اخیرا شرایط جدیدی برای اعطای وام مسکن به خانواده‌هایی که چهار فرزند و یا بیشتر دارند اعلام شده است. در این شرایط سقف مبلغ وام یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان افزایش یافته است. همچنین مدت بازپرداخت ۲۲ سال و مبلغ اقساط نیز حدودا ۳۷ میلیون تومان در نظر گرفته شده است.
بر اساس برخی خبرها، در این فرمول بندی برای نمونه خانواده دارای ۴ فرزند زیر ۲۰ سال سن به شرط تولد پدر و فرزندان در تهران در حالت انفرادی می‌تواند علاوه بر ۴۰۰ میلیون تومان تسهیلات خرید مسکن به‌ازای هر فرزند ۱۰۰ میلیون دیگر و در مجموع تا سقف ۸۰۰ میلیون تومان برای خرید مسکن و برای تعمیر مسکن علاوه بر ۱۶۰ میلیون تومان، به‌ازای هر فرزند ۴۰ میلیون تومان و به‌عبارتی تا ۳۲۰ میلیون تومان درقالب تسهیلات جعاله از محل اوراق ممتاز بانک مسکن استفاده کند.
سقف تسهیلات قابل استفاده زوجین در شهر تهران از محل اوراق ممتاز برای خرید مسکن یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان و جعاله مسکن ۳۲۰ میلیون تومان است که جمعا یک میلیارد و ۹۲۰ میلیون تومان می‌شود. این مبلغ به زوجین تهرانی با دارا بودن ۴ فرزند پرداخت می‌شود.
مشخص نیست این طرح‌های مسکن توسط چه کسی یا کدام نحله فکری اقتصادی در دولت سیزدهم ارائه می‌شود و آیا اساسا تعقلی در آن وجود دارد؟ به نظر می‌رسد دولت در راه مسکن مسیر را گم کرده و با ارائه طرح‌های ناکارآمد سعی در بهبود وضعیت بازار و صنعت مسکن را دارد؛ چه آنکه هنوز که بیش از دو سال از عمر دولت گذشته، همچنان وعده تحقق ساخت سالیانه یک میلیون مسکن عقیم مانده است.
این وام عملا شامل تعداد خیلی کمی از خانوار‌ها خواهد شد
برای بررسی تاثیر این وام بر بازار مسکن با یکی از اعضای انجمن انبوه سازان تهران به گفتگو پرداختیم. حسن محتشم عضو انجمن انبوه سازان در این خصوص گفت: این موضوع که سقف پرداخت وام افزایش پیدا کند بسیار خوب است، اما این وام عملا شامل تعداد خیلی کمی از خانوار‌ها خواهد شد؛ همچنین بازپرداخت اقساط ۳۷ میلیون تومانی از توان بسیاری از خانوار‌ها خارج است. از این رو این وام نیز مشکل چندانی از مسکن حل نخواهد کرد.
وی در ادامه تاکید کرد: رکود بازار مسکن ناشی از قفل شدن نقدینگی است و طرح‌های اینچنینی به دلیل اینکه جامعه هدف کوچکی دارند دردی از بازار مسکن حل نمی‌کنند. حتی برای افراد محدودی که واجد شرایط دریافت این وام باشند، در شرایطی که متوسط یک متر آپارتمان در تهران به بالای ۶۵ میلیون تومان رسیده است، این وام نهایتا نقدینگی لازم برای حدود ۳۰ متر را تامین می‌کند. بدیهی است که با این اوصاف حدود دوسوم قیمت یک آپارتمان ۷۰ متری را خریدار باید از جیب پرداخت کند که درحال حاضر و با توجه به سطح بالای هزینه‌های خانوار و تورم چنین نقدینگی نزد مردم موجود نیست.
دولت با این طرح به اهداف خانه‌دار کردن خانواده ها نمی رسد
محتشم تاکید کرد: با توجه به موضوعات ذکر شده نتیجه می‌گیریم که این قبیل طرح‌ها باعث رونق بازار مسکن نمی‌شود و دولت با این قبیل طرح به اهداف مدنظربرای خانه‌دار کردن خانواده‌ها نمی‌رسد بلکه اگر به دنبال ایجاد روند مثبت در بازار مسکن باشیم، باید به افزایش تولید روی بیاوریم. باید تولید مسکن به حدی برسد که افزایش عرضه مسکن را از لیست کالا‌های سرمایه‌ای خارج کند.
وی در ادامه گفت: افزایش تولید نیز مستلزم تقویت بخش خصوصی و رفع موانعی مانند مباحث بیمه‌ای و مالیات و خدمات است. این موانع بخش زیادی از قیمت تمام شده را شامل می‌شوند که با حذف آنها قیمت مسکن قطعا کاهش خواهد یافت. شایان ذکر است ما در تولید نیز هم اکنون درگیر رکود هستیم؛ تقاضا برای مسکن نیز با وقوع ازدواج و طلاق‌ها هر روز بالاتر می‌رود. تا زمانی که این معادله توسط دولت به هم نریزد مشکل مسکن باقی خواهد بود.
بانک ها منابع پرداخت وام خُرد ندارد چطور میلیاردی وام خرید خانه می دهند!
سرخوش یکی از فعالان بازار مسکن نیز در همین رابطه می گوید: طبق آماری که خود بدنه دولت ارائه کرده بانک ها نه وام خُرد به مردم می دهند و نه وام ساخت و ساز، چون کمبود نقدینگی مشکل بزرگ نظام بانکی است.
وی ادامه داد: کسانی که برای خرید یک سرپناه نیاز به وام دارند جزء اقشار متوسط و ضعیف جامعه هستند پس چطور می توانند ماهانه بازپرداخت چند ده میلیونی داشته باشند! پس مشخص است که این تدبیر فقط برای یک عده خاص است آن هم قشری که بتواند در ماه اقساط ۳۷ میلیونی پرداخت کنند.
سرخوش گفت: هر سال دولت در نیمه دوم سال به دلیل کسری بودجه به دنبال راهی برای جبران آن است. این برنامه وام دهی دولت هم یک مدل از سرکیسه کردن مردم در شش ماه دوم سال است.
این فعال بازار مسکن خاطرنشان کرد: خود دولت هم می داند با این طرح فقط خانه دارها و ملاک داران وارد قاعده بازی می شوند و قصد فقط پول گرفتن و کسب درآمد دولت از جیب مردم است نه خانه دار کردن نیازمندهای واقعی خرید مسکن!
- 17
- 3
