آشنایی با قوانين ۱۷ گانه فوتبال

یکی از قوانين ۱۷ گانه فوتبال این است که زمین مسابقه نباید بیشتر از ۱۲۰ متر باشد

قوانین ۱۷ گانه فوتبال

فوتبال از سال۱۸۶۳ به شکل امروزی، مرسوم شد و قوانین و مقررات آن، تغییرات تکاملی خود را طی کرد و به صورت قوانین هفده گانه در سال ۱۹۳۸ در آمد. به عنوان مثال ، دروازه فوتبال در سال۱۸۶۳ میلادی دارای دو تیر عمودی با عرض۵۷/۴متر بود درحالیکه فاقد تیر افقی بود. در سال۱۸۶۶ عرض دروازه ها به۵/۵متر افزایش یافت و در بالای آن، طنابی به جای تیر افقی بستند. اندازه دروازه ها در سال۱۸۷۵ میلادی به صورت فعلی درآمد. دروازه بان تا سال۱۸۷۱ حق نداشت با استفاده از دستهایش توپ را بگیرد. دروازه بان در سال ۱۹۱۳ این اجازه را داشت که از دستهایش برای گرفتن توپ تا خط وسط زمین استفاده نماید و پس از آن در محوطه جریمه( پنالتی) به گرفتن توپ با دست محدود گردید و به شکل امروزی در آمد. در ادامه طرح قوانین هفده گانه بازی فوتبال عبازتند از:

>> قانون اول فوتبال:

طول زمین مسابقه برطبق قانون اول فوتبال، نباید از ۱۲۰ متر بیشتر باشد و همچنین از ۹۰ متر كمتر باشد. عرضی که برای این زمین درنظر گرفته شده؛ بیش از ۹۰ متر و كمتر از ۴۵ متر است. طول زمین مسابقه در مسابقات بین المللی فوتبال، نباید بیش از ۱۱۰ متر و كمتر از ۱۰۰ متر باشد درحالیکه عرض آن باید بیش از ۷۵ متر و كمتر از ۶۴ متر باشد.

>> قانون دوم فوتبال:

توپی که برای مسابقه فوتبال استفاده میکنید؛ برطبق قانون دوم باید از جنس چرم یا جنس های مناسب دیگر به صورت گرد و كروی طراحی شده باشد. این نکته را در نظر بگیرید که محیط نباید كمتر از ۶۸ سانتی متر و بیشتر از ۷۰ سانتی متر باشد. وزن توپ مناسب برای این مسابقه نباید كمتر از ۴۱۰ گرم و بیشتر از ۴۵۰ گرم باشد. فشار توپ در سطح دریا برابر% ۶ الی ۱/۱ اتمسفر می باشد. 

>> قانون سوم فوتبال:

بازیكنان مسابقه فوتبال را دو تیم تشکیل میدهند كه تعداد هر تیم، حداکثر۱۱ بازیكن میباشد و دروازبان یكی از آنهاست. اگر در این مسابقه، كمتر از ۷ بازیكن شرکت کنند؛ بازی نباید شروع شود. فیفا و كنفدراسیون ها یا فدراسیونهای ملی، نظارت و سرپرستی این بازیها را بر عهده دارند. بازیكن جانشین تنها در زمانی كه بازیكن اصلی در زمین، بازی نکند؛ با علامت داور، مجوز ورود به زمین بازی را دارد.

>> قانون چهارم( وسایل بازیکنان):

وسایل معمولی بازیکن برطبق مقررات بین المللی، به شرح زیر میباشد :

۱. پیراهن، شورت، جوراب و کفش

داور یا کمک داورهای او تا قبل از مسابقات رسمی و بین المللی، وظیفه ی کنترل وسایل بازیکنان را بر عهده دارند.

۲. بازیکن نباید با طرز پوشش خود برای سایر بازیکنان، خطری بوجود آورد.

۳. با استفاده از چرم یا لاستیک، پلهای کفش بازیکنان را تهیه می کنند که نباید پهنای آن کم تر از۵/۳۲میلیمتر داشته باشد. گاهی اوقات استوک ها را به کفش می چسبانند یا برای نصب آن ها از پیچ استفاده می کنند.

