مردم یک روستای مسلمان نشین در جنوب کوههای رودوپ بلغارستان سنت و آئینهای قدیمی ازدواج را حفظ کرده و جوانان را به این شیوه راهی خانه بخت میکنند. برگزاری مراسم های سنتی مسلمانان در دوران حکومت کمونیستی بلغارستان ممنوع بوده است.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی به مراسم سنتی ازدواج در روستای "ریبنوو" بلغارستان پرداخته و سنت های قدیمی مردم این منطقه میگوید.
به گزارش عصرایران، مراسم ازدواج کاملا سنتی "نفی امینکووا" ۲۱ ساله و "شابان کیسلوف" ۲۴ ساله در فضایی پر از رنگ های شاد، گلهای رنگارنگ و جشن و رقص برگزار میشود.
اما عروس که از قوم پوماک های بلغارستان است در ابتدا قادر به دیدن این همه رنگ، گل و بزم نیست.
پوماک (پُماک یا پوماق) نام مردمانی اسلاونژاد و پیرو دین اسلام در منطقهٔ بالکان است. امروزه پوماکها در بخشهایی از بلغارستان، مقدونیه، یونان و ترکیه زندگی می کنند.
چشمان عروس در این مراسم سنتی باید بسته بماند تا یک روحانی مسلمان، عقد این دو زوج را جاری و برایشان دعا کند.
"نفی و شابان" در حال پیروی و احیاء آئین و رسوم قدیمی مراسم ازدواج زمستانی در جنوب کوه های "رودوپ" بلغارستان هستند.
پوماک ها در دوران کمونیستی مجبور به ترک و حذف این مراسم ازدواج شدند اما پس از سقوط حاکمیت کمونیستی در سال ۱۹۸۹ به احیاء سنت های خود پرداختند.
این مراسم دو روزه، با نمایش کامل جهیزیه عروس آغاز میشود.
"نفی" عروس جوان توضیح میدهد که (جهیزیه) شامل هر چیزی است که یک خانواده جدید به آن نیاز دارد.
جوراب های دست بافت، پتو و روتختی قلاب بافی شده کودک و سرویس خواب عروس و داماد روی داربست های چوبی در خیابان آویزان شده و در کنار آنها یک تختخواب و مجموعه تلویزیون قرار گرفته است.
رشته گل بر سر عروس
اوج این عروسی در انتهای روز دوم و با مراسم "جلینا" (نقاشی روی صورت عروس) پایان مییابد.
در این مراسم دو زن مسن در خلوت و به دور از چشم کنجکاو مردان و صورت "نفی" (عروس) را با مادهای سفید رنگ میپوشانند و پس از آن با پولکهای چند رنگ میآرایند.
موهای عروس را با روسری قرمز میپوشانند و صورت عروسکی و رنگ شده او را با رشته های گل قاب میکنند و نوارهای براق گل را روی صورت عروس میریزند تا غیر قابل تشخیص شود.
عروس با لباس رنگارنگ و آرایش سنتی، شلوار گشاد و دستان حنا بسته به نزد همسر آینده میرود که کاملا متفاوت از او شلوار جین آبی و کت ساده مشکی پوشیده است.
"نفی" یک آینه دستی را بالا میگیرد و مخفیانه نگاهی به صورت همسر آینده میاندازد.
داماد پس از دعای پیشواری روحانی با عروس به خانه میرود و صورت او را با شیر میشورد. در این زمان عروس اجازه دارد چشمان خود را کاملا باز کند.
غذای فراوان، رقص با صدای ساز "سرنا" و "دهل" به معنای برگزاری یک مراسم خوب است. در این مراسم نوشیدنی الکلی وجود ندارد و سرو نمی شود.
احیای سنت ممنوعه
"نفی" عروس جوان قبل از مراسم "جلینا" (نقاشی روی صورت عروس) به خبرگزاری فرانسه گفت: "این روشی است که مردم اینجا ازدواج میکنند و ما نیز دوست داشتیم اینگونه ازدواج کنیم".
"نفی و شابان" در بهار سال جاری روستای کوهستانی و ۳ هزار نفری "ریبنوو" را ترک میکنند و به آلمان میروند.
داماد جوان در آلمان کسب و کازی کوچک در حوزه مصالح و ساخت و ساز کف در صنعت ساختمان دارد.
"شابان" نیز مانند بسیاری از بلغارها مجبور شد تا برای کار و درآمد بهتر به خارج از این کشور برود و تنها برای مدت کوتاهی و برای مراسم عروسی خود به این کشور بازگشته است.
شابان گفت: "پدر و مادرم فرصتی برای برگزاری چنین عروسی نداشتند و من تصمیم گرفتم با برگزاری این مراسم سنتی آنها را خوشحال کنم. آنها حتی از ما خوشحال تر به نظر میرسند".
رژیم کمونیستی حاکم بر بلغارستان پس از جنگ جهانی دوم تا سال ۱۹۸۹ با اقلیت مسلمان در این کشور عناد و دشمنی داشت.
پوماک- اسلاوهایی که در دوران عثمانی به اسلام گرویدند، در دوران حکومت کمونیستی بلغارستان (دهه ۱۹۷۰) تحت ظلم و فشار مجبور به ترک لباس های رنگارنگ، تغییر آئین و سنت های ازدواج و مراسم ختنه پسران شدند.
حدود ۲۰۰ هزار پوماک در بلغارستان زندگی میکنند اما تنها روستای "ریبنوو" و یک روستای جنوبی دیگر به صورت سنتی مراسم عروسی میگیرند.
"اوژینیا ایوانووا" استاد قوم شناسی بلغارستان توضیح داد که لطفبه انزوای جغرافیایی "ریبنوو" و "بسته بودن جامعه روستا" این سنت ها هنوز در در این منطقه حفظ شده و برگزار می شود.
- 18
- 5