به گزارش شرق، تعریفی که علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی از این چرخه دارد، این است که وظیفه سرمربیان فقط آمادهکردن کشتیگیران است. فارغ از اختلافنظرهای غلامرضا محمدی، سرمربی تیم ملی کشتی آزاد با کلیات مفاد چرخه انتخابی که این روزها بهطور علنی مطرح شده، سکوت محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی هم شائبه استعفای احتمالی او را بر سر زبانها انداخته است. مهمتر اینکه بنا تا به الان در هیچکدام از جلسات بحث و بررسی چرخه انتخابی تیم ملی که با حضور کارشناسان این رشته برگزار شده، حضور نداشته است. بااینحال اگرچه سخنگوی فدراسیون کشتی خبر استعفای «آقای خاص» را تکذیب میکند اما از دورونزدیک شنیده میشود که بنا شفاها اعلام کرده با این شرایط نمیتواند کار کند.
پرافتخارترین مربی کشتی فرنگی ایران در تمام سالهایی که هدایت تیمهای ملی کشتی فرنگی را عهدهدار بوده، مرغش یک پا داشته و اعتقادی به برگزاری رقابتهای انتخابی ندارد. این شیوه مربیگری او همیشه مورد انتقاد اهالی کشتی فرنگی قرار گرفته و همواره در ادوار مختلف با هر رئیس فدراسیونی که کار کرده بر سر این مسئله به مشکل خورده است. آقای خاص حالا اما رودرروی علیرضا دبیر قرار گرفته است؛ رئیسی است که سرسختانه پای برگزاری رقابتهای انتخابی تیم ملی ایستاده تا آن را اجرائی کند. محمد دلیریان، پیشکسوت کشتی فرنگی ایران که در فدراسیون قبلی کشتی، عضو شورای فنی کشتی فرنگی بود درباره اتفاقات اخیر میگوید: «هیچ شکی نیست که مسابقات انتخابی باید برگزار شود؛ چراکه مدعیان جوان و جویای نام بدون برگزاری رقابتهای انتخابی، امید و انگیزه خود را از دست میدهند. رقابتهای انتخابی میتواند ماحصل تلاش چندینساله کشتیگیران را عیان کند و آنها میتوانند با حضور در میدان انتخابی بفهمند کجای کشتی هستند و آیا زمینهای برای پیشرفت و تلاش بیشتر دارند. طبیعتا وقتی انتخابی در کار نباشد، انگیزهای هم برای تلاش و پیشرفت باقی نمیماند. نکته مثبت دیگر برگزاری انتخابی جذب تماشاگر است. قبلا وقتی مسابقات انتخابی را برگزار میکردیم، آنقدر تماشاچی به سالن میآمد که تعداد آنها از مسابقات رسمی هم بیشتر بود.
اما من معتقدم که با وجود برگزاری انتخابی باید نظر سرمربی هم اعمال شود. اینکه کشتیگیری بیاید با یک مسابقه اول شود و حضورش در تیم ملی مسجل شود، یک جایی دچار اشکال میشود. مثلا اینکه باید در یک یا دو وزن سرمربی این اختیار را داشته باشد، نفرات دلخواهش را انتخاب کند. اما اینکه در کل اوزان نفرات سلیقهای انتخاب شوند، مخالف صددرصد هستم. همین الان ما در وزن ۸۷ کیلوگرم نوری، طاهری و فلاح را داریم که هر سه مدعی هستند. یا در وزن ۷۷ کیلوگرم عبدولی و گرایی هستند که هردو خوباند. سرمربی راهی ندارد جز اینکه بین این نفرات انتخابی بگذارد. اگر ما انتخابی نگذاریم و نظرمان روی یک فرد خاصی باشد، آن فرد هم در پر قو میخوابد و اصلا حس رقابت در او ایجاد نمیشود».
دلیریان در واکنش به این سؤال که فکر میکنید محمد بنا با روحیات خاصی که دارد، از سرمربیگری تیم ملی فرنگی استعفا میدهد یا نه، گفت: «من فکر میکنم آقای بنا کاری جز مربیگری بلد نیست. ایشان میروند و مسئولان هم که دوباره به سراغش میرود او برمیگردد و مقطعی، یک نتیجه میگیرد. این مملکت ما به دنبال نتیجهگرایی نیست. اگر بخواهند دنبال نتیجه باشند، باید برنامه درازمدت داشته باشند. مثلا قید المپیک پیشرو را بزنند و برای گرفتن نتیجه در المپیک بعدی دورخیز کنند. بنا هم گلخانهای کار میکند. نظرش روی عدهای خاص است. پس اگر میخواهند در المپیک نتیجه بگیرند و دنبال نتیجه مقطعی هستند، باید اجازه بدهند تا او کارش را بکند. اما در نهایت نتیجه این نوع کارکردن این میشود که استعدادهای کشتی فرنگیمان به صد هزارنفر هم نمیرسد. روزی بود که ما یک میلیون آمار از استعداد در این رشته داشتیم اما متأسفانه الان به این نقطه رسیدهایم».
اما در کشتی آزاد غلامرضا محمدی، سرمربی آزادکاران، تأکید دارد که اساسا همیشه موافق برگزاری مسابقه انتخابی تیم ملی بوده است ولی در جزئیات کار با بخشهایی از این چرخه تدوین شده مشکل دارد. شاید کمترکسی در جامعه کشتی موافق انتخاب تیم ملی بدون مسابقه انتخابی باشد. اما قطعا در این میان ریزهکاریهایی وجود دارد که با توجه به آنها، بهترین تیم را میتوان روانه مسابقات جهانی و المپیک کرد. محمدی چند روز پیش در جلسهای که با رئیس فدراسیون کشتی داشت، در اعتراضی که به قوانین چرخه داشته با حالت قهر جلسه را ترک میکند و در این مدت اظهارنظر صریحی درباره ادامه همکاریاش با تیم ملی آزاد نداشته است.ابراهیم جوادی، پیشکسوت کشتی آزاد دراینباره به «شرق» توضیح میدهد: «بحث مسابقه انتخابی در تیم ملی آزاد در زمان ما جزء قوانین بود و باید آن را اجرا میکردیم. خود من سه سال بود پشت هم قهرمان جهان شده بودم اما بازهم در انتخابی شرکت میکردم. الان کشتیگیر رنگ مسابقات جهانی را ندیده میگوید من انتخابی نمیدهم. مگر میشود بدون انتخابی کشتیگیر ساخت.
اگر انتخابی نباشد، کشتیگیر به خودش فشار نمیآورد. همین علیرضا دبیر که الان رئیس شده وقتی کشتی میگرفت، دو بار بدون انتخابی به مسابقه رفت. یک بار به المپیک رفت و یک بار هم رفت آمریکا. خودش گفت انتخابی نمیدهم اما هر دوبار را باخت و بدون مدال آمد. همهجای دنیا همین است. آمریکا و روسیه که جزء قدرتهای برتر کشتی دنیا هستند هم انتخابی میگذارند. حالا مثلا در مورد یکی مثل رشید سعداله اف که جزء خوبهای کشتی است، یک تبعیضهایی قائل میشوند اما کلیت کار همین است».
- 10
- 6