به گزارش فرادید، باستان‌شناسان بیش از ۳۰ مقبره مصر باستان را کشف کرده‌اند که یک تپه کامل را در آسوان، شهری باستانی در حاشیه رود نیل، پوشانده‌اند. تاریخ این تدفین‌ها به دوره یونانی-رومی می‌رسد و سرنخ‌هایی را در مورد کسانی آشکار می‌کند که روزگاری در این بندر تجاری پر رونق می‌زیستند.
این یافته‌ها شامل مومیایی‌های خانواده‌هایی که احتمالاً کنار هم دفن شده‌اند، تابوت‌ها، کارتوناژ یا یک ماده کاغذی که از پاپیروس یا پارچه بازیافتی ساخته شده، آمفورا (کوزه ته باریک) تزئین‌شده با طرح‌های برگ درخت انگور و مصنوعاتی مانند میزهای نذری می‌شود.
پاتریزیا پیاچِنتینی، مصرشناس و باستان‌شناس در دانشگاه میلان که مأموریت مشترک مصر و ایتالیا را در این مکان رهبری می‌کند، گفته: «اینجا یک مکان غنی است، یک مکان مهم. همه افرادی که قصد تجارت بین شمال آفریقا و آفریقای نیمه گرمسیری را داشتند، این مکان برای آن‌ها و برای تمام تاریخ مصر باستان بوده است.»
باستان‌شناسان سال ۲۰۱۵ در پی گروهی از کاوش‌های غیرقانونی از محل دفن مطلع شدند. دولت از باستان‌شناسان محلی خواست منطقه را بررسی کنند و اندکی پس از آن حفاری‌ها، مقبره‌هایی کشف شد که مربوط به اواخر دوره یونان و روم بودند (تقریباً ۳۳۲ قبل از میلاد تا ۳۹۵ پس از میلاد).
وزیر پیشین آثار باستانی مصر، خالد العنانی با پیاچنتینی تماس گرفت و او با تیم بزرگی از باستان‌شناسان مصری و ایتالیایی سال ۲۰۱۹ بررسی محل را آغاز کرد. محققان تراس‌هایی از مقبره‌های باستانی یافتند که در چند سطح روی تپه نزدیک مقبره مدرن آقاخان سوم طبقه‌بندی شده بودند.
باستان‌شناسان حین کاوش، چراغ‌های نفتی باستانی پیدا کردند که احتمالاً توسط عزاداران بجا مانده بود.
پیاچنتینی گفته: «می‌توانیم تصور کنیم آن زمان چقدر تماشایی بوده، مثلاً وقتی در مراسم تدفین، تمام این مقبره‌ها نورانی می‌شدند. فکر می‌کنم صحنه بسیار جذابی بوده! این سازه‌های مقبره‌ای در ارتفاع عمودی دست‌کم ۱۰ سطح داخل صخره ساخته شدند و شبیه سایر مقبره‌های موجود در مصر آن زمان نیستند که معمولاً حدود دو تا سه سطح ارتفاع داشتند.»
این مقبره‌ها برای حدود ۹۰۰ سال، بین قرن ششم قبل از میلاد و قرن دوم یا سوم پس از میلاد کاربرد داشتند. این دوره گستره وسیعی از تاریخ را در بر می‌گیرد، از جمله حکومت ایران (۵۲۵ تا ۴۰۴ پیش از میلاد)، سلسله بطلمیوسی یونانی که توسط بطلمیوس اول سوتِر، ژنرال اسکندر مقدونی تأسیس شد و سرانجام حکومت رومی، زمانی که مصر به استانی در امپراتوری تبدیل شد. پیاچنتینی می‌گوید نخبگان آن زمان مقبره‌های بالای تپه را اشغال کردند و به دنبال آن افراد طبقه متوسط در طبقات پایین قرار داشتند.
تجزیه و تحلیل‌ها نشان داده که ۳۰ تا ۴۰ درصد از مومیایی‌های مقبره‌های تازه کشف‌شده متعلق به کودکان ۲ساله و نوزادان است.
پیاچنتینی گفته: «ما خانواده‌های زیادی پیدا کردیم، در واقع مادر، پدر و فرزندان. احتمالاً عفونتی وجود داشته که خانواده را با هم کشته یا یکی پس از دیگری جانشان را گرفته است.»
این تیم دو مومیایی را هم پیدا کردند که ابتدا فکر کردند متعلق به یک مادر و پسر است، اما تجزیه و تحلیل دقیق نشان داد این دو برادر به همراه والدینشان دفن شده بودند.
این تیم برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی مرگ این افراد، با پزشکان بیمارستان دانشگاهی در اسوان همکاری کردند تا تجزیه و تحلیل‌هایی مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن و تجزیه و تحلیل DNA انجام شود. این آزمایشات نشان داد کم‌خونی و بیماری‌های عفونی شایع‌ترین دلایل مرگ آن‌ها حتی در مرفه‌ترین افراد بوده است.
با مشاهده ستون فقرات مومیایی‌ها، پزشکان تأیید کردند برخی از آن‌ها به سل مبتلا شدند که ممکن است کل خانواده را از بین برده باشد. این تیم در حال انجام تجزیه و تحلیل‌های بیولوژیکی برای درک بیشتر بیماری‌هایی است که آن زمان این مردم به آن دچار شدند.
پیاچنتینی گفته که این کشف «استثنایی» و «بسیار امیدوارکننده» بوده با جنبه‌های جدید زیادی که ما در تلاش برای درک آن هستیم.
این تیم امیدوارست به مأموریت خود برای کشف تاریخچه‌ی جمعیت‌های متنوعی که شهر را اشغال کرده بودند، ادامه دهد. پیاکنتینی گفته که آن‌ها اکنون دست‌کم ۳۰۰ مقبره را در منطقه‌ای گورستانی به مساحت حدود ۲۰۰۰۰ متر مربع ترسیم کرده‌اند و ممکن است مقبره‌های بسیار بیشتری وجود داشته باشد.
- 19
- 2
