شاید پیش بینی دقیق اینکه هفته آینده چه اتفاقاتی رخ می دهد نیز بسیار سخت و در حد غیرممکن خواهد بود، چه برسد به این که در مورد یک دهه یا یک قرن دیگر صحبت کنیم. اما بر اساس شرایط کنونی و روندی که در پیش داریم دستکم می توانیم شکلی که چهان در اواخر قرن بیست و یکم خواهد داشت را به صورت خلاصه در ذهنمان متصور شویم. زمانی که قرار است سال ۲۰۹۹ جشن گرفته شود دنیایی که در ادامه مطلب برای شما ترسیم می کنیم به حقیقت پیوسته است.
۱-در سال ۲۰۲۲ هند به پرجمعیت ترین کشور دنیا تبدیل خواهد شد
مدت زمان زیادی است که چین عنوان پرجمعیت ترین کشور دنیا را در اختیار دارد اما با روندی که اکنون در پیش است نباید انتظار داشت که حکم فرمایی یکجانبه آن ها در این عرصه دوام زیادی داشته باشد. یک مطالعه جامع توسط سازمان ملل در سال ۲۰۱۵ در مورد جمعیت جهان نشان می داد که در کمتر از یک دهه آینده، هند جای چین را به عنوان پرجمعیت ترین کشور دنیا خواهد گرفت. ابتدا تصور بر این بود که چنین اتفاقی در سال ۲۰۲۸ رخ می دهد اما تلاش های بی وقفه مردان و زنان این کشور در فرزندآوری نشان داده که چه بسا این اتفاق بزرگ زودتر نیز رخ بدهد.
همچنین این مطالعه نشان می دهد که ایالات متحده در اسل ۲۰۵۰ دیگر سومین کشور پرجمعیت جهان نخواهد بود و نیجریه جای آن را خواهد گرفت و در واقع در سال ۲۰۵۰ نیمی از زادو ولدهای جهان در قاره آفریقا رخ خواهند داد.
این اتفاقات باعث خواهد شد که جمعیت کره زمین به شکل سرسام آوری افزایش یابد. بدین ترتیب در سال ۲۰۵۰ باید منتظر کره زمینی باشیم که ۹.۷ میلیارد نفر انسان گرسنه را در خود جای داده است و در پایان قرن بیست و یکم این عدد به ۱۱.۲ میلیارد نفر خواهد رسید. این اعداد باورکردنی نیستند به خصوص وقتی که دریابید در سال ۱۹۰۰ تنها ۱.۶ میلیارد انسان بر روی کره زمین زندگی می کردن و در عرض تنها دو قرن ۹.۶ میلیارد نفر به این تعداد اضافه خواهد شد.
۲- در اوایل دهه ۲۰۳۰ روی مریخ خواهیم بود
از سال های دهه ۱۹۷۰ دیگر به مریخ سفری نداشته ایم اما این موضوع چندان جای نگرانی نیست. ما اکنون هدف دیگری را دنبال می کنیم و آن قدم گذاشتن روی مریخ است و این رویا بزودی محقق خواهد شد زیرا سازمان های بسیار زیادی در حال کار بر روی این پروژه جاه طلبانه هستند و پیشرفت های شگرفی نیز داشته اند. در ۳۰ آگوست سال ۲۰۱۱، ده سازمان فضایی از سراسر دنیا یک گروه مشترک فضایی تشکیل دادند تا برنامه هایشان برای دیدار از سیاره سرخ را با هم در میان بگذارند.
امید بر این است که در اواسط دهه ۲۰۳۰ بتوانیم پای بر خاک مریخ بگذاریم. اکنون برنامه ریزی ها بر این است که این کار به یکی از این دو روش انجام بگیرد: فرستادن دوباره فضانوردان به ماه یا اینکه یک ماموریت انسانی را ابتدا به نزدیکترین ستاره انجام دهند.
هر کدام از این راه ها به فضانوردان کمک خواهد کرد که تکنولوژی لازم برای پای گذاشتن بر این سیاره های سنگی را فراهم کرده و ابتدا با ماموریت های رباتیک وارد مریخ شد. در ادامه نیز رفتن فضانوردان به مریخ فراهم خواهد شد. هدف نهایی تمرکز بر روی مریخ به عنوان یک خانه جدید برای انسان ها خواهد بود، چه زمین هنوز شرایط خوبی داشته باشد و یا خیر.
۳- یخ شمالگان در قطب شمال در سال ۲۰۳۷ تقریباً محو خواهد شد
وقتی که به قطب شمال فکر می کنید بدون شک یخ فراوان اولین چیزی است که به ذهنتان خطور خواهد کرد. اما باید بدانید که این تفکر مدت زمان زیادی دوام نخواهد داشت زیرا قطب شمال به زودی و در طی چند دهه آینده از یخ خالی خواهد شد.
بر اساس تحقیقاتی که نتایج آن در سال ۲۰۰۹ به چاپ رسیده است سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ یخ های قطب شمال بیشترین میزان از بین رفتن را داشته اند و با سرعتی که اکنون آب شدن یخ های قطبی در پیش گرفته در سال ۲۰۳۷ هیچ یخی در این منطقه باقی نخواهد ماند.
بر اساس محاسباتی که در این تحقیقات انجام گرفته در سال ۲۰۰۹ بیش از ۴.۶ میلیون کیلومتر مربع یخ در شمالگان وجود داشه که در سال ۲۰۳۷ این مقدار به زیر یک میلیون متر مکعب یا تقریباً صفر خواهد رسید. در این مطالعه به این نکته که چه زمانی این یخ ها به طور کامل محو می شوند اشاره ای نشده است و امیدواریم که این اتفاق هیچگاه رخ ندهد زیرا در این صورت به شدت به دردسر خواهیم افتاد.
۴- هوش مصنوعی در سال ۲۰۴۰ به اندازه ی انسان و در سال ۲۰۶۰ باهوش تر از انسان خواهد بود
در سال های اخیر هوش مصنوعی بسیار باهوش تر و پیشرفته تر از قبل شده است اما هنوز نتوانسته به باهوشی انسان برسد هر چند فاصله زیادی نیز با ما ندارد. با این وجود بدون حضور انسان که اطلاعات را به آن منتقل نماید، هوش مصنوعی در حال حاضر هیچ ندارد. البته با توجه به سرعتی که هوش مصنوعی در پیشرفت کردن گرفته است دیری نخواهد پایید که به اندازه ما باهوش شده و حتی از ما نیز جلو خواهد زد.
بر اساس محاسبات کارشناسان این حوزه، هوش مصنوعی در سال ۲۰۴۰ به اندازه ی