به گزارش فرادید، قبل از اجرای پروژۀ احداث یک منطقۀ شهری جدید در محوطه‌ی فولگریسهایم در منطقه آلساس در شمال شرقی فرانسه، باستانشناسان حفاری‌هایی در این منطقه انجام دادند که منجر به کشف بیش از هزار سازه باستان‌شناسی، از جمله یک مرکز مهم سکونتگاهی مربوط به ۶ هزار سال قبل و همینطور بناهای تدفینی قرون وسطایی شده است.
محوطه‌ی فولگریسهایم روی یک برجستگی بادرفتی کوچک بیست متر بالاتر از دو رودخانه کوچک سوفل در جنوب و یکی از انشعاب‌های آن قرار گرفته است.
این تحقیقات امکان گردآوری تاریخچه سکونت انسان در این منطقه را فراهم کرده و اطلاعات روشنی از ساکنان ماقبل تاریخ و هزاران سال زندگی آن‌ها ارائه کرده است.
یکی از مهمترین اکتشافات فولگریسهایم مربوط به دوران نوسنگی پسین (۴۰۰۰-۳۴۰۰ قبل از میلاد) است. شواهد حاصل از این دوران گواه وجود یک سیستم ذخیره‌سازی پیچیده است که از سیلوهای بزرگ مدفون در خاک تشکیل شده است. این سیلوهای بزرگ که کاربردشان ذخیره مواد غذایی و سایر منابع است، در وضعیت مناسبی حفظ شده‌اند و برخی از آن‌ها تا ۲ متر عمق داشتند.
سیلوها به صورت گروهی با فاصله چند متری از هم سازماندهی شده بودند. هیچ اثری از ساختمان‌های مرتبط با این سیلوها در فولگریسهایم یافت نشده است. با این حال، دست‌کم یک سیلو در هر گروه حاوی مقادیر زیادی خشت خام سوخته (تا حدود نیم تن) بود که نشان‌دهنده‌ی وجود ساختمان‌های نزدیک است.
پیرو الگویی که اکنون برای این دوره در منطقه به خوبی شناخته شده، یعنی تدفین در گودال‌های گرد، در حدود ده سیلو گورهایی یافت شده است. تکنیک‌های قدمت‌گذاری آینده و تجزیه و تحلیل سفال‌ها به روشن شدن زمان‌شناسی این تدفین‌ها و تعیین اینکه آیا آن‌ها همزمان رخ داده‌اند یا خیر، کمک خواهد کرد و شغل و شیوه‌های مدیریتی این گروه‌های انسانی را روشن خواهد کرد.
کشف حدود ۶۰ سازه کشیده یا شکاف‌طور در این مکان، یکی دیگر از یافته‌های جالبی است که توجه باستانشناسان را به خود جلب کرده است. اگرچه هدف دقیق آن‌ها هنوز روشن نشده، اما این سازه‌های بسیار باریک شبیه V، U یا Y احتمالاً تأسیسات یا تله‌های بالقوه مرتبط با شکار هستند.
از آنجا که هنوز شواهد باستان‌شناسی کافی برای مشخص کردن قدمت و عملکرد آن‌ها یافت نشده، قدمت‌یابی دقیق این سازه‌های کشیده با استفاده از تجزیه و تحلیل کربن ۱۴ ضروری است. با این حال، بر اساس شباهتی که با اکتشافات سایر بخش‌های شرق فرانسه دارند، فرضیه اصلی باستانشناسان این است که این سازه‌ها ممکن است با شکار ارتباط داشته باشند.
دو سکونتگاه کوچک عصر آهن، به ویژه مربوط به دوره لا تِن نیز در طول حفاری پیدا شدند. نخستین سکونتگاه که به اوایل دوره لا تِن (۴۸۰-۲۸۰ قبل از میلاد) بازمی‌گردد، از سیلوهای متعدد و یک ساختمان گودافتاده مربعی تشکیل شده که نمادشناسی نسبتاً معمول آن دوران است.
سه ضلع محوطه که سکونتگاه دوم را احاطه کردند و مربوط به اواخر دوره لا تِن (۱۵۰-۲۵ قبل از میلاد) هستند، تا حدی حفظ شدند. به نظر می‌رسد این سکونتگاه یک تجارت کوچک روستایی و به احتمال زیاد بخشی از یک سیستم محلی بزرگتر بوده که توسط مزارع اطراف اداره میشده است.
سه محوطه تدفینی گرد متعلق به قرن هفتم پس از میلاد (اوایل قرون وسطی) نیز در این مکان کشف شدند.
- 13
- 3
