۵ مورد از رازهای ویندوز (Windows) که احتمالا چیزی از آن‌ها نمی‌دانید!

راه‌اندازی رایانه‌های مدرن به هیچ وجه کار سختی نیست؛ تنها کافی است آن‌ها را روشن کنید و سپس کارتان را انجام دهید. اما آیا تاکنون با خود فکر کرده‌اید که در پشت صحنه عملکرد سیستم‌تان چه می‌گذرد؟ تا حالا در مورد رازهای ویندوز فکر کرده‌اید؟

بیایید با هم نگاهی به برخی از رازهای ویندوز که ممکن است خیلی‌ها از آن‌ها بی‌خبر باشند بیاندازیم. ممکن است با خود فکر کنید که چرا ویندوز در برخی زمینه‌ها، سیستم عاملی منحصر به فرد است. در ادامه سعی می‌کنیم به چنین سوالی پاسخ دهیم و البته ۵ مورد از رازهای ویندوز را برای‌تان شرح دهیم.

چه اتفاقی برای فایل حذف شده می‌افتد؟

هر موقع که شما فایلی را Delete می‌کنید، به کجا می‌رود؟! همانطور که قطعا می‌دانید، چنین فایلی قبل از پاک شدن کامل از روی هارد دیسک، دو مرحله را طی می‌کند؛ با فرض این‌که سطل زباله (Recycle Bin) سیستم‌تان را غیر فعال نکرده باشید، فایل دیلیت شده ابتدا به آن‌جا می‌رود. پس از رفتن فایل به Recycle Bin،‌ می‌توانید به راحتی آن را باز کنید و با زدن کلیک راست بر روی فایل مورد نظر و سپس انتخاب گزینه Restore File، آن را برگردانید.

سطل زباله ویندوز چیز بسیار مناسبی برای مواقعی است که ناخواسته فایلی را حذف می‌کنید. تا زمانی که شخصا دست به کار نشوید و فابل یاد شده را حذف نکنید، ویندوز به طور خودکار آن را حذف نمی‌کند. جالب است بدانید که حتی پس از پاک کردن فایل‌ها از سطل زباله هم می‌توانید با بهره‌گیری از اپلیکیشن‌های مختلف -از جمله Recuva- اقدام به بازگردانی آن‌ها کنید. البته نکته مهمی در این‌باره وجود دارد؛ اگر شما قبل از پاک کردن فایلی خاص، اطلاعات بسیاری بر روی هارد دیسک خود داشته‌اید، ممکن است نرم افزارهای ریکاوری زیاد به کارتان نیایند؛ چرا که ممکن است استفاده از آن‌ها، فایلی تخریب‌شده را برگرداند.

محدودیت‌های اعمال شده برای انتخاب کردن نام فایل‌ها و فولدرها

یکی از رازهای ویندوز این است که این سیستم عامل به طور پیش‌فرض استفاده از برخی علائم و نشانه‌ها را در نام فولدرها و فایل‌ها ممنوع کرده است. کاراکترهایی مثل /، * و : در این دسته قرار می‌گیرند. شاید برای‌تان سوال شده باشد که این ممنوعیت به چه دلیل است؟ در جواب باید گفت که دلیل اصلی، به نحوه عمل فایل‌های سیستمی ویندوز باز می‌گردد.

برای مثال، سیستم عامل ویندوز در زبان برنامه‌نویسی‌اش از کاراکتر / برای متمایز کردن دایرکتوری‌ها استفاده می‌کند؛ با استفاده از دستور cd (مخفف change directory به معنای تغییر دادن دایرکتوری) می‌توانید فایل خاصی را در هارد دیسک خود پیدا کنید. مثلا:

C:/Users/MobinAhmadi/Downloads/GadgetNews logo.png

اگر به جای فایل GadgetNews logo بنویسیم GadgetNews/logo چه اتفاقی می‌افتد؟ در این صورت، ویندوز به صورت خودکار logo را به عنوان فایلی در فولدر GadgetNews شناسایی می‌کند. با دانستن این موضوع، اکنون قطعا می‌دانید که چرا ویندوز اجازه استفاده از چنین علائمی را نمی‌دهد.

ویندوز به طور پیش‌فرض اجازه استفاده از دو‌نقطه (:) را در نام فایل‌ها و فولدرها نمی‌دهد، آن هم به چند دلیل؛ این نشانه به ویندوز می‌فهماند که فایل یاد شده یک درایو جدا به حساب می‌آید (مثلا در مسیر C:/Users/MobinAhmadi/Downloads/GadgetNews logo.png قسمت بولد شده، نشان‌دهنده یک درایو در ویندوز است). به همین دلیل، ویندوز برای جلوگیری از سردرگم‌شدن، اجازه استفاده از آن را نمی‌دهد.

