به گزارش تابناك، در شرايطي كه پرداختن به مناطق محروم و اجراي سياست هاي عدالت آموزشي ايجاب مي كند تا آموزش و پرورش براي روستاهاي دور افتاده و شرايط آموزشي دانش آموزان اين مناطق به نسبت مناطق برخوردار كشور تبعيضي قائل نشود و چيزي كم نگذارد، بررسي ها نشان مي دهد كه به دليل برخي محدوديت هاي قانوني و بي توجهي هاي مديريتي شرايط آموزشي كشور هنوز با تحقق كامل عدالت فرسنگ ها فاصله دارد.
جدا از موضوع امكانات آموزشي و رفاهي كه لازمه آموزش و پرورش عادلانه براي دانش آموزان است و وجود آن در همه نقاط كشور آنهم با شرايط مساوي وجود ضروري است، گويا نظام آموزشي كشور در مقاطع ابتدايي حتي در تأمين نيروي تدريس و تأمين نيازهاي آنها نيز با محدوديت هاي فراواني رو به رو است و يا حداقل به آن بي توجه است.
اين را مي توان از گلايه هاي يكي از معلم هاي مناطق محروم شهرستان فريدونشهر استان اصفهان برداشت كرد كه در ويدئوي ارسالي خود براي برخي رسانه ها مدعي است، نزديك به يك سال است كه در روستاهاي پشتكوه دوم اين شهرستان مشغول به تدريس است، اما هنوز حقوق و مزايايي از آموزش و پرورش دريافت نكرده است.
پشتكوه دوم كه اين معلم درآنجا مشغول به تدريس است، شامل روستاهای کلوسه، وستگان، کاهگان علیا، کاهگان سفلی، دورک، کاهگانک و وزوه است و تا مركز شهرستان يعني شهر فريدونشهر آنهم در شرايط عادي و با اتومبيل نزديك به ۳ ساعت فاصله زماني دارد؛ منطقه اي كه به دليل قرار گيري در ارتفاعات برف گير زاگرس آب و هواي بسيار سردي دارد، در فصل زمستان ارتباطش با شهر به مدت زيادي قطع مي شود و در بسياري از مناطق مردم حتي از نعمت آب و برق نيز محروم هستند.
ني نيست و بسياري از معلم هاي رسمي آموزش و پرورش حاضر نمي شوند براي خدمت در اين روستاهاي دور افتاده حاضر شوند؛ وضعيتي كه سبب مي شود تا مديران آموزش و پرورش براي جبران كمبود اقدام به جذب نيروهاي خريد خدمتي بكنند و از اين طريق بحث آموزش را در اين روستاها ادامه دهند.
در اين وضعيت ناگفته پيداست كه عدم پرداخت حقوق، مزايا و بعضاً تشويقي به دبيراني اعزامي به اين روستاها نوعي دلسردي و نا اميدي را در آنها ايجاد خواهد كرد و نه تنها اين آموزگاران در بازه زماني فعاليت شور و شوق چنداني براي تدريس نخواهند داشت، بلكه در شرايط استمرار اين شرايط سخت همكاري خود را با آموزش و پرورش قطع خواهند كرد.
شرايطي كه از آن سخن آمد البته تنها مشكل روستاهاي دور افتاده اين شهرستان استان اصفهان نيست و بسياري از روستاهاي دور افتاده كشور با چنين مشكلي و چه بسا مشكلات بدتري رو به رو هستند.
براي اثبات اين ادعا كافي است تا مروري به وضعيت مدارس مناطق محروم استان هايي مثل خوزستان، كرمان، سيستان و بلوچستان، كهگيلويه و بويراحمد، خراسان جنوبي و... بياندازيم كه در اكثر اين استان ها نيز روستاهايي با شرايط مشابه وجود دارند و اگر بنا بر اين باشد كه عدالت آموزشي در مورد آنها رعايت شود روال كار نبايد با چنين بي توجهي هايي همراه باشد.
