قانون ایران در مورد خودروهای لوکس نقص دارد

چند سالی است که ورود خودروهای بالای ۲۵۰۰ سی‌سی به بازار ایران ممنوع شده و انجام چنین کاری را مقابله با ورود خودروهای لوکس اعلام می‌کنند. خودروهایی که تا چند سال پیش پیشرانه‌های قوی داشتند و عموما با پیشرانه‌های شش و هشت سیلندر سه لیتر به بالا در کشور موجود بودند.

حال زمانه عوض شده است و امروز خودروهای لوکس در بازار دنیا، با پیشرانه‌هایی عرضه می‌شوند که شاید کمتر از دو لیتر حجم موتور داشته باشند. ولی آیا حجم موتور در تمام دنیا معیاری برای لوکس بودن و لوکس نبودن خودرو به حساب می‌آید؟

از گذشته وقتی خودرویی را لوکس می‌نامیدند، تعریفی واحد برای آن بین کمپانی‌های خودروساز بنام وجود داشت. مثلا اگر یک سدان قرار بود به عنوان یک خودروی لوکس به بازار عرضه شود، در قدم اول سایز اتاق بزرگی داشت و امکانات کاملی در کابین آن دیده می‌شد.

نوع ساخت، مواد به‌کار رفته، سبک طراحی و سایز اتاق به عنوان عواملی محسوب می‌شود که یک خودرو مانند مرسدس بنز کلاس S و ب‌ام‌و سری۷ در جهان به عنوان خودروهای تشریفاتی و لوکس شناخته می‌شوند. پس می‌توان یکی از ساده‌ترین تعاریف خودروهای لوکس را این مساله دانست که سایز اتاق و نوع کلاس آن، بیانگر سطح لوکس و خاص بودن آن است.

در تعریف بعدی، نقضی بر تعاریف مربوط به سایز اتاق وجود دارد. بدیهی است که ثروتمندان جهان همیشه خودروهای سدان و بزرگ را نمی‌پسندند و گاهی به دنبال خودروهای متفاوتی هستند. به عنوان مثال ب‌ام‌و ‌i8، پورشه باکستر ۷۱۸ و … جزو خودروهای اسپرتی هستند که از نظر ابعاد بزرگ نیستند و نوع فناوری و سبک طراحی اسپرت آن‌ها، خاص بودن را به کالبد خودرو داده است.

در اینجاست که در هر کشور تعاریف قوی‌تری شکل می‌گیرد. به عنوان مثال بسیاری از کشورهای جهان معیار قیمت جهانی را برای لوکس یا نیمه‌لوکس بودن یک خودرو در نظر می‌گیرند.

بسیاری از کشورها با این قاعده عمل می‌کنند که خودروهای بالای ۷۵ هزار دلار، خودروهایی لوکس به حساب می‌آیند و بدیهی است که خرید آن‌ها برای همه آسان نیست. لذا اگر قرار است مالیات بیشتری از ثروتمندان به خاطر این خودروها گرفته شود، با این قانون می‌توان به راحتی فرد ثروتمند را پیدا کرد.

البته در ایران، قانون خودروهای لوکس بیشتر برای مقابله با ورود آن است و برخی سیاست‌های کلی کشور حکم می‌کند که کالای لوکس به بازار ایران نیاید.

تعریف سومی که در ایران حاکم است، ضعیف‌ترین قانونی است که می‌تواند برای یک خودروی لوکس وجود داشته باشد. امروزه حجم موتور هیچ ربطی به لوکس یا غیرلوکس بودن خودرو ندارد.

اگر به گزارش ارزش‌گذاری گمرک دقت کنید، ب‌ام‌و ۷۳۰Li که در تمام دنیا خودرویی خاص و تشریفاتی است، با بهای ۸۰ هزار دلاری به بازار ایران می‌آید و به خاطر اینکه پیشرانه دو لیتری توربو دارد، از دید قانون‌گذاران و مجریان آن، لوکس به حساب نمی‌آید.

مثلا ب‌ام‌و i8 در بازارهای جهانی قیمتی بین ۱۳۵ تا ۱۵۰ هزار دلار دارد و در بازار ایران به‌خاطر پیشرانه ۵/۱ لیتری هیبرید لوکس شناخته نمی‌شود.

وقتی به بازار شاسی‌بلندها هم نگاه می‌کنید، خودرویی مانند تویوتا پرادو به خاطر حجم موتورهای ۷/۲ و ۴ لیتر امکان ورود به کشور را ندارد و ولوو XC90 با پیشرانه دو لیتری وارد بازار می‌شود.‌

شاید بهتر باشد که تعریف خودروهای لوکس در سال۹۶ تغییر کند و پایانی برای تعاریف غلط و غیرعقلانی در صنعت و بازار خودرو رقم بخورد.

اگر قرار است ممنوعیت برای لوکس‌گرایی در کشور حاکم شود، ابتدا بهتر است بدانیم باید دنبال چه بگردیم وگرنه، مالیات و عوارض گرفتن از ثروتمندان را با چارچوب بهتری تنظیم کنیم.