پیش‌بینی روندهای تکنولوژی در ۲۰۲۲

به گزارش دنیای اقتصاد، ماهیت پویا و در حال تغییر تکنولوژی طبیعتا امکان پیش‌‌بینی چندان دقیق درباره آینده این صنعت را فراهم نمی‌‌آورد، با این حال اما روندهای جاری در این صنعت، نیاز و تقاضا می‌تواند چشم‌‌اندازی نسبی از آینده پیش‌‌روی آن بدهد. در این روزها که تقریبا دو هفته تا پایان سال میلادی جاری فاصله داریم، گاردین به بررسی رویدادهای احتمالی صنعت تکنولوژی در سال آینده میلادی پرداخته است. باید دید که سال بعد برای غول‌‌های شبکه‌‌های اجتماعی، پادکست‌‌ها و بازی‌ها چطور پیش خواهد رفت و آیا در سال جدید شاهد بازگشت دوباره موج اقبال به واقعیت‌مجازی خواهیم بود. در اینجا مهم‌ترین روندهای پیش‌‌بینی شده این مجله آنلاین برای سال پیش‌‌رو را با هم مرور می‌کنیم: 

توییتر احتمالا دست به‌کار تغییر می‌شود: توییتر که در میان کاربران به‌عنوان کیسه‌‌بوکس شبکه‌‌های اجتماعی شناخته می‌شود، نتوانسته اعتباری را که باید به‌دست بیاورد. این شبکه اجتماعی همچنان نتوانسته است در مقابل رقبای بزرگ‌تری مانند فیس‌بوک و اینستاگرام قد علم کند. بیش از یک دهه است که توییتر شبکه اجتماعی چندان جذابی نبوده و حتی کاربران متعهد و وفادارش هم انگار دوست دارند که آن را به برزخ بکشانند. سرمایه‌‌گذاران هم درست به شکلی مشابه با این شبکه اجتماعی - که کمی بیش از ۳۰۰ میلیون کاربر دارد - محتاطانه و دست‌به‌عصا برخورد می‌کنند. توییتر حالا در موارد مختلفی از رقبای خودش عقب افتاده است که شاید ارائه قابلیت‌‌های جدید، درآمد به ازای هر کاربر و ابزارهای درآمدزایی مهم‌ترینشان باشند.

بسیاری از افراد دست‌‌کم برای بخشی از درآمدشان به توییتر وابسته هستند، اما بعضی از آنها حتی با وجود برآورده‌نشدن نیازهایشان هنوز به این شبکه وفادارند. این روند ممکن است رو به تغییر بگذارد. توییتر حالا مشغول آزمایش قابلیت «سوپر فالو» است تا از کاربرانی حمایت کند که محبوبیت زیادی دارند. این شبکه اجتماعی علاوه‌بر مجموعه‌‌ای از ابزارهای درآمدزایی، پلت‌فرم خبری Revue را هم خریده و در حال ادغام آن با توییتر است. با خروج مدیرعامل نیمه‌‌وقت و هم‌‌بنیان‌گذارش یعنی جک دورسی، توییتر ارزش بازنگری در سال آینده میلادی را دارد.

بازار دارایی‌های دیجیتال داغ می‌شود: اگر در سال۲۰۲۱ از هر اشاره‌‌ای به NFTها (توکن‌‌های غیرقابل معاوضه) در فضای‌مجازی اجتناب کرده‌‌اید، وقت‌‌تان را صرف گوشه‌‌های نه‌چندان خسته‌‌کننده اینترنت کردید. توکن یا دارایی‌مجازی غیرقابل معاوضه در اصل به این معنا است که یک توکن، یکسان و همانند توکن دیگر نیست، در‌حالی‌که درباره رمزارز، یک بیت‌‌کوین هیچ فرقی با یک بیت‌‌کوین دیگر ندارد؛ اما درباره NFT، هر توکن منحصربه‌‌فرد و خاص است. با این اوصاف انتظار می‌رود NFTها به‌عنوان روشی برای ثبت مالکیت بلاک‌‌چینی یک قطعه خاص از هنر یا یادبود دیجیتال، محبوبیت پیدا کنند.

این توکن‌‌ها می‌توانند از کلیپ‌‌های مسابقات بسکتبال NBA تا آواتارهای گوریل یا آثار هنری، متفاوت باشند. طرفداران آنها می‌گویند که توانایی مالکیت هنر دیجیتال، به افراد این امکان را می‌دهد که بتوانند از طریق NFT که دارند، خلاقیت‌‌شان را ادامه بدهند؛ به‌عنوان مثال می‌توانند از آن اثر هنری برای طراحی لوگوی شرکت‌‌شان استفاده کنند. منتقدان این تکنولوژی اما به این نکته اشاره می‌کنند که تمام این کارها بدون هیچ استفاده‌‌ای از NFTها هم امکان‌پذیر بوده و هست. از نظر آنها این همان حقوق مالکیت معنوی است که سال‌هاست وجود دارد و مالکیت یک توکن فقط ثابت می‌کند که شما آن توکن را در اختیار دارید و در واقع ورود به دنیای بلاک‌چین است. از نظر این منتقدان چنین کاری ممکن است از نظر قانونی درست باشد یا نباشد و این موضوع به میزان درستکار بودن آن فروشنده بستگی دارد. حقیقت این است که اگر مردم در حال خرید NFTها هستند و این موضوع قیمت آنها را بالا می‌‌برد، به این خاطر است که آنها ارزش آثار هنری را به‌خوبی می‌‌دانند. یکی دیگر از مسائلی که خریداران و فروشندگان باید به‌طور خاص به آن توجه کنند، حق‌‌العملی است که پلت‌فرم‌ها برای این کار دریافت می‌کنند.