علي علوي نژاد، رئيس آموزش و پرورش شهرستان فريدونشهر در رابطه با ادعاي مطرح شده از سوي يكي از معلم هاي پشتكوه دوم اين شهرستان و چرايي عدم پرداخت حقوق او به «تابناك» گفت: در شهرستان فريدونشهر به دليل موقعيت كوهستاني كه دارد، روستاهايي در دامنه هاي رشته كوه زاگرس داريم كه به وسيله جاده هاي صعب العبور و طولاني از مركز شهرستان فاصله زيادي دارند و با توجه به پراكندگي و جمعيت كم خدمات رساني به آنها به سختي ممكن است.
وي افزود: از آنجا كه در اين روستاها امكانات زندگي در شرايط مطلوبي نيست و از سويي نيز ما در تأمين نيروي تدريس حتي در بخش هاي مركزي نيز با مشكل مواجه هستيم، براي جبران كسري همه ساله در اين مناطق اقدام به جذب نيروهاي خريد خدمتي مي كنيم.
علوي نژاد ادامه داد: شيوه و مكانيزم پرداخت حقوق دبيران رسمي با نيروهاي خريد خدمتي متفاوت است و پاسخ اينكه چرا حقوق نيروهاي خريد خدمتي به موقع پرداخت نمي شود را شما بايد در قانون هاي بالادستي كه مرتبط با اين موضوع است جست و جو كنيد.
رئيس آموزش و پرورش شهرستان فريدونشهر با تأكيد بر اينكه روستاهاي پشتكوه دوم فريدونشهر تنها در صورتي كه بارش هاي سنگين برف داشته باشيم براي مدتي ارتباطشان با مركز شهرستان قطع مي شود اضافه كرد: حقوق نيروهاي خريد خدمتي ما نه به مدت يك سال، اما به مدت ۵ ماه پرداخت آن هم به دليل محدوديت هاي قانوني پرداخت نشده است كه در حال پيگيري براي حل اين مشكل هستيم.
بنابر آنچه آمد و با تأكيد بر اينكه مشكل اعزام دبير به روستاهاي دورافتاده و پرداخت حقوق به آنها مشكل تعداد بيشماري از روستاهاي دور افتاده كشور است، بايد بر اين مسئله تأكيد كرد كه عدم پرداخت حقوق به نيروهاي خريد خدمتي بنا به هر دليلي در شرايطي رخ مي دهد كه اين افراد به دليل تلاشي كه در جهت جبران كسري آموزش و پرورش و تحقق عدالت آموزشي انجام مي دهند، مستحق دريافت پاداش و حتي تشويقي هاي قابل توجه هستند؛ شرايط مطلوبي كه نه تنها در شرايط كنوني وجود ندارد بلكه آنها با دلسردي و مشكلاتي كه برايشان پيش مي آيد بعضاً حاضر به ادامه همكاري با آموزش و پرورش نمي شوند.
جدا ضرورت هايي كه سياست هاي كلان نظام در تحقق عدالت آموزشي براي توجه بيشتر به نيروهاي خريد خدمتي آموزش و پرورش ايجاد مي كند، بايد به اين نكته نيز توجه داشت كه شايد تنها راه بهبود وضعيت مناطق دور افتاده كشور و توسعه اين مناطق ايجاد شرايطي است كه نيروهاي بومي اين مناطق در بستر آموزش و پرورش رشد كنند و پس از طي مدارج عاليه براي خدمت به زادگاه خود بازگردند و براي پرورش چنين افرادي نياز است بهترين معلم هاي آموزش و پرورش را به اين مناطق اعزام كرد؛ بهترين هايي كه نه تنها در شرايط كنوني به دليل محدوديت ها به روستاهاي دورافتاده اعزام نمي شوند، بلكه حتي دولت از پرداخت حداقل حقوق نيروهاي خريد خدمتي هم سر باز مي زند تا با اين روند آيند اين مناطق چون گذشته با سايه اي از فقر و محروميت ادامه يابد.
- 9
- 5
