مختصات جهانی فولاد ایران در ۲۰۱۸

به گزارش دنیای اقتصاد، حجم تقاضای سنگ‌آهن چین در منطقه و در سال پیش رو چه وضعیتی خواهد داشت؟ تاثیرپذیری و به گونه‌ای وابسته بودن اقتصاد فولاد ایران به بازار مهم چین همواره مورد بحث فعالان فولاد بوده است،‌ به‌طوری‌که در این زمینه انتشار هر گزارشی درخصوص بازار فولاد ایران باید با نیم‌نگاهی به بازارهای بین‌المللی از جمله چین همراه باشد؛ در این باره «رشد ۲۰ درصدی افزایش صادرات» در زمینه فولاد ایران، سیگنال روند فزاینده حضور در بازارهای بین‌المللی را به وضوح شناسایی کرده و ایران را در مسیر تجربه این مهم قرار داده است.

کیوان پورشب فعال و کارشناس بازار فولاد و مقاطع فولادی درخصوص پیش‌بینی‌ها در بازار مقاطع فولادی در سال ۲۰۱۸ بر این باور است که بازار مقاطع فولادی ایران در سال جاری همچنان کاهش تقاضای داخلی را از سر خواهد گذراند. در این باره با استناد به منابع معتبری مانند «پلتس» پیش‌بینی می‌شود همچنان رکودی که در حوزه ساخت و ساز و به‌طور کلی عمران بر فضای کشور حاکم است ادامه پیدا کند و سال ۲۰۱۸ همچنان با کاهش تقاضای داخلی روبه‌رو‌ باشیم.

به گفته وی از سوی دیگر صادرات میلگرد در سال ۲۰۱۸ حتما افزایش خواهد داشت،‌ هرچند باز هم آمارها و به نقل از انجمن تولیدکنندگان بین‌المللی فولاد نشان می‌دهد که طی ۵ سال گذشته چیزی حدود ۱۲ درصد تولید میلگرد در سطح جهانی کاهش داشته است، با این حال برآوردها از سال ۲۰۱۸ گویای این است که ایران یک حجم زیاد افزایش صادرات میلگرد برنامه‌های فروش خود را دنبال خواهد کرد.وی با اشاره به این موضوع که در ایران ظرفیت اسمی تولید میلگرد ۲۰ میلیون تن است، توضیح داد: پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۱۸ از مجموع این مقدار بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد صادر شود.

پورشب ضمن اشاره به اشتیاق کشور و مسوولان وزارت صنعت و به ویژه ایمیدرو به افزایش تولید و توسعه تولیدات فولاد در شرایط پساتحریم گفت: افق تولید ۵۵ میلیون تن فولاد تا سال ۲۰۲۵ برای تبدیل شدن به ۱۰ کشور برتر فولادسازی در دنیا از موضوعات مهمی است که به آن دست پیدا خواهیم کرد.

چراکه این اراده از سوی دولتمردان و بخش خصوصی و حمایت از این برنامه دیده می‌شود، در عین حال پیش‌بینی‌هایی که انجمن جهانی فولاد انجام داده از یک روند رو به رشد تقاضا برای فولاد در جهان خبر می‌دهد که این میزان از ۶/ ۲ درصد در سال ۲۰۱۷ به حدود ۳ درصد در سال ۲۰۱۸ افزایش پیدا خواهد کرد که انجمن جهانی فولاد، چین را از این گزارش و از این رقم مستثنی کرده است، علت این استثنا نیز آن است که در شرایط فعلی یک رشد اسمی در تقاضای فولاد در بازار داخلی چین وجود دارد که پیش‌بینی می‌شود این میزان حدود ۳ درصد باشد که رشد قابل توجهی است.

پورشب در ادامه با اشاره به اینکه یکسری پارامترهای سیاسی در سال جاری تقاضا و بازار فولاد جهان از جمله ایران را به شدت متاثر می‌کند، افزود: در درجه اول به نقل از انجمن جهانی فولاد، افزایش ریسک‌های سیاسی ناشی از طرح شعارهای پوپولیستی در آمریکا که تحت عنوان «حمایت از تولید داخلی» مطرح شده، «بدهی‌های مالی چین» به جامعه جهانی که از محل استقراض‌های مکرری که چه از صندوق بین‌المللی پول و چه از سایر نهادهای مالی بین‌المللی از سوی این کشور صورت گرفته در کنار مناقشاتی که در منطقه کره شمالی و جنوبی وجود دارد همگی بر این بازار اثر خواهند گذاشت.