۴. رنگ لباس دروازه بان فوتبال باید متفاوت از رنگ لباس سایر بازیکنان دو تیم و داوران باشد.

>> قانون پنجم فوتبال( داور):

یک داور به منظور قضاوت در هر بازی تعيين می شود و دو کمک داور، او را یاری می دهند. یک داور ذخیره در بازیهای رسمی وجود دارد. اختیارات داور در مورد مجازات بازیکنان از زمانی شروع میشود که به زمین بازی وارد شود. احتمال گسترش این اختیارات در مورد خطاهایی وجود دارد که توپ از زمین خارج شود یا در زمین متوقف شود.

او باید قوانین را با کمک دو داور خط، اجرا کند و هر بازیکن مقصر به دلیل رفتار خشن و اشتباه در بازی یا صحبت اعتراض آمیز برطبق دستور داور، از زمین بازی اخراج میشود. داور باید برای اتخاذ تصمیم و اقدامات مقتضی به مقامات برگزار کننده، هرگونه بدرفتاری و کردار نامطلوب تماشاچیان، سرپرستان، بازیکنان ذخیره یا اشخاص دیگر را که در زمین بازی یا در مجاورت آن رخ میدهد را گزارش نماید.

>> قانون ششم( داوران خط):

دو كمك داور بر طبق قانون ششم فوتبال، تعيين می شود كه داور برای آن ها وظایفی را به شرح زیر معین می نماید:

۱. توپ از زمین بازی، چه زمانی خارج شده است.

۲. كدام تیم ضربه دروازه، كرنر یا پرتاب را انجام دهد.

۳. وقتی که دلیل جریمه ی بازیكن، آفساید باشد.

۴. زمانی كه دور از چشم داور، خطایی رخ دهد.

۵. خطایی كه كمك داور به آن نزدیكتر باشد حتی داخل جریمه.

۶. حركت دروازه بان در ضربات پنالتی تا قبل از ضربه جلو باشد یا توپ از خط، گذشته باشد.

یکی از قوانين ۱۷ گانه فوتبال اینست که توپ بایستی گرد و كروی باشد

>> قانون هفتم فوتبال:

مدت زمانی که برای مسابقه فوتبال در نظر گرفته شده؛ دو وقت مساوی ۴۵ دقیقه ای میباشد و تنها وقتی این مدت زمان را کم تر می کنند که دو تیم تا قبل از آغاز بازی با هم توافق كنند. مدت استراحتی که برای بازیکنان در بین دو نیمه در نظر میگیرند، نباید بیشتر از ۱۵ دقیقه باشد و تنها تغيير این مدت زمان با موافقت داور صورت میگیرد. 

>> قانون هشتم داوری فوتبال:

شروع و شروع مجدد بازی برطبق قانون هشتم فوتبال عبارتند از:

۱. در آغاز هر مسابقه

۲. بعد از به ثمر رسیدن هر گل

۳. در شروع نیمه دوم

۴. با ضربه شروع در زمان شروع هر نیمه وقت اضافه میتوان مستقیماً گل زد.

>> قانون نهم( توپ در بازی و خارج از بازی):

توپ در زمانی خارج از بازی محسوب می شود که تمام توپ، از روی زمین یا در هوا از خطوط محدوده زمین، گذشته باشد یا داور، آن بازی را متوقف کند؛ در غیر این صورت، توپ از شروع تا پایان مسابقه در سایر موارد، داخل بازی محسوب می شود. توپ در موارد زیر در داخل بازی محسوب می شود :

۱. درصورتی که برخورد توپ به یکی از قسمتهای تیر دروازه( عمودی یا افقی) یا میله پرچم باشد و هم چنان در زمین باقی بماند.

۲. اگر توپ در داخل زمین به داور یا کمک داوران برخورد کند و در زمین باقی بماند؛ بدین دلیل که داور به عنوان فضای خالی در بازی محسوب می شود.

۳. درصورت اتفاق افتادن اعمالی که نقض قانون است و داور، تصمیمی را اعلام نکرده باشد.

>> قانون دهم( روش امتیاز دادن):

براساس قانون دهم فوتبال، تیمی كه در جریان مسابقه، تعداد گل بیشتری را به ثمر برساند؛ برنده است.

