دولت آمریکا چگونه از تصویر مردم کسب درآمد می‌کند؟

به گزارش ایران آنلاین، ولی آیا به نظر شما تصویر صورت هر کاربر جزء حریم شخصی او محسوب نمی‌شود و تصاویر دیجیتالی تهیه شده از آن نمی‌تواند به عنوان داده‌های شخصی محسوب شود؟

اسنادی که به صورت جزئی اصلاح شده‌اند و نسخه نهایی آنها توسط رسانه‌های آمریکایی منتشر شده است نشان می‌دهد اداره کل دادگستری این کشور مذاکرات گسترده‌‌ای را با شرکت‌های فعال در حوزه مخابرات و ارتباطات آغاز کرده است تا این طرح را به صورت آزمایشی به اجرا برساند و در سال ۲۰۱۸ میلادی با دسترسی گسترده به تصویر دیجیتالی صورت مردم، امکان تشخیص هویت آنها از روی صورت فراهم شود.

این اسناد همچنین به این مسئله اشاره کرده است که مراکز مالی از داشتن چنین پایگاه اطلاعاتی بسیار استقبال کرده‌اند و تمایل دارند با پرداخت هزینه قابل ملاحظه بانک اطلاعاتی حاوی عکس صورت همه مردم را در اختیار داشته باشند.

صورت‌های دیجیتالی

دولت آمریکا بر این مسئله تاکید دارد که استفاده از سیستم‌های هوشمند تشخیص چهره برای تقویت امنیت ملی این کشور لازم است و این اتفاق می‌تواند میزان جرایم اجتماعی از جمله سرقت هویت را کاهش دهد. با این وجود منتقدان اعلام کرده‌اند که انتشار بانک اطلاعاتی حاوی تصاویر دیجیتالی صورت مردم ناامنی‌های فراوانی راهم در پی دارد و می‌تواند امکان سوءاستفاده از این تصاویر برای انجام سرقت‌های اینترنتی را فراهم آورد. دادستان کل آمریکا در بیانیه اخیر خود در این زمینه اعلام کرد شرکت‌های خصوصی تنها می‌توانند در صورتی به این بانک اطلاعاتی دسترسی داشته باشند که پیش از داشتن عکس هر کاربر، موافقت او را جلب کنند.

با این وجود کارشناسان امنیتی و مدافعان جامعه مدنی نگرانی‌های فراوانی در این زمینه دارند و مسئله را به این سادگی نمی‌بینند. آنها می‌گویند که نبود شفافیت و مشخص نبودن نحوه اجرای طرح جامع تشخیص مردم از روی تصویر دیجیتالی باعث خواهد شد مشکلات فراوانی در این زمینه به وجود آید.

«مونیک من» مدیر بنیاد حفظ حریم شخصی در استرالیا که از اساتید دانشگاه فناوری کوئینزلند هم محسوب می‌شود در این خصوص گفت جلب رضایت مردم برای اجرای چنین طرح بزرگی کفایت نمی‌کند و دولت آمریکا موظف است پیش از انجام آن تمام خطرات و مشکلات پیرامون این طرح را بررسی کند و به خوبی بداند که اطلاعات بیومتریک تا چه اندازه می‌توانند خطرناک باشند و مورد سوءاستفاده قرار بگیرند. آمریکا این روزها شرکت‌های خصوصی را تشویق می‌کند با در اختیار گرفتن فناوری‌های جدید حجم گسترده‌تری از اطلاعات بیومتریک کارمندان خود از جمله تصویر صورت، اثر انگشت، گروه خونی و ... را جمع‌آوری کنند.

دکتر «مونیک من» در این خصوص توضیح داد: «در مورد سوالات مهمی مطرح شده است. اینکه آیا مردم این امکان را دارند که به صورت انفرادی در مورد انتشار تصاویر خود در بانک اطلاعاتی نظر مثبت یا منفی خود را اعمال کنند، و اینکه مردم آمریکا تا چه اندازه از جزییات این طرح مطلع هستند تا بخواهند با آن موافقت کنند».