به علاوه این را هم بدانید که ویندوز برای عدم اجازه به شما به منظور استفاده از کاراکتر ستاره، دلایل مهمی دارد. این کاراکتر می‌تواند به عنوان یک وایلدکارد در قسمت Command Prompt ویندوز مورد استفاده قرار گیرد؛ برای مثال، تایپ کردن *.*del می‌تواند تمامی فایل‌های مربوط به یک دایرکتوری خاص را پاک کند. اگر می‌توانستید بر روی فایلی نام txt.* را قرار دهید، ویندوز ممکن بود آن را با دستوری مثل del*.txt اشتباه بگیرد. در این بین ممکن است فردی بخواهد با دادن چنین دستوری به ویندوز، فقط یک فایل txt خاص را حذف کند، اما این نکته ضروری است که وارد کردن این دستور، همه فایل‌های txt را پاک می‌کند.

در نام هیچ فولدری نمی‌توان از واژه Con استفاده کرد

در کنار کاراکترهای یاد شده در دو پاراگراف بالا، سیستم عامل ویندوز اجازه استفاده از برخی واژه‌ها را نیز در نام فایل‌ها و فولدرها به شما نمی‌دهد؛ واژه‌هایی مثل CON ،AUX ،LPT1 و موارد دیگر. مطمئنا تاکنون توانسته‌اید حدس بزنید که چنین محدودیت‌هایی، همگی به عملکردهای سیستم باز می‌گردد. واژه CON برای ویندوز به معنای عملکرد کیبورد و نمایشگر سیستم است، واژه AUX به دستگاهی که از پورتی سریالی استفاده می‌کند اشاره دارد و LPT1 نیز به معنی پورت موازی است.

اگر ساخت فایل با چنین نام‌هایی امکان‌پذیر بود، ویندوز مطمئنا قاطی می‌کرد و نمی‌دانست که منظور شما نام فایلی خاص است یا عملکردهای یاد شده. این موضوع که یکی از رازهای ویندوز به حساب می‌آید، شباهتی انکارناپذیر به بحث واژه‌های رزرو شده در زبان برنامه‌نویسی دارد.

مایکروسافت ورد (Word) حرف‌های زیادی برای گفتن دارد

بعضی عملکردها در ویندوز هستند که به ظاهر توسط توسعه‌دهندگان در آن قرار داده شده‌اند و هدف اصلی‌شان، ارائه چند ترفند ساده برای انجام کارها است. یکی از این ترفندها در نرم افزار مایکروسافت ورد وجود دارد. نرم افزار ورد را باز کرده و متنی که در زیر این پاراگراف می‌بینید را تایپ کنید و کلید Enter را بزنید:

(۱۰ ,۵)rand=

همانطور که می‌بینید، دو عدد در بالا دیده می‌شوند؛ اولین عدد (از چپ) تعداد پاراگراف‌هایی که ورد می‌سازد را مشخص می‌کند و دومی، تعداد خط‌های هر پاراگراف است. مثلا در زیر، ما عبارت (۵ ,۳)rand= را تایپ کرده‌ایم که نشان‌دهنده ۳ پاراگراف است و هر کدام از آن‌ها، ۵ خط دارند:

چرا در ویندوزهای ۶۴ بیتی یک فولدر Program Files اضافه دیده می‌شود؟

اگر با هر دو نوع ویندوزهای مایکروسافت -یعنی ۳۲ و ۶۴ بیتی- کار کرده باشید، قطعا می‌دانید که در نسخه ۶۴ بیتی، علاوه بر فولدر Program Files، پوشه دیگری به نام (Program Files (x86 هم دیده می‌شود. این موضوع باعث می‌شود که اپلیکیشن‌های ۳۲ بیتی هم بتوانند در ویندوز ۶۴ بیتی اجرا شوند و این یک موضوع بدیهی است؛ اما سوال این است که چرا مایکروسافت، این دو پوشه را با هم ادغام نکرده است؟

اساسا، ساختن یک پوشه جدا به نام (Program Files (x86 باعث می‌شود که اپلیکیشن‌های ۳۲ بیتی دقیقا به همان روالی که همیشه کار می‌کرده‌اند، اجرا شوند و بر روی اپلیکیشن‌های ۶۴ بیتی اثر نگذارند. بعضی از اپلیکیشن‌های قدیمی ۳۲ بیتی هستند که پیش از ساخت ویندوز ۶۴ بیتی، وجود داشته‌اند. به همین دلیل، چنین اپلیکیشن‌هایی هیچ‌گونه شناختی از فایل‌های دی‌ال‌ال ۶۴ بیتی ندارند؛ در ضمن، اگر اپلیکیشنی ۳۲ بیتی بخواهد از فایل‌های دی‌ال‌ال ۶۴ بیتی استفاده کند، سیستم را دچار مشکل می‌کند.

به همین دلیل با قرار دادن اپلیکیشن‌ها و فایل‌های دی‌ال‌ال ۳۲ بیتی در فولدری مجزا، جدا از این‌که به سیستم آسیب نمی‌رسد، هر دو گروه اپلیکیشن‌ها (۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی) بدون تاثیرگذاری بر هم، به خوبی کار می‌کنند.

آیدا صالحی