به علاوه بدهی‌های کره جنوبی که کمی کمتر از چین بوده و به همان عارضه دچار است، حجم تقاضای جهانی برای فولاد را از خود متاثر کرده است.اما این سوال پیش می‌آید که این تاثیرات منفی یا مثبت است؟ پورشب معتقد است برای پاسخ به این سوال باید بتوانیم ۶ ماه اول سال ۲۰۱۸ را پشت سر بگذاریم.

به گفته وی موضوع دیگر این است که شاهد حجم تقاضای عمیق ژاپن برای فولاد با توجه به بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ هستیم که به نظر می‌آید خیلی از کشورها، تولید‌کنندگان و عرضه‌کنندگان فولاد و ایران می‌توانند از این فرصت استفاده کنند.روند رو به رشد و فزاینده رشد اقتصادی چین،‌ رفته رفته در حال از دست دادن سرعت خود است و این موضوع یکی از عواملی است که بر این بازار پیشرو، نه فقط برای سال ۲۰۱۸، بلکه برای سال‌های بعد از آن اثر خواهد داشت و حجم تقاضا را هم برای محصول فولاد و هم مواد اولیه مانند سنگ‌آهن به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد.

پورشب با اشاره به گزارش‌های ارائه شده از سوی انجمن جهانی فولاد توضیح داد: در این گزارش‌ها و پیش‌بینی‌هایی که موسسات و نهادهای پژوهشی اقتصادی در دنیا انجام داده‌اند به برنامه‌های اصلاحی در حوزه اقتصاد و به ویژه در ارتباط با تولید فولاد اشاره شده است.  در این ‌باره با حضور برخی کشورها مانند مصر، برزیل، آرژانتین و مکزیک رفته رفته حلقه رقابت تنگ‌تر می‌شود.

هند هم با سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای که از قبل انجام داده در سال جاری در حال نزدیک شدن به بهره‌برداری از این طرح‌ها خواهد بود که به‌عنوان یک پتانسیل مهم در بازارهای آینده معرفی می‌شود و میدان رقابت را برای رقبا سخت‌تر می‌کند. به‌طور کلی شیب ملایمی را از نظر رشد بازار صادرات، بازار بین‌المللی و تقاضا در سال ۲۰۱۸ می‌توانیم پیش‌بینی کنیم.

در مقایسه با سال ۲۰۱۷ که رشد تقاضا عددی معادل ۸/ ۲ درصد بوده، پیش‌بینی می‌شود این رقم در آینده به ۹/ ۴ درصد برسد؛ در ارتباط با قیمت سنگ‌آهن و روندی که این کامودیتی در حال طی کردن است نیز باید بگوییم که روند افزایشی خود را در سال‌های پیش رو ادامه خواهد داد و این هم به همان سیاست خرید و دپوی سنگ‌آهن از سوی چین بازمی‌گردد که به نظر می‌آید تا پایان سال ۲۰۱۸ هم این روند ادامه پیدا کند.

در رابطه با ایران روند فزاینده و افزایشی قیمت ارز قطعا به‌عنوان یک عامل مهم در شرایطی که ایران همچنان در حوزه ساختمان و عمران، رکود را پشت سر می‌گذارد، صادرات را موجه‌تر از گذشته می‌کند و اقبال تولید‌کنندگان داخل برای حرکت به سمت صادرات، فروش محصولات به خارج از کشور را افزایش خواهد داد، بنابراین عامل نرخ ارز به مواردی که درخصوص بازارهای خارجی مطرح شد کمک خواهد کرد.

از سوی دیگر در اثبات این نکته که در سال ۲۰۱۸ با افزایش حجم صادرات میلگرد مواجه خواهیم بود، پایان مناقشات و جنگ سوریه، آرام شدن بخش‌های شمالی عراق و پایان مناقشه یمن (تا پایان سال ۲۰۱۸) یک بازار وسیع و کاملا پراقبال نسبت به محصولات فولادی ایران را پیش روی تولید‌کنندگان و عرضه‌کنندگان فولاد ایران قرار می‌دهد که این موضوع مشخص‌کننده این خواهد بود که در سال ۲۰۱۸ بیش از ۸۰ درصد تولید محصولات فولادی اعم از شمش و محصولات نوردی مانند میلگرد را صادر خواهیم کرد.