به گزارش جهان صنعت، با اینکه انتظار میرفت قطعی و سهمیهبندی برق از تابستان برای صنایع بهویژه صنایع فولادی آغاز شود، اما گویا مسوولان زودتر از موعد مقرر شروع به این روند کردهاند. اخیرا شرکت توزیع نیروی برق اعلام کرده که طی ماههای خرداد تا مرداد امسال برق صنایع سیمان و فولاد را براساس سه برنامه پیشنهادی سهمیهبندی میکند. حالا از اول خرداد فولادیها با مشکل کمبود برق مواجه خواهند شد.
با اینکه پیش از این تصور میشد توقف واحدهای تولیدی و قطعی برق برای مدتی محدود باشد، اما این موضوع گویا در درازمدت طول خواهد کشید و در کنار دیگر مشکلات فعالان این عرصه داستان تکراری دیگری را رقم خواهد زد؛ موضوعی که صدمه و خسارت زیادی به صنایع فولادی وارد میکند.
کارشناسان در این خصوص باور دارند که نه تنها صنایع فولادی با قطعی زودهنگام برق مواجه شدهاند، بلکه در خصوص قطعی گاز نیز همه چیز زودتر از موعد مقرر یعنی از مهر آغاز خواهد شد؛ پروسهای که صنعت فولاد را از پا در میآورد و فعالیت بیشتر واحدهای فولادی را متوقف خواهد کرد؛ چراکه باعث میشود آنها نتوانند از تمام ظرفیتشان استفاده کنند.
این در حالی است که فولاد، مهمترین صنعتی است که در کشور با قطعی برق و محدودیت مصرف گاز دچار زیانهای جدی میشود. تا جایی که براساس برآوردها، قطع برق روزانه حدود ۲۰۰ میلیارد تومان برای صنعت فولاد هزینه دارد. به این صورت که قطع برق و گاز به توقف فعالیت واحدهای احیای مستقیم، ذوب، ریختهگری، نورد، ذوب القایی و قوس الکتریکی و کنسانترهسازی منجر میشود و در این روند شرکتهای فولادسازی در دوره قطعی برق و گاز بهطور کامل تعطیل خواهند شد.
ضعف بهره از تمام پتانسیلها
در این رابطه عضو هیاتمدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران به «جهانصنعت» گفت: سهمیهبندیای که از ابتدای خرداد شروع میشود دوباره باعث خواهد شد که فولادسازان نتوانند از تمام ظرفیتشان بهطور کامل بهرهبرداری کنند. ضمن اینکه قطعی برق، هزینه تولید محصولات فولادی را ۳۰ تا ۴۰ درصد بالاتر از قیمت عادی و هزینه سرمایهگذاری افزایش خواهد داد.
بهادر احرامیان با بیان اینکه این یک داستان سهساله و تکراری است، ادامه داد: تفاوت در این است که متاسفانه هر سال وضعیت نسبت به سال قبل بدتر میشود. بهطور مثال امسال شنیدهها حاکی از آن است که قطعی گاز زودتر از سال قبل شروع میشود. به این ترتیب شاید از مهرماه شاهد قطعی گاز هم باشیم که اتفاق بسیار تاسفباری برای صنعت معدن خواهد بود.
عضو هیاتمدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران ادامه داد: تجهیز نکردن زیرساخت صنعت برق کشور، ادامه قطعی و سهمیهبندی صدمات مادی گستردهای را به صنایع کشور به خصوص صنعت فولاد وارد میکند و بهطور حتم موجب بیکاری کارگران و از دست رفتن شمار زیادی از فعالان این عرصه خواهد شد.
فشارهای متعدد بر واحدهای فولادی
احرامیان با اشاره به فشارهای متعدد در حوزه معدن تاکید کرد: در کنار مابقی فشارهایی که روی این حوزه قرار دارد از جمله قیمتگذاری دستوری، تحریم و… حالا باید نگران قطعیهای پی در پی برق و گاز هم باشیم.
او ادامه داد: در ادامه قطعی و سهمیهبندی برق، فعالیت بیشتر واحدهای فولادی بهطور کامل متوقف خواهد شد. اغلب تولیدکنندگان و واحدهای تولیدی فولادی که با سهمیهبندی و قطعی برق مواجه شوند به تدریج به سمت توقف کامل خواهند رفت.
عضو هیاتمدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در خصوص راهکار حل این مشکل با بیان اینکه فعلا شرایط کشور به اینگونه است، ادامه داد: امروز واقعیت تولید این است که با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم کند و بهطور حتم حل این مساله به تدبیر مسوولان نیاز دارد.
آغاز سهمیهبندی برق صنایع فولادی از خرداد
براساس نامه اخیر شرکت توزیع نیروی برق به صنایع سیمان و فولاد، برق این صنایع در قالب سه برنامه پیشنهادی از خرداد تا مرداد امسال سهمیهبندی میشود.