>> قانون یازدهم فوتبال:

بازیكنی که از توپ، نزدیكتر باشد و آخرین نفر دوم حریف به دوازه باشد؛ آفساید نام دارد.

>> قانون دوازدهم( خطا ها و رفتار ناشایسته):

بازیکنی خطاکار است که عملا مرتکب هر یک از۳ خطای زیر شده باشد:

۱. بازیکنی که لگد بزند.

۲. بازیکنی که مرتکب اعمالی همچون پشت پا زدن، پرتاب کردن یا اقدام به پرتاب کردن با پا، متوقف شدن در جلو یا عقب حریف شود.

۳. اگر بازیکن بر روی حریف بپرد.

۴. تنه زدن خطرناک بازیکن، از دیگر خطاهای او محسوب میشود.

قوانین و مقررات فوتبال از سال۱۸۶۳که فوتبال به شکل امروزی رایج گردید

۵. وقتی که بازیکن، از عقب به حریف، تنه بزند؛ مرتکب خطا میشود مگر در مواقعی که راهش توسط حریف سد شده باشد.

۶. اگر بازیکن، حریف را بزند.

۷. زمانی که بازیکن با دستش یا با هر قسمت از بازویش، حریف را بگیرد.

۸. هُل دادن حریف توسط بازیکن، یکی از خطاهای بازیکن به شمار می رود.

۹. انجام اموری همچون دست زدن به توپ، زدن، حمل کردن، بردن توپ با دست و بازو( این قسمت شامل دروازه بان در محوطه جریمه نخواهد بود) توسط بازیکن، خطا تلقی میشود.

درصورت بروز ۹ خطای مذکور، خطا کننده با یک ضربه آزاد مستقیم تنبیه می شود؛ بازیکن حریف، ضربه را از نقطه ای می زند که خطا اتفاق افتاده است. جریمه ی وقوع چنین خطاهایی در داخل محوطه دروازه، یک ضربه پنالتی میباشد.

>> قانون سیزدهم فوتبال:

ضربات آزاد، متشکل از دو نوع مستقیم و غیر مستقیم می باشد.

توپ در هر دو ضربه ی مستقیم و غیر مستقیم باید ثابت باشد. زننده مجوز بازی با توپ برای بار دوم را ندارد مگر اینكه توپ توسط بازیكن دیگری لمس شود.

اگر توپ در ضربات آزاد بطور مستقیم وارد دروازه حریف شود؛ به عنوان گل محسوب می شود؛ درغیر این صورت، اگر ضربه آزاد بطور غیر مستقیم به دروازه برود برای حریف، یك ضربه كرنر گرفته می شود. درصورت ورود ضربه آزاد غیر مستقیم به دروازه حریف، گل محسوب نمیشود بلكه به عنوان ضربه دروازه به شمار می رود.

>> قانون چهاردم فوتبال:

وقتی که یک بازیكن در داخل محوطه جریمه، مرتکب یكی از خطاهای ۱۰ گانه شود؛ برای تیم مقابل، یك ضربه پنالتی اعلام می گردد.

>> قانون پانزدهم فوتبال:

برای آغاز مجدد بازی فوتبال می توان از پرتاب اوت استفاده کرد و درصورت عبور تمامی توپ از روی زمین یا هوا از روی خط طولی، اوت محسوب می شود.

>> قانون شانزدهم فوتبال:

برای شروع مجدد بازی برطبق قانوان شانزدهم فوتبال می توانید از ضربه دروازه استفاده کنید؛ به این صورت که اگر این نوع ضربه به دروازه تیم مقابل بطور مستقیم زده شود، گل تلقی میشود. موقعیت بازیكن تیم مقابل در هنگام ضربه دروازه باید خارج از محوطه جریمه باشد.

>> قانون هفدهم فوتبال:

قانون هفدهم فوتبال که به آن ضربه كرنر میگویند؛ برای آغاز مجدد بازی بر روی دروازه حریف، کاربرد دارد که با استفاده از این ضربه می توان اقدام به گلزنی کرد.

یکی از قوانين ۱۷ گانه فوتبال اینست که برای قضاوت هر بازی یک داور تعیین می شود

گردآوری: بخش فوتبال سرپوش