 او در ادامه تصریح کرد: «اگر برخی افراد برحسب موقعیت جغرافیایی خود به سرویس‌های مهم از جمله باز کردن حساب بانکی دسترسی نداشته باشند، آیا باز هم می‌توان گفت که آنها به صورت آزادانه رضایت خود را اعلام کرده‌اند؟»

در حالت عملی این طرح می‌تواند شرکت‌های خصوصی را تشویق کند تا برای خود پایگاه داده حاوی اطلاعات چهره کارمندان را راه‌اندازی کنند. زمانی که این اطلاعات در هر سازمان به طور دقیق ایجاد می‌شود، این مسئله بسیار دشوار خواهد بود که هر فرد بداند اطلاعات شخصی او در چه سطح امنیتی نگهداری می‌شود و تا چه اندازه این احتمال وجود دارد که اطلاعات چهره او با دیگر شرکت‌ها یا سازمان‌های تبلیغاتی به اشتراک گذاشته نشود.

نگرانی‌های امنیتی

دولت آمریکا ماه گذشته مذاکره‌ای را با تمام فرمانداران ایالت‌های مختلف به انجام رساند و در پایان به این توافق رسید تا در هر ایالت پایگاه داده ملی دیجیتالی تشخیص چهره راه‌اندازی شود. براساس اسناد منتشر شده که بر توافقات صورت گرفته در این زمینه تاکید دارد، دولت آمریکا ادعا می‌کند ۵۰ درصد مردم این کشور تا کنون برای انتشار تصویر دیجیتالی صورت خود در این پایگاه داده اعلام موافقت کرده‌اند.

دولت آمریکا با کمک گرفتن از مقامات محلی و فرمانداران ایالتی تصمیم دارد این فرآیند را سرعت بخشد و در این میان وزارت دادگستری آمریکا پیش‌بینی کرده است که تا پایان سال ۲۰۱۷ میلادی موافقت ۸۵ درصد مردم کشور خود را برای اجرای چنین طرح بزرگی جلب می‌کند.

بر اساس اسنادی که با اندکی اصلاحیه به تایید رسیده‌اند، وزارت دادگستری آمریکا هم‌اکنون با مدیران بزرگترین شرکت‌های مخابراتی و اپراتورهای موبایلی این کشور مذاکرات خود را آغاز کرده است تا به کمک آنها بتواند «سرویس تایید چهره» را برای مردم ارایه کند.

بر اساس این طرح گفته شده است که شرکت‌های خصوصی مذکور با استفاده از «سرویس تایید چهره» می‌توانند عکس دیجیتالی صورت تک‌تک کاربران خود را جمع‌آوری کنند و آنها را به «مرکز همگام‌سازی بیومتریک آمریکا» بفرستند. این آژانس دولتی سپس داده‌های اطلاعاتی محلی استفاده می‌کنند تا عکس‌های به دست آمده را با تصاویر دولتی که پیش‌تر ذخیره شده بود از جمله پاسپورت، گواهینامه رانندگی و ... مقایسه کند و در نهایت اصالت فرد ثابت شود.

این مرکز قرار است با الگوریتم هوشمند خود در مورد تاییده چهره هر فرد بر اساس اطلاعات قبلی آنها پاسخ «بله» یا «خیر» بدهد و البته در این زمینه گفته شده است که هیچ یک از این عکس‌ها توسط فرد دیده نمی‌شوند و سیستم‌های نرم‌افزاری مبتنی بر فناوری هوش مصنوعی و قابلیت‌های یادگیری ماشینی آنها را بررسی می‌کند.

این فرآیند مشابه «سرویس تایید سند» در آمریکا دنبال می‌شود که از سال ۲۰۱۴ به بعد توسط شرکت‌های خصوصی این کشور به انجام می‌رسد و برای تایید اطلاعات کاربران حین صادر کردن گواهینامه رانندگی، گذرنامه، کارت سلامت، روادید، تاییدیه اقامت آمریکا، کارت مهاجرت و ... به کار می‌رود.

با همه این توضیحات، هنوز به درستی مشخص نشده است چه شخص، گروه یا سازمان‌هایی می‌توانند به این تصاویر دسترسی داشته باشند و نحوه نگهداری از این اطلاعات چگونه است. دولت آمریکا هنوز این مسئله را تایید نکرده است که تصویر دیجیتالی صورت کاربران هم می‌تواند حریم شخصی آنها باشد و استفاده از چنین اطلاعاتی تاییدیه رسمی از هر شخص را لازم دارد.

میثم لطفی