در این نامه آمده است: به جهت برنامه مدیریت بار مشترکین سیمان، فولاد و انرژیبر شرکتهای توزیع به شرح زیر اعلام میشود. مقتضی است یکی از برنامههای ذیل متناسب با فرآیند تولید مشترک انتخاب و ضمن ابلاغ به مشترک در سامانه جامع مدیریت پیک بار کشور (سمپ) نیز ثبت شود.
۱- همکاری از تاریخ ۱۵ خرداد الی ۱۵ شهریور، کاهش بار ۳۰ درصد از ساعت ۱۱ الی ۲۳
۲- همکاری از تاریخ ۱ تیرماه الی ۳۱ مردادماه، کاهش بار ۶۰ درصد از ساعت ۱۱ الی ۲۳
۳- همکاری از تاریخ ۲۴ تیرماه الی ۲۴ مردادماه، کاهش بار ۹۰ درصد از ساعت ۱۱ الی ۲۳
ضرر ۲۰۰ میلیارد تومانی فولادیها با یک روز قطعی برق
یک کارشناس فولاد گفت: فولاد مهمترین صنعتی است که با قطعی برق و محدودیت مصرف گاز دچار زیانهای جدی میشود.
محسن فرجاللهی درباره تاثیر قطعی برق فولادیها اظهار کرد: محدودیتهای ناشی از قطع شدن برق و گاز برای واحدهای فولادسازی با پیامدهای منفی همراه است که یکی از این پیامدها، کاهش میزان تولید و محقق نشدن اهداف این شرکتهاست، این در حالی است که فولادسازان کشور که به تعطیلی اجباری و محدودیتهای مصرف برق و گاز مکلف میشوند، از هیچ حمایتی برای جبران هزینههای مالی، بیمهای و کارگری برخوردار نمیشوند.
وی گفت: براساس برآوردها، قطع برق روزانه حدود ۲۰۰ میلیارد تومان برای صنعت فولاد هزینه به همراه دارد، بنابراین تقسیم قطعی برق باید بهگونهای باشد که منجر به کمبود مواد و فشار به مصرفکننده نهایی نشود.
این کارشناس فولادی با بیان اینکه قطعی برق برای سهامداران خرد و بازار سرمایه نیز تاثیر منفی دارد، تصریح کرد: هر ساله با گرم شدن تدریجی هوا و افزایش خاموشیها، قطعی برق و با سرد شدن هوا، کاهش گاز مصرفی صنایع کلیدی کشور به عنوان اولین راهکار مدنظر قرار گرفته و این روند سیکلی هر ساله تکرار میشود.
به گفته وی، در میان همه واحدهایی که با قطعی برق و گاز مواجه میشوند، صنایع فولاد، سیمان و پتروشیمی که اتفاقا جزو صادراتمحورترین صنایع کشور به حساب میآیند، به شدت از این موضوع ضرر میبینند و زیان ناشی از آن سهامداران خرد و بازار سرمایه را نیز متاثر میکند.
هزینههای سنگین فولاد
پیشتر عضو کمیسیون صنایع و معادن اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه کمبود گاز و برق موجب گلایه واحدهای ساخت فولاد شده است، گفت: هزینههای سنگین حملونقل هم بر دوش فعالان این صنعت افتاده، زیرا ناوگان ریلی کشور، فرسوده است، این در حالی است که آن سوی دنیا، موج سوم و چهارم تکنولوژی در تولید دخالت دارد.
بهرام شکوری با بررسی چالشهای صنعت فولاد اظهار کرد: صنعت فولاد زمانی میتواند کاملا در خدمت اهداف توسعه صنعتی قرار گیرد که توسعه زیربخشها و انواع خاص محصولات آن با توجه به استراتژی توسعه صنعتی و اولویتهای تعیینشده توسط آن صورت گیرد.
این فعال صنعت فولاد بیان کرد: بهرغم این ظرفیتهای صنعتی، صنایع فولاد امروزه با مسائلی همچون تامین انرژی، تامین سنگآهن، وجود ظرفیتهای خالی در پاییندست و تولید محصول با ارزشافزوده پایین، روبهرو است. این چهار مساله که مهمترین مسائل این صنعت را تشکیل میدهند، منجر به عدم تحقق انتظارات از این صنعت مادر به منظور کمک به توسعه صنعتی کشور شدهاند.
عضو کمیسیون صنایع و معادن اتاق بازرگانی با اشاره به اثرات معضلات زیرساختی و انرژی در تولید و عدم پایداری اقتصادی و اجتماعی در بخش معدن گفت: زیرساختها از توسعه حملونقل ریلی و تامین آب و برق و گاز یکی از رسالتهای دولتهاست. در کشورهای دیگر هم دولت در ازای مالیاتی که از بخش تولید دریافت میکند، زیرساختها را توسعه میدهد و امکانات را برای توسعه تولید فراهم میکند.
وی خاطرنشان کرد: در این باره بارها تذکر دادهایم که دولت کشور را گران اداره میکند و در نتیجه طبیعتا عدمتوسعه زیرساختها سبب شده که عارضههای زیادی برای معادن ایجاد شود.
- 11
- 6