی کنند.
یکی از درخواستهایی که رسول خادم در زمان ریاستش بر فدراسیون کشتی داشت، دریافت بودجه ۱۰۰ میلیاردی بود. به نظر شما این درخواست چقدر منطقی بود؟ آنهم در شرایطی که به گفته محمد بنا دستمزد مربیان کشتی شاید در حد خرید یک بلیت هواپیما برای رفتن به شهرشان و دیدار با خانواده باشد. به عنوان مربی تیم ملی کشتی فرنگی چقدر حقوق و دستمزد دریافت میکنید و آیا افزایش بودجه فدراسیون تاثیری در افزایش حقوق مربیان این رشته خواهد داشت؟
دستمزدی که من دریافت میکنم چیزی حدود ۳ میلیون و۵۰۰ هزارتومان است. اما درخصوص بودجه فدراسیون و تاثیرش در میزان حقوقو دستمزدها، فکر میکنم دنیای کار مدیریتی با کار فنی متفاوت است. شاید بودجه درخواستی رسول خادم مطابق با تز مدیریتیاش بوده. اما متاسفانه در دوره او بیشترین ظلم به مربی و کشتیگیر میشد. این خدم و حشم فدراسیون که تمام موفقیت یا عدم موفقیت فدراسیون بر پایه آنها استوار بود، در زمان خادم آخر از همه دیده میشد. به نظر من این شیوه خادم اصلا خوب نبود. به هر حال شاید مدیریت او ایجاب میکرد که اینطور عمل کند ولی من به عنوان یک مربی اصلا از آن شرایط راضی نبودم.
با توجه به اینکه کشتی ایران به لحاظ مالی و امکانات با محدودیت مواجه است، فکر میکنید در المپیک۲۰۲۰ چه توقعی باید از این رشته داشت که توقعی منطقی باشد؟
اول اینکه پیشبینی کردن نتیجه در کشتی، کار بسیار سختی است. از طرفی داوری بخصوص در کشتی فرنگی نقش بسزایی دارد. لابیها، غیرقابل پیشبینی بودن رقبا، قرعه رقابتها و... همه در رقم خوردن موفقیت موثر است.
اما زحمت کشیدن و با برنامه کار کردن خیلی مهم است. من به شخصه روی اتفاقات بیرونی از قبیل داوری، لابی و... زیاد حساب نمیکنم و همیشه معتقدم اگر واقعا زحمت کشیده شود، مزد زحمات داده خواهد شد. ما با تمام قوا کار میکنیم و انشاا... با عشق و همدلی که داریم، بتوانیم نتایج قابل قبولی نسبت به امکاناتمان به دست بیاوریم. اما همانطور که محمد آقا بارها گفته، هیچ کس نمیتواند توقع آنچنانی از ما داشته باشد چون به دلیل محدودیتهای مالی، کف امکانات را در اختیار داریم. بنابراین اگر امکانات ما بخواهد از این حداقلها هم کمتر شود، من فکر میکنم اردوی تیم ملی را برگزار نکنیم و بچهها در خانههایشان باشند، خیلی بهتر است. باور کنید اگر فشار کشتی و امکانات کم آن در اختیار هر رشته دیگری بود، هیچکس نمیماند.
درحال حاضر بیشترین پول و امکانات در فوتبال متمرکز است و ما کمترین توقع را از این رشته داریم. در مقابل کمترین امکانات را به کشتی میدهیم و بیشترین توقع را از آن داریم. به نظر شما تعادل مالی در ورزش برقرار است؟
اصلا و به هیچ عنوان. قبول دارم که فوتبال یک صنعت است اما به شرطی که خودش درآمد داشته باشد نه اینکه دستش در جیب دولت باشد. من اصلا فوتبالی نیستم و اگر بگویید چند تیم فوتبالی نام ببرم شاید غیر از استقلال و پرسپولیس نام تیم دیگری را بلد نباشم. البته سپاهان و ذوبآهن را هم بلدم (میخندد). اما آقایان وقتی میتوانند مدعی پولسازی باشند که خودشان خرجشان را درآورند. فولاد مبارکه که میآید و مثلا۲۰۰ میلیارد خرج تیم میکند، این پول را از کجا میآورد؟ از درآمد خودش که خرج نمیکند. مطمئن باشید تمام این پولهایی که در فوتبال به دست میآید اگر کار سیاسی پشت آن نباشد و آدمهای زیادی از کنار آن نخورند، فوتبال هم به این جا نخواهد رسید. وقتی که هدف واقعا خود فوتبال نیست و مسائل جانبی هدف است، فوتبال ما هیچوقت موفق نخواهد شد. علیرغم پتانسیلی که در فوتبال داریم با دست آب در چاه میریزیم. اگر کمی زیرساختهایمان را در فوتبال قویتر کنیم، مطمئنم که میتوانیم خیلی قویتر از ژاپن، قطر و... باشیم. اما متاسفانه در سطح مدیریتی فقط عوامفریبی و گول زدم مردم را یاد گرفتهایم.
بگذریم. میدانید که تکلیف انتخابات کشتی باید به زودی مشخص شود. فکر میکنید از جمع مدعیان حال حاضر چه کسی واقعا کاربلد است؟اگر بگویم تبلیغ نمیشود؟
نه. چون شما از جمله افرادی هستید که همیشه خیلی صریح نظر میدهید...
بله، همینطور است اما شاید اشتباه میکردم(میخندد). ببینید، همه مدعیان حال حاضر کشتی رفقای ما هستند اما اگر بخواهم برمبنای انصاف حرف بزنم، باید بگویم که فدراسیون کشتی برای حمید بنیتمیم هزینه کرده و اوکسی است که از بقیه مدعیان یک قدم جلوتر است. اگر بهترین مدیر را هم بیاورید دستکم یک سال طول میکشد تا با فضای فعلی کشتی هماهنگ شود ولی بنیتمیم ۵، ۶ سال در فدراسیون بوده و با همه زیر و بم فدراسیون کشتی آشناست. او هم تحصیلات دارد و هم کشتی را خوب بلد است. بنابراین اگر بخواهیم تا زمان کم باقیمانده تا المپیک به گزینههای ریاست کشتی نمره بدهیم، من فکر میکنم بنیتمیم بالاترین نمره را میگیرد.
به نظر میرسد او جسارت ریاست بر کشتی را هم دارد. چون بلافاصله بعد از رفتن خادم، افرادی مثل بنا و محمدی که خادم آنها کنار گذاشته بود را به کشتی برگرداند...
من با بنیتمیم همدوره بودم و میدانم که آدم با جنمی است. منتها به این شرط که مطمئن باشد سکان در دست خودش است. البته تا این لحظه او هنوز متقاضی پست ریاست فدراسیون کشتی نیست ولی من فکر میکنم نشان داده که توان انجام این کار را دارد. به خاطر رفاقت شخصی این حرفها را نمیزنم. چون فدراسیون کشتی بزرگتر از آن است که ما بخواهیم به دلیل رفاقت، مشورت غلط بدهیم. چون از جنم مدیریتی بنیتمیم مطمئن هستم این حرف را میزنم. ضمن اینکه من میدانم که محمد بنا تصمیم داشت دیگر هیچوقت به کشتی برنگردد اما در عوض شدن تصمیم بنا، حمید بنیتمیم تاثیر بسیار زیادی داشت.
سارا اصلانی
- 9
- 6