به نقل از گاردین، در سال‌های اخیر شمار زیادی از دختران و زنان جوان صرفاً به دلیل اینکه نتیجه‌ی آزمایش پرده بکارت شان منفی بوده، چندین ماه در زندان‌ها مانده‌اند و وقتی هم از آن‌جا آزاد شده‌اند، «آینده‌ی‌شان با شرم، محرومیت و فقر» همراه بوده است.
در این گزارش آمده است با آن‌که رییس جمهور اشرف غنی پارسال زیر فشار رو به افزایش شماری از فعالان حقوق بشر وعده سپرد که آزمایش پرده بکارت را ممنوع اعلام کند، اما بر اساس این گزارش، این وعده عملی نشده و آزمایش‌های گسترده‌ی پرده بکارت در کشور انجام شده است؛ آزمایش‌هایی که نتایج آن برای قربانیان «فاجعه‌بار» بوده است.
وزارت صحت عامه تا کنون به شکل رسمی واکنشی در این مورد نداشته است. تلاش‌های ما نیز برای گفت‌وگو با مسئولان این وزارت بی‌نتیجه بود.
با این حال یک نهاد غیر دولتی حمایت از زنان در افغانستان پیش از این اعلام کرده بود که در سال گذشته‌ی میلادی بیشتر از چهل مورد آزمایش اجباری بکارت را ثبت کرده است.
در افغانستان پولیس و در برخی موارد بزرگان محلی، هنگامی که به داشتن رابطه میان زن و مردی شک می‌کنند، خواهان اجرای این معاینات می‌شوند. چنان که نهادهای حقوق بشری می‌گویند، این آزمایش، آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به زنان و خانواده‌ها وارد کرده و باعث بدنامی، طرد شدن و حتا طلاق شده است.
آزمایش بکارت در افغانستان در حالی صورت می‌گیرد که سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که این آزمایش اعتبار علمی ندارد، نه بکارت را تثبیت می‌کند و نه رابطه‌ی جنسی را. جدا از این، آزمایش بکارت برای تشخیص اینکه یک زن باکره هست یا نه، از اعتبار پزشکی برخوردار نیست. در جهان، تنها نوع دیگری از این آزمایش که شکل اصلاح شده‌ی آن است، با اهداف درمانی و با توافق کامل زنان صورت می‌گیرد.
- 18
- 4
