به گزارش فرادید، به گفته معمار: «اگرچه خانه‌های مجاور بسیار نزدیک هستند، اما من قصد داشتم خانه‌ای طراحی کنم که فراتر از تنگی فیزیکی زندگی شهری باشد. من این ساختمان ۴ متر در ۴ متری را تا آنجا که توانستم در مرکز محوطه‌ای به مساحت ۳۴ متر مربع ساختم تا فضایی برای جریان نور و باد در اطراف آن ایجاد کنم.»
«با ایجاد این فضا قوانین عقب‌نشینی را دور زدم و خانه‌ای ساختم که مانند یک برج دارای ۹ متر حجم است. داخل خانه ساختار ساده‌ای دارد که با ۴ تخته‌ی کف از هم جدا شده و با راه‌پله‌ی مارپیچی به هم متصل شده است. با انتخاب تخته‌های کف بسیار نازک (به ضخامت ۷۰ میلی‌متر)، تخته‌های طبقه بالا و پایین به هم نزدیک شدند و بدون شکاف، کل فضای خانه را به هم متصل کردند.»
«فضای اطراف خانه طوریست که نور و باد را وارد خانه می‌کند. دیوار اتاق‌ها با بیرون هم‌مرز است، بنابراین پنجره‌ها را در بهترین موقعیت قرار دادم تا با محیط اطراف هماهنگ باشند. پنجره در برابر اتاق کوچک به قدری بزرگ است که هر بار باز یا بسته شود، نمای داخل به طرز چشمگیری تغییر می‌کند.»
«در طبقه دوم و سوم، هر اتاق یک در بزرگ لولایی دارد که اگر باز شود، نور و باد طوری وارد اتاق می‌شود که انگار بیرون هستید.»
«با بکارگیری تخته‌های نازک کف برای اتصال طبقات به هم و ساختن پنجره‌های بزرگ رو به شهر، هدفم این بود که از تقسیم‌بندی رایج فراتر بروم تا به تصویر کلی خانه، وسعت بدهم.»
- 16
- 2
