صنایع معدنی قربانی هپکو شدند

بیژن پناهی‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا، درباره مشکلاتی که برای برخی کارخانه‌های تولیدی مانند هپکو به وجود آمده است، اظهار کرد: شرکت هپکو یکی از شرکت‌های استراتژیک ایران برای تامین ماشین‌آلات و تجهیزات مهندسی بود که بعدها در زمان جنگ شرکت خیبر نیز به آن اضافه شد و در حالی که خیبر پس از جنگ در دهه ۷۰ منحل شد هپکو همچنان به فعالیت خود ادامه داد.

وی ادامه داد: کارخانه‌هایی مانند هپکو که در پروژه‌های عمرانی و ساخت ماشین‌آلات صنعتی فعالیت می‌کردند، با مشکلاتی روبرو شدند؛ به طوری که از سال ۱۳۹۱ به بعد قیمت ارز چهار برابر شد که متناسب با این موضوع قیمت ماشین‌آلات معدنی نیز بیش از نرخ ارز افزایش یافت و در همین مسیر بود که تحریم‌ها هم مزید بر علت شد.

رئیس کمیته معدن خانه صنعت و معدن ایران اضافه کرد: همین موضوعات باعث شد شرکت‌های تولیدی به سمت بستن قرارداد با شرکت‌های چینی بروند که آنها نیز کیفیتی به مراتب پایین‌تر از شرکت های مطرح داشتند و بعد از آن به مشکل قطعات و تعمیرات برخوردند. یعنی بعد از اتمام دوره گارانتی که عموما تا دو سال بود، عملا کیفیت استفاده لازم را از دست می‌دهند.

وی در ادامه با اشاره به مشکلی که برای شرکت هپکو به وجود آمده است، عنوان کرد: هپکو شرکتی بود که در زمان جنگ و بعد از آن برخی قطعات ماشین‌های صنعتی را مانند اتاق ماشین‌آلات و امثال آن را می‌ساخت که مجموعا حدود ۳۰ درصد از تولید ماشین‌آلات می‌شد. این شرکت در سال ۱۳۸۲ خصوصی شد و عملا دیگر پروژه‌های دولتی و کلان عمرانی را دریافت نمی‌کرد.

پناهی‌ زاده افزود: با توجه به تحریم‌ها، هپکو قطعاتی برای مونتاژ دریافت نمی‌کرد و به خاطر بالا بودن قیمت ارز توان خرید آنها برای مونتاژ را نداشت و در نتیجه با کاهش تولیدات مشتری خود را از دست داد.

وی با بیان اینکه خصوصی‌سازی غیراصولی یکی از اصلی‌ترین مشکلات هپکو بود، عنوان کرد: از جمله مواردی که باعث ایجاد مشکلات عدیده برای شرکت‌هایی نظیر هپکو شد، خصوصی‌سازی آنها بود یعنی در حالی که سفارشی برای آنها وجود نداشت و تحت فشار تحریم‌ها بودند، به بخش خصوصی واگذار شد. در حالی که بررسی لازم درباره اینکه آیا کسی که شرکت را دریافت می‌کند، توان اداره چند هزار کارگری که در این مجموعه فعالیت می‌کند را دارند، صورت نگرفته است.

رئیس کمیته معدن خانه صنعت و معدن ایران همچنین با اشاره به مشکلاتی از شرکت‌های بزرگی که به شکل پروژه‌ای در فرآیندهای عمرانی ورود می‌کردند، گفت: باید در برخی موارد پذیرفت که شرکت‌هایی از این دست گاهی بازار خود را از دست می‌دهند و اعمال محدودیت و انحصار به نفع آنها نسخه مناسبی جهت احیا نیست و فقط فشار مضاعفی بر دیگر حوزه‌های مربوطه وارد می‌کند.

پناهی‌زاده با انتقاد از تصمیم اخیر مبنی بر محدودیت واردات ماشین‌آلات معدنی جهت تقویت تولید در شرکت هپکو گفت: در حالی که همچنان شرکت هپکو برای واردات ماشین‌آلات و قطعات از شرکت‌های مطرحی مانند کاتسوی ژاپن دچار مشکل است، سپردن انحصار تولیدات ماشین‌آلات صنعتی به  آن فقط به بالا بردن هزینه تمام شده استخراج معادن و محصولات معدنی می‌انجامد.  

این عضو خانه صنعت و معدن ایران اظهار کرد: از روزی که این تصمیم ابلاغ شد تا دو روز گذشته قیمت ماشین‌آلات معدنی تا ۲۰ درصد افزایش داشته که این برای معدن به معنای فاجعه است. یعنی با این تصمیم، معدن قربانی احیای واحدی می‌شود که راهی جز عوض کردن حوزه تولید خود ندارد و این تصمیم در حالی گرفته می‌شود که معدن به عنوان یکی از بخش‌های استراتژیک اقتصادی در برنامه ششم مطرح شده است.