شتردوانی دست‌کم از قرن هفتم در صحرای عربستان و امارت سابقه داشته است. اما امسال نخستین مسابقهٔ رسمی شتردوانی زنان، در کانون شتردوانی صحرای عرب، واقع در منطقه المرموم امارات برگزار شد.
کتی هیگینز، عضو تیم «کانون شتردوانی صحرای عرب» می‌گوید در ابتدا فقط می‌خواسته به‌تنهایی سوار شتر بشود اما خیلی زود جذب این ورزش شده است. او تشکیل تیم شتردوانی زنان را بی‌سابقه می‌داند و می‌گوید: «به خود می‌بالم که عضو این تیم هستم.» لیندا کروکن‌برگر، مربی شترسواری، هدف از ایجاد «کانون شتردوانی صحرای عرب» را علاوه بر مسابقه، شترسواری تفریحی برای تازه‌کاران برمی‌شمارد و می‌گوید: «برای ورود نیاز به تجربه قبلی نیست.» مربیان کانون به تازه‌کارها توصیه می‌کنند که در گام اول بکوشند در کنار این حیونات احساس راحتی کنند. سپس نشستن و بلندشدن شتر است که برای تازه‌کارها سخت‌ترین مرحله کار به‌شمار می‌رود.
لورا برودهورست، پیشتر سوارکار حرفه‌ای بوده و شترسواری را به‌واسطهٔ شبکه‌های اجتماعی کشف کرده است. او می‌گوید: «روزی روی اینستاگرام چششم به پستی دربارهٔ شترسواری ماه رمضان خورد. حال‌وهوایش به‌نظرم جذاب آمد. بنابراین سراغ شترسواری آمدم.»
عبید جمعه بن صوباحی، بنیانگزار و مالک باشگاه نیز از دیدن حضور بیش از ۲۰۰ تماشاگر برای پشتیبانی از سوارکاران ابراز رضایت می‌کند و می‌گوید: «من واقعا از این بابت خوشحالم، نه‌تنها برای خودم که برای این گروه.» بنیانگزاران این کانون می‌گویند هدفشان از تأسیس این مرکز سهیم‌شدن تجربه آرامبخش و جذاب کار با شترها بوده است. لیندا، می‌گوید: «خیلی از شاگردانم ارتباط با حیوانات را فراموش کرده‌اند و ناگزیرند چنین ارتباطی را دوباره ایجاد کنند. اما این اتفاق همیشه با شترسواری یا بودن در کنار شتر نمی‌افتد، و به‌گمانم باید پرورش این جنبه از آگاهی را ادامه داد.»
- 13
- 4
