قتل دایی همسر توسط تازه داماد/ قاتل رضایت اولیای دم را گرفت

تازه داماد که دایی همسرش را در یک درگیری به قتل رسانده بود، قبل از جلسه محاکمه موفق شد رضایت اولیای دم را جلب کند و به لحاظ جنبه عمومی جرم پای میز محاکمه رفت. به گزارش خبرنگار ما، زنی سه سال قبل با مأموران پلیس تماس گرفت و درخواست کمک کرد. او گفت برادرش در یک درگیری که در خانه او اتفاق افتاده است، به قتل رسیده و حالا نمی داند باید چه کار کند. زمانی که مأموران به محل رسیدند، با جسد غرق در خون مرد جوانی روبه رو شدند که ضربه چاقو به شاهرگش خورده بود. با انتقال جسد به پزشکی قانونی، از زن بازجویی شد. او گفت:برادرم رامین مدت ها بود بیماری روانی داشت. او هر چندوقت یک بار به خانه ام می آمد و می گفت باید تو را بکشم. گاهی هم به خانه دیگر خواهران و برادرانم می رفت و داد و فریاد و درگیری راه می انداخت. روز حادثه دخترم که تازه عروس است، به خانه من آمد و قرار بود شب را بماند. اواخر شب بود که رامین زنگ در خانه را زد. وقتی از آیفون تصویری دیدم رامین پشت در است، از ترس جواب ندادم. او مدام به در می کوبید و تهدید می کرد اگر در را باز نکنم، آن را می شکند و وارد می شود. من و دخترم در خانه تنها بودیم و خیلی ترسیده بودیم. برادرم زور زیادی داشت و اگر وارد خانه می شد، حتما ما را می کشت. دخترم با شوهرش تماس گرفت و از کاوه خواست کمک کند.

دقایقی بعد کاوه آمد و مقابل در با رامین درگیر شدند. من نمی دانم چه اتفاقی افتاد که رامین نقش بر زمین شد. صحنه درگیری را دقیق ندیدم؛ اما کاوه تنها کسی بود که با برادرم درگیر بود. این زن در ادامه گفت:من بلافاصله با پلیس تماس گرفتم و در این فاصله که خیلی هم اضطراب داشتم، نفهمیدم دخترم و کاوه چه زمانی از خانه بیرون رفتند و حالا هم از آنها خبر ندارم. با تأیید مرگ بر اثر فرو رفتن جسم نوک تیز بر شاهرگ مقتول، پرونده برای دستگیری عامل قتل به جریان افتاد و در این میان پلیس متوجه شد کاوه و همسرش به خارج از ایران فرار کرده اند. به این ترتیب نام کاوه و همسرش در فهرست متهمان فراری در اختیار اینترپل قرار گرفت و وضعیت قرمز برای آنها اعلام شد. یک سال و نیم بعد در حالی که کاوه و همسرش همچنان در یکی از کشورهای همسایه بودند، اینترپل آنها را بازداشت کرد و به مقامات انتظامی ایران تحویل داد. از کاوه بعد از انتقال به تهران بازجویی شد.

او گفت:من و همسرم تازه ازدواج کرده بودیم و زندگی خوبی داشتیم. از وقتی که با همسرم نامزد کرده بودم، می دانستم او یک دایی دارد که بیمار روانی است؛ اما از آنجایی که با او رفت و آمد نداشتند، فکر نمی کردم برای همسرم دردسر درست کند تا اینکه روز حادثه همسرم از من خواست اجازه دهم شب را در خانه مادرش بماند. من هم قبول کردم و خودم به خانه مادرم رفتم. اواخر شب بود که همسرم تماس گرفت و در حالی که به شدت ترسیده بود و گریه می کرد ، گفت دایی اش رامین به خانه مادرش حمله کرده و می خواهد آنها را بکشد. من بلافاصله به خانه مادرزنم رفتم و دیدم رامین با چاقو مقابل در خانه مادرزنم است و داد و فریاد می کند. برای اینکه او را از خانه دور کنم، داد و فریاد کردم و همین باعث درگیری بین ما شد. او به سمت من حمله کرد و خواست من را با چاقو بزند که من یک ضربه به او زدم؛ چون در حال حرکت بود و مدام خم و راست می شد.

ضربه به گردنش برخورد کرد. من قصدی برای زدن ضربه به گردن او نداشتم. در حالی که پرونده تکمیل و برای ارسال به دادگاه آماده شده بود، اولیای دم رامین اعلام گذشت کردند و گفتند هیچ خواسته ای ندارند. به این ترتیب پرونده به لحاظ جنبه عمومی جرم کیفرخواست خورد و روی میز محاکمه قرار گرفت و شعبه ۱۰ رسیدگی به آن را آغاز کرد. در جلسه رسیدگی با توجه به اینکه اولیای دم اعلام گذشت کرده بودند، متهم در جایگاه قرار گرفت. او گفت:من اتهام قتل را قبول دارم؛ اما به عمد این کار را نکردم. من و زنم تازه ازدواج کرده بودیم و نوعروس و تازه داماد بودیم که این اتفاق افتاد. بعد از آن اتفاق آن قدر ترسیده بودیم که نمی دانستیم باید چه کار کنیم. اگر من مثل حالا فکر می کردم، اصلا فرار نمی کردم. من از ترس فرار کردم.

رامین بیماری روانی داشت و همیشه برای خانواده اش مزاحمت ایجاد می کرد. خانواده اش این موضوع را می دانستند؛ به همین خاطر هم با خانواده من به توافق رسیدند و اعلام گذشت کردند. متهم گفت:من بهترین روزها و سال های زندگی ام را در غربت گذراندم و همراه زنم آواره شدیم و خانواده ام خسارت مالی سنگینی دیدند. درخواست دارم من را عفو کنید. قضات شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران بعد از پایان جلسه دادگاه وارد شور شدند و با توجه به اتهام قتل عمدی و فرار غیرقانونی از کشور که متوجه متهم بود، او را به سه سال حبس با احتساب ایام بازداشت محکوم کردند.