ادغام یا ورشکستگی شرکت‌های تحویل کالا: اقتصاد تحویل کالا و حمل‌‌ونقل هیچ زمانی این‌قدر بزرگ نبوده است و در این میان همچنان در دوران همه‌‌گیری ارسال غذا و خواربار به منازل بیشترین تقاضا را داشته. این در حالی است که حتی از پیش از دوره همه‌‌گیری کووید-۱۹ هم تقاضا برای حمل‌‌ونقل به سبک اوبر هم افزایش ۲۰ تا ۴۰‌درصدی داشته است. مشکل آنجاست که به‌نظر نمی‌رسد که ارائه این خدمات به اندازه گذشته، برای شرکت‌ها سودآور باشد.

اوبر قیمت خدماتش در لندن را تا ۱۰‌درصد افزایش داده است، اما همچنان برای استخدام رانندگان دچار مشکل است و دست‌‌کم ۲۰ هزار راننده در انگلستان کم دارد. به این ترتیب است که در همهمه استارت‌آپ‌های تحویل کالاهای سوپرمارکتی در ۱۰دقیقه مانند Getir و Weezy، شرکت‌ها رقابت جدیدی بر سر نیروی کاری هم دارند. هر کدام از این شرکت‌ها تخفیف‌‌های متنوع و خدمات تحویل کالای ارزانی را ارائه می‌دهند تا بتوانند مشتریان بیشتری از رقبایشان جذب کنند. حالا انتظار می‌رود که بسیاری از این شرکت‌ها تا پیش از پایان سال۲۰۲۲، ورشکست یا ادغام شوند.

جک دورسی یک شرکت فعال در بلاک‌چین تاسیس می‌کند و پیتر تی‌‌یل احتمالا در آن سرمایه‌‌گذاری می‌کند: مدیرعامل سابق توییتر به‌وضوح از شرکتی که سال‌ها پیش راه‌‌اندازی کرده بود، خسته شده و این موضوع دست‌‌کم به خاطر آن است که شرکت دیگرش  یعنی شرکت پرداخت آنلاین Square ارزشی چند‌برابر بیشتر از آن دارد. اگر با ظرافت و هوشیاری توییت‌‌های اخیر جک دورسی را دنبال کنید، احتمالا متوجه خواهید شد که علاقه زیادی به بلاک‌چین پیدا کرده و با توجه به آنکه یک شرکت پرداخت آنلاین دارد، می‌توان پیش‌‌بینی کرد که او ممکن است در روزهای باقی‌مانده سال۲۰۲۱، نام شرکتش را به Block تغییر بدهد.

با این اوصاف انتظار می‌رود که او یک زیرمجموعه مبتنی بر بلاک‌چین را در اوایل سال۲۰۲۲ معرفی کند و تعجبی ندارد که پیتر تی‌‌یل در آن سرمایه‌‌گذاری کند، چون او هم‌‌بنیان‌گذار شرکت PayPal است و نمی‌‌خواهد حضور در این بازار را از دست بدهد.

مردم دوباره به واقعیت‌مجازی روی می‌‌آورند: خطری که زمانی در تکنولوژی با استفاده از عبارات آنلاین زندگی کنید یا زندگی گسترده و همه‌‌جانبه، احساس می‌‌شد، حالا دیگر برای آنهایی که هدست‌‌های واقعیت‌مجازی را به چشم می‌‌زنند، غیرقابل‌اجتناب است و هیچ دلیلی ندارد که باور کنیم تلاش فیس‌بوک برای ترغیب ما به‌حضور در متاورس با پوشیدن هدست‌‌های اوکیولوس این شرکت، بی‌‌معناست. کاربران اما معمولا از این هدست‌‌ها دوری می‌کنند. هدست‌‌های سنگین با محتوای بی‌‌کیفیتی که می‌توانند حال بدی برای کاربرانشان به ارمغان بیاورند. با این حال متاورس که در واقع آرمان‌شهر‌مجازی و اینترنتی همه‌‌گیر است، تب‌‌وتاب جدید غول‌‌های تکنولوژی است که می‌تواند معنای تازه‌‌ای به مفهوم واقعیت‌مجازی و ابزار استفاده از آن بدهد.

حباب پادکست نمی‌‌ترکد اما پلت‌فرم‌های خبری در خطرند: بازگشت دوباره به اپلیکیشن پخش پادکست همچنان امن و بی‌‌خطر است. تمام آن پادکست‌‌‌هایی که در دوران قرنطینه و خانه‌‌نشینی تولید شدند، هر روز شاهد بهبود کیفیت‌‌شان بودند. اغلب پادکسترهای حرفه‌‌ای که در این دوران از خانه کارشان را دنبال می‌کردند، با صرف بودجه‌‌های نسبتا زیاد تلاش خودشان را برای تولید محتوا باکیفیت انجام دادند و اتفاقا با استقبال هم مواجه شدند. نتیجه این است که حالا با پادکست‌‌های متنوعی با موضوعات مختلف مواجه هستیم که انتخاب‌‌های گسترده‌‌ای را پیش‌روی ما قرار می‌دهند. این در حالی است که پلت‌فرم‌های خبری چندان افق روشنی را در پیش‌‌رو ندارند، در حالی‌که شبکه‌‌های اجتماعی رقیبی جدی و بزرگ برای آنها به‌حساب می‌‌آیند، موضوع حق‌عضویت این پلت‌فرم‌ها - که اتفاقا در سال‌های اخیر افزایش نسبی هم داشته است- عامل دیگری است که کاربران را به شبکه‌‌های اجتماعی رایگان و محبوب سوق می‌دهد.