روز شوراها
توصیه موکد دین مبین اسلام بر همفکری و مشورت در امور مختلف باعث شکل گیری نهاد شورا شد و به همین دلیل، مردم تأثير مستقیمی در تعيين سرنوشت خویش دارند. در واقع زبان گویای مردم در برابر مسئولان و نهادهای مختلف، شوراها هستند و اعضای آن بعنوان وکلای مردم، چنین مسئولیتی را بر عهده دارند که به مسائل و مشکلات آن ها رسیدگی کنند. شوراهای شهر و روستا در روز نهم اردیبهشت ماه ۱۳۷۸، دوره چهار ساله مسئولیت خویش را برای تحقق بخشی از حاکمیت مردم بطور رسمی آغاز کردند. ازاین رو روز نهم اردیبهشت در تقویم ایران بعنوان روز ملی شوراها معرفی شد.
تاریخچه روز شورا
نهاد شورا در ۲۰ سال اول پس از پیروزی انقلاب به دلایل مختلفی مورد توجه عموم مردم نبود به طوریکه در روز هفتم اسفند ۱۳۷۷ نخستین انتخابات رسمی شوراها در چارچوب اجرای قانون اساسی و برنامه توسعه سیاسی و گسترش نهادهای مدنی و مشارکت عمومی برگزار شد و در این انتخابات، حدود ۱۸۵ هزار نفر اعضای اصلی و علی البدل از سوی مردم برگزیده شدند و بالاخره شوراهای شهر و روستا در روز نهم اردیبهشت ۱۳۷۸ دوره چهار ساله مسئولیت خویش را برای تحقق بخشی از حاکمیت مردم بطور رسمی آغاز کردند.
فلسفه و ضرورت تشکیل شوراها
انقلاب اسلامی ایران در چارچوب هدف خود بر مبنای آموزه های اسلامی به مبارزه با استبداد و خودرایی فرمانروایان برخاست و تحقق مشارکت عمومی مردم در تعيين سرنوشتشان را نوعی هدف ایجابی شناخت. اصل ارزشمند شورا را مورد توجه جدی قرار داد و قانون اساسی، شیوه اداره امور کشور را در بیان اصول کلی حاکم بر نظام جمهوری اسلامی در اصل ششم بر آراء عمومی مبتنی کرد و انتخابات را بعنوان روش اصلی اش برگزید. این قانون، اعضای شورا های اسلامی را به منظور تحقق حاکمیت مردم و تجلی اراده عمومی انتخاب کرده است.
همچنین شورا ها از نظر این قانون در اصل هفتم، به عنوان ارکان تصمیم گیری و اداره امور کشور محسوب میشوند. وقتی که خود شورا توسط قانون اساسی جمهوری اسلامی در اصول کلی بعنوان ابزار تجلی اراده مردم و نهاد سیاسی تصمیم گیرنده پذیرش شود؛ در اصول بعدی به آن بیشتر توجه میشود. بنابراین فصل هفتم این قانون، مختص شورا هاست. برای آشنایی با وظایف، چگونگی انتخاب و سایر مسائل مربوط به شورا ها باید به اصول یکصدم تا یکصد و ششم این فصل مراجعه کنید.
جایگاه شورا در قرآن و سیره
قرآن کریم به بیان نمونه های شاخصی از مشورت شخصیت های تاریخی در آیات مختلف پرداخته است که در میان ملل و اقوام مختلف، مرسوم شده است. از مباحثی که در قرآن به آن اشاره شده است، می توان به مشورت زن و شوهر در امور خانوادگی، مشورت ملکه سبا با سران کشور، مشورت مؤمنان با هم و مشورت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با اصحاب و یاران اشاره کرد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و اولیای الهی، با وجود عصمت و اتصال به منبع لایزال وحی الهی و قوه تفکر و تعقل نیرومندشان در اهمیت مشورت و شورا سخنانی گفته اند. سیره عملی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و معصومین علیهم السلام همه بیانگر تأکید خاص ایشان در به جا آوردن این سنت حسنه در جامعه اسلامی است.
گردآوری: بخش تونل زمان سرپوش
- 13
- 6