رونالدو مهم‌ترین راز زندگی‌اش را فاش کرد

فینال جام جهانی ۱۹۹۸ قرار بود شبی باشد که رونالدو جایگاه خود را به عنوان یکی از بزرگان تاریخ فوتبال تثبیت کرد. او در ۲۱ سالگی یک ستاره جهانی بود و اولین فصل خود را در اینترمیلان با ۳۴ گل به پایان رساند.

فرم خوب او در تابستان با تیم ملی ادامه داشت، جایی که رونالدو چهار بار گلزنی کرد تا برزیل به فینال جام جهانی برسد. در آن‌جا به نظر می‌رسید همه چیز برای او آماده شده تا او به قهرمانی در جام جهانی برسد.

رونالدو از ترکیب اصلی حذف شد

اگرچه او در نهایت برای تیم ماریو زاگالو در ورزشگاه دو فرانس به میدان رفت، اما نام رونالدو در ابتدا ار ترکیب برزیل حذف شد. کم‌تر از یک ساعت مانده به شروع بازی ترکیب اصلی برزیل به مقامات فیفا اعلام شد که نام رونالدو در آن نبود. گفته شد که این مهاجم از ناحیه مچ پا آسیب دید و نمی‌تواند در دیدار نهایی به میدان برود. ادموندو که در آن زمان در فیورنتینا بود به جای او قرار بود در ترکیب اصلی به میدان برود.

نیم ساعت بعد ترکیب اصلی برزیل اصلاح شد: رونالدو برگشت، ادموندو که که از این اتفاق ناراحت بود نیمکت نشین شد. در آن زمان شایعات زیادی درباره رونالدو به گوش رسید. خیلی‌ها شایعاتی درباره سلامتی او قبل از فینال مطرح کردند. وقتی او و کل تیم برزیل عملکرد ضعیفی داشتند، این حس قوی‌تر شد که اتفاق مهمی رخ داده است. چندین تئوری توطئه مطرح شد و حتی از مسمومیت او و اعضای تیم ملی برزیل خبر‌هایی در رسانه‌ها شنیده شد.

رونالدو نازاریو درباره اتفاقات پیش آمده قبل از آن دیدار بزرگ گفت: تصمیم گرفتم بعد از ناهار کمی استراحت کنم و آخرین چیزی که به یاد دارم رفتن به رختخواب بود. بعد از آن تشنج داشتم. بازیکنان اطرافم را احاطه کرده بودند و دکتر لیدیو تولدو فقید آنجا بود. آن‌ها نمی‌خواستند به من بگویند چه خبر است. از او پرسیدم که آیا آن‌ها می‌توانند بروند و جای دیگری صحبت کنند، زیرا می‌خواهم بخوابم.

سپس لئوناردو از من خواست که در باغ هتلی که در آن اقامت داشتیم قدم بزنم و کل وضعیت را توضیح داد. به من گفته شد که در فینال جام جهانی بازی نخواهم کرد.

با وجود این که گفته شد او قرار است بازی را از دست بدهد، معاینات پزشکی بعدی نشان داد که مشکلی وجود ندارد و رونالدو می‌تواند برای تیم به میدان برود. معاینات پزشکی نشان نداد که چیز غیرطبیعی اتفاق افتاده است و انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است.

رونالدو در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: من نتایج آزمایش را در دست داشتم. در استادیوم به زاگالو نزدیک شدم و گفتم: خوبم. هیچ احساس بدی ندارم. من می‌خواهم بازی کنم. او چاره‌ای نداشت و تصمیم من را پذیرفت.

رونالدو در ادامه اعتراف کرد که این اتفاق احتمالاً تأثیر منفی بر عملکرد هم تیمی‌هایش در بازی برابر فرانسه داشته است. فرانسه با دو گل زین الدین زیدان و گل دیگری از امانوئل پتی برنده شد و جام قهرمانی را به دست آورد.

مهاجم برزیلی اضافه کرد: من بازی کردم و شاید کل تیم را تحت تاثیر قرار دادم، زیرا آن تشنج مطمئنا چیزی بسیار ترسناکی بود. در هر صورت، من وظیفه‌ای در قبال کشورم داشتم و نمی‌خواستم آن را از دست بدهم. احساس می‌کردم می‌توانم بازی کنم. بدیهی است که یکی از بهترین بازی‌های دوران حرفه‌ای من نبود.

تئوری‌های توطئه

پس از بازی، زاگالو اعتراف کرد که در نیمه اول به تعویض رونالدو فکر کرده است.

تحقیقات در کنفرانس ملی برزیل برای تعیین آن چه اتفاق افتاده است، آغاز شد و مشخص شد که رونالدو بعد از ناهار به همراه روبرتو کارلوس به اتاق هتل خود بازگشته و شروع به نرمش کرده است.

تولدو، پزشک برزیلی یکی از کسانی بود که معاینه رونالدو را انجام داد. او درباره بازی کردن رونالدو در فینال گفت: تصور کنید اگر رونالدو بازی نمی‌کرد و برزیل شکست می‌خورد. در آن لحظه من باید می‌رفتم و در قطب شمال زندگی می‌کردم و دیگر حق زندگی در برزیل را نداشتم.

هم‌چنین صحبت‌هایی مطرح شد که تشنج رونالدو ممکن است به خاطر خوردن مسکن‌های شدیدی بوده باشد که او برای مصدومیت زانو مصرف کرد. تیم پزشکی برزیل این موضوع را رد کرد و گفت که داروی استفاده شده به اندازه کافی قوی نیست که باعث ایجاد یک تشنج شود.

برای رونالدو، داستان پایان خوشی داشت. چهار سال بعد، او در یک فینال دیگر جام جهانی ظاهر شد و هر دو گل را برای برزیل به ثمر رساند تا سلسائو آلمان را در فینال با دو گل شکست دهد و قهرمان شود.