ماریا اسمیت ۲۶ ساله که اهل ایالت ماساچوست آمریکا است می گوید داشتن فرزند همیشه یکی از اولویت های او و همسر درگذشته اش، کریس اسمیت بود اما متأسفانه آن ها هرگز این فرصت را نیافتند تا به همراه یکدیگر این لذت را تجربه کنند.
کریس تنها ۲۴ سال داشت که معلوم شد به سرطان سینوس دچار است، سرطانی که در نهایت به مغز و نخاع او سرایت کرد.
بعد از ۳ سال مبارزه ی طاقت فرسا با سرطان، کریس در سال ۲۰۲۱ در ۲۷ سالگی درگذشت، اما امید ماریا به مادر شدن با مرگ همسرش به پایان نرسید.
کریس اسپرم خود را فریز کرده بود تا ماریا یک روز بتواند صاحب فرزند مشترک شان شود و حالا در دومین سالگرد درگذشت او، ماریا اعلام کرده دختر خود و کریس را باردار است.
او در اینباره می گوید: «قبل از فوت کریس به او قول دادم که به دنبال رویایمان برای بچه دار شدن بروم. بهار امسال، تنها کمی بیشتر از ۲ سال بعد از مرگ کریس دخترمان به دنیا می آید.»
به گفته ی ماریا وقتی در سال ۲۰۱۸ معلوم شد همسرش به سرطان مبتلا است، کریس که نگران بود شیمی درمانی باعث نازایی اش شود، تا زمانی که اسپرم خود را فریز نکرده بود درمانش را آغاز نکرد.
او در اینباره می گوید: «ما می خواستیم بدانیم که می توانیم خانواده ای را داشته باشیم که آرزویش را داشتیم. داشتن فرزند از همدیگر برای ما یک ضرورت بود.»
گرچه این زوج به شرایط کریس خوش بین بودند و اعتقاد داشتند که او زنده خواهد ماند، به گفته ی ماریا کریس به صراحت به او اعلام کرد که دوست دارد حتی اگر از سرطان جان به در نبرد هم از اسپرم او استفاده کند.
متأسفانه درست بعد از ازدواج کریس و مارتین در اواخر سال ۲۰۲۰، وضع کریس رو به وخامت رفت و وقتی او در اوایل سال ۲۰۲۱ از دنیا رفت، علم به اینکه یک روز می تواند فرزند کریس را به دنیا آورد، به ماریا کمک کرد رنج از دست دادن همسر خود را پشت سر بگذارد.
به گفته ی ماریا، آن ها در ماه های آخر زندگی کریس درباره ی فرزند آینده شان با یکدیگر صحبت کردند و ماریا به کریس قول داد که همه چیز را درباره ی اش به او بگوید تا بداند که پدرش چه فرد ویژه ای بود و چقدر سخت با بیماری اش جنگید.
او در اینباره می گوید: «بیوه شدن در ۲۴ سالگی به همان وحشتناکی است که به نظر می رسد. ولی من چیزی برای چنگ انداختن به آن داشتم: قول به دنیا آوردن فرزند کریس.»
«این موضوع باعث شد که بتوانم ادامه دهم، از خودم مراقبت کنم و به سمت آینده حرکت کنم. این امر به قلب و روح من زندگی بخشید.»
«می دانستم که هنوز تکه ای از او را دارم. من این امکان را داشتم که فرزندمان مشترک مان را داشته باشم. اینطوری می توانستم کریس را برای خانواده و دوستان مان زنده نگه دارم.»
روند بارداری اما ساده پیش نرفت – ماریا یک بار تحت لقاح داخل رحمی و ۳ بار تحت لقاح مصنوعی قرار گرفت و یک بار نیز دچار سقط جنین شد.
او حالا خودش را برای تولد فرزند خود و کریس آماده می کند، اما اذعان کرده تولد دخترشان برای او با احساسات متناقضی همراه خواهد بود.
او در اینباره می گوید: «در تمام طول بارداری ام سعی کرده ام خودم را برای مواجهه با دخترم آماده کنم. لحظه ای مملوء از شادی و اندوه خواهد بود.»
«من و کریس خیلی درباره ی نحوه ی تربیت فرزندمان باهم صحبت می کردیم و فکر می کنم برای انجام چیزی که او می خواست آماده ام.»
«من چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته ام و هنوز چالش بزرگی پیش رو دارم: به کار بستن تمام تلاشم برای اینکه فرزندم پدرش را بشناسد، آن هم در حالی که امکانش را نیافته.»
- 17
- 2
