به گزارش ایسنا به نقل از مارکا، در فوتبالی که هر روز احساسات به خاطر نبودش برجسته‌تر می‌شود هنوز برخی از این علایق محبوب‌ترین ورزش دنیا را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در حالی که هر روز سخت‌تر می‌توان بازیکنان تک باشگاهی را دید هنوز فوتبالیست‌هایی هستند که مقابل تیم مورد علاقه‌شان به سختی بازی می‌کنند. تنها حرفه‌ای بودنشان به آنها اجازه می‌دهد به تیم محبوبشان ضربه بزنند.
در ادامه به بازیکنان بزرگی که مجبور شدند برابر باشگاه مورد علاقه‌شان بازی کنند اشاره می‌شود.
رونالدو نازاریو
رونالدو، یکی از ستاره‌های تاریخ باشگاه رئال مادرید برای نخستین بار برای حمایت از تیم مهمان به سانتیاگو برنابئو بازمی‌گردد. الگوی سفیدپوشان مالک جدید وایادولید است و برای یک روز حمایت از تیمی که برایش ۱۰۴ گل به ثمر رساند را کنار خواهد گذاشت.
پپ گواردیولا
او در زمان بازیگری هرگز مقابل تیمی که در آن رشد کرد روبرو نشد و به یک الگو در فوتبال جهان تبدیل شد. پپ گواردیولا باید منتظر می‌ماند تا دوران مربیگری‌اش سر برسد و مقابل تیم محبوبش، بارسلونا قرار بگیرد. او به عنوان سرمربی بایرن مونیخ در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا و منچسترسیتی در مرحله گروهی با آبی اناری‌ها روبرو شد. در نخستین تجربه نتوانست به فینال صعود کند اما با سیتی در بازی اول شکست سنگینی را متحمل شد و توانست در انگلیس با یک برد جبران کند.
فرانک لمپارد
لمپارد پیش از بازنشستگی تصمیم گرفت بازی کردن در لیگ MLS را تجربه کند. او در آمریکا پیراهن نیویورک سیتی را بر تن کرد اما دوباره به لیگ برتر بازگشت و برای منچسترسیتی بازی کرد. کاپیتان پیشین چلسی هنگام ترک این تیم تصور نمی‌کرد روزی مقابل تیمی قرار گیرد که با تمام وجود برایش بازی کرده است. همچنین تصور نمی‌کرد که برای نجات تیمش (سیتی) دروازه چلسی را باز کند تا یک امتیاز در اتحاد کسب کنند.
فرناندو تورس
اتلتیکومادرید زمانی پا به استمفورد بریج گذاشت که در ویسنته کالدرون به تساوی بدون گل دست یافته و به دنبال صعود به فینال بود. شاگردان دیگو پابلو سیمئونه به دنبال یک بازگشت رویایی بودند اما باید بازیکنی را کنار می‌زدند که بیش از همه در زمین سبز، محبوب بود. فرناندو تورس با پیراهن چلسی در میدان حضور داشت و خط حمله تیمش را در لندن رهبری می‌کرد. او نتوانست موفق باشد. تورس یک بازیکن حرفه‌ای است اما احتمالا با صعود روخی بلانکو به دور بعد در ته قلبش نفس راحتی کشید.
یوهان کرویف
بدون شک کرویف تاریخ باشگاه آژاکس را عوض کرد. او به عنوان بازیکن سه قهرمانی در جام قهرمانان اروپا را تجربه کرد. او یک شیوه جدید را به معرض گذاشت و در بارسلونا افتخار آفرینی کرد. بازیکن هلندی پیش از آویختن کفش‌هایش با فاینورد قرارداد امضا کرد و دوبار برابر آژاکس قرار گرفت. در یکی از آنها شکست سنگینی را تجربه کرد اما در بازی بعد تیم سابقش را ۴ بر یک شکست داد. او یکی از گل‌ها را به ثمر رساند.
میچل
بازیکن اسپانیایی هشت بار با رئال مادرید روبرو شد و تنها در یک بازی طعم پیروزی را چشید. او یکی از اعضای برجسته کینتا بوئیتره بود که سانتیاگو برنابئو تحسین می‌کرد. او به عنوان بازیکن هرگز با تیم محبوبش بازی نکرد. در نهایت این اتفاق در زمان مربیگری‌اش رخ داد. میچل زمانی که هدایت مالاگا، سویا و ختافه را بر عهده داشت با مادرید رو به رو شد و تنها توانست یک پیروزی کسب کند که آن در سانچس پیسخوان بود.
تیری آنری
صحبت کردن درباره آنری یعنی حرف زدن درباره یکی از مهمترین بازیکنان تاریخ باشگاه آرسنال. او برترین گلزن تاریخ تیم انگلیسی محسوب می‌شود. او بازیکن محبوبی نزد هواداران بود و نقش کلیدی در افتخارات تیمش داشت. مهاجم فرانسوی پس از ترک انگلیس به بارسلونا رفت و در لیگ قهرمانان با تیم محبوبش روبرو شد. این حضور خیلی کوتاه اما تاثیر گذار بود.
کریستیانو رونالدو
رونالدو به عنوان بازیکن رئال مادرید و یوونتوس دوبار به اولدترافورد بازگشت. او با سفیدپوشان توانست در این ورزشگاه جواز حضور در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. همچنین یک گل به ثمر رساند. رونالدو در یونایتد به یکی از بهترین‌های جهان تبدیل شد و هواداران علاقه خود را به او در آخرین حضورش در اولدترافورد نشان دادند. مهاجم پرتغالی با پیراهن یوونتوس در این فصل در این ورزشگاه بازی و تیمش پیروز شد.
داوید ویا
ویا همیشه اعلام کرده است که طرفدار اسوپرتینگ خیخون است. توانایی مهاجم اسپانیایی بالا بود و به همین خاطر اسپورتینگ نمی‌توانست او را حفظ کند. او دوران کوتاهی را در رئال ساراگوسا گذارند، سپس به والنسیا رفت و بعد از چند فصل با بارسلونا قرارداد امضا کرد. او به عنوان بازیکن والنسیا یک بار دروازه خیخون را باز کرد و یک بار هم این اتفاق با بارسلونا افتاد. ویا در مجموع هفت بار دروازه تیم محبوبش را باز کرد.
لوییس آراگونس
او برای اتلتیکومادرید همه چیز بود. آراگونس به عنوان یک فوتبالیست ستاره و به عنوان سرمربی یک الگو بود. با این حال به عنوان سرمربی اوویه‌دو شاهد سقوط اتلتیکو در یکی از عصرهای می سال ۲۰۰۰ بود.
- 21
- 1
