به گزارش تجارتنیوز، دهمین دوره انتخابات اتاق بازرگانی ایران ۲۰ اسفند برگزار میشود و ۱۳۲۰ نفر متقاضی واجد شرایط نامزدی در این انتخابات نیز معرفی شدهاند.
در این فهرست ۱۳۲۰گانه اسامی شماری از چهرههای شاخص اتاق دیده میشود، اما همزمان مرور نامهای ذکر شده از غیبت چهرههایی دیگر حکایت دارد که واجد شرایط نبودن شماری از آنها در انتخابات پیش رو پیشبینی نمیشد.
غلامحسین شافعی، رئیس فعلی اتاق بازرگانی ایران، مسعود خوانساری، رئیس اتاق بازرگانی تهران، فاطمه مقیمی، علاءالدین میرمحمدصادقی، محمد اتابک و ناصر ریاحی از دیگر اعضای اتاق بازرگانی شماری از این افراد هستند.
نبود اسامی این افراد در فهرست بیش از آنکه واجد شرایط نبودن آنها را برای نامزدی در انتخابات اتاق بازرگانی به ذهن متبادر کند میتواند نشانی از شرکت نکردن آنها باشد.
البته آییننامه انتخابات در دوره دهم نیز بهروز شده و بنا بر گفته خوانساری تغییراتی در شرایط رایهندگان و رایگیرندگان به وجود آمده است؛ شاید همین شروط جدید را هم بتوان عامل غیبت شماری دانست.
دلایل شرکت نکردن در انتخابات اتاق بازرگانی مشابه نیست
سیدرضی حاجیآقامیری، عضو اتاق بازرگانی، یکی از چهرههایی است که نام او برخلاف پیشبینیها در فهرست واجدین شرایط مشاهده نمیشود. او در این باره به تجارتنیوز گفت: به باور من حضورنداشتن افراد نمیتواند برآمده از دلایل مشابه باشد و هر فرد دلیل خود را دارد.
وی افزود: دلیل شرکت نداشتن خود من این است که به نظرم فعالیت در این حوزه برای من کافی است و ترجیح میدهم عرصه را به جوانترها واگذار و جانشینپروری کنم؛ به همین منظور پسر من در این انتخابات کاندیداست.
او ادامه داد: در مورد دیگران هم میتواند همین گونه باشد و هر کس دلیل منحصر به خود را دارد. به طور مثال آقای میرمحمدصادقی همان گونه که همه میدانند متاسفانه شرایط جسمی مساعدی ندارند، بنابراین حضور پیدا نکردند، اما به باور من اگر شرایط جسمی ایشان اجازه میداد، حتما شرکت میکردند. همچنین اینکه شماری در انتخابات اتاق شرکت نکردند لزوما به این معنا نیست که از فعالیت در اتاق دست کشیدهاند.
گوش شنوا برای گفتههای بخش خصوصی نیست
این عضو اتاق بازرگانی در ادامه تشریح دلایل خود مبنی بر نبود شماری از چهرههای شاخص در دهمین انتخابات اتاق بازرگانی اظهار کرد: به باور من شاید شماری دیگر هم این نظر را داشته باشند که شرایط کنونی شرایطی نیست بتوان موثر بود و انتظارات را برآورده کرد. بنابراین همین آماده نبودن بستر افراد را از حضور در انتخابات دلسرد میکند.
حاجیآقامیری ادامه داد: در اتاق بازرگانی کسی حقوق نمیگیرد که به دلیل مزایای مادی بخواهد سمت داشته باشد، پس اگر این حضور هم مثمرثمر نباشد دلیلی برای تداوم مسئولیتپذیری وجود ندارد.
او اضافه کرد: تاثیرگذاری بخش خصوصی در تغییر مواضع دولتها بهتدریج کمتر میشود؛ همان رویهای که اکنون در سیاستهای ارزی بانک مرکزی مشاهده میشود. بنابراین وقتی بخش خصوصی درمییابد گفتههایش گوش شنوا ندارد، عطای سمتگیری در اتاق بازرگانی را به لقای آن میبخشد. با این حال باز هم تاکید دارم که این یک قاعده کلی نیست و حضور نیافتن شماری از افراد در انتخابات نمیتواند برخاسته از یک دلیل باشد.
تضعیف جایگاه بخش خصوصی در تعیین سیاستهای کلان اقتصادی میتواند به معنای هر چه دولتی شدن اقتصاد کشور باشد به نحوی که بخش خصوصی تنها قوانین دولتی را اجرا کند و مناسبات اقتصادی خود را مبتنی بر این چهارچوب شکل دهد. رویهای که انگیزه فعالیت را برای فعالان این بخش از بین میبرد.
***
چند پرسش از آلاسحاق
روزنامه جهان صنعت نوشت: یحیی آلاسحاق هنوز امیدوار است پس از هشت سال دوری از اتاق بازرگانی به این نهاد راه یابد و همچنین امیدوار است ریاست اتاق تهران را در اختیار بگیرد. به همین دلیل تلاش میکند همانند همیشه خوشبینانه سخن بگوید. به طور مثال او گفته است: «حجم معاملات تجاری و مجموعه صادرات و وارداتی که کشورهای منطقه با یکدیگر دارند حدود ۱۲۰۰ میلیارد دلار در سال است که براساس مطالعات، با توجه به وضعیت موجود، میتوانیم حداقل ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیارد دلار از این ظرفیت را به خودمان اختصاص دهیم.»
با توجه به اطلاعات و آمارهای ارائهشده میتوان چند پرسش از وی داشت:
یکم- منظور از کشورهای منطقه کدام منطقه و کدام کشورها است؟ به طور مثال عربستان و حتی ترکیه ناسازگار با ایران در این منطقه قرار دارند؟ منظور از کشورها اگر دقیق بیان شود میتوان در تحلیل سخنان وی واکاوی بیشتری کرد.
دوم- عدد ۱۲۰۰ میلیارد دلار از کدام منبع معتبر اخذ شده است. این عدد مناسبی است اما یادمان باشد سهم ترکیه و نیز عربستان از این رقم بسیار بالاست. آقای آلاسحاق باید بتواند به طور دقیق بگوید تفاوت ۱۰۰ میلیاردی از تجارت ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیارد دلاری احتمالی ایران با کشورهایی که در کانون توجه آلاسحاق قرار دارد چگونه محاسبه شده است؟
سوم- آیا منظور آقای آلاسحاق از این حجم تجارت افزایش صادرات است؟ در این صورت باید بتواند بگوید ایران کدام کالاها را میتواند به کشورهای منطقه صادر کند که تا به حال نکرده است. اگر منظور واردات است که باید بگوید منابع ارزی این رقم از کجا تامین خواهد شد؟
- 17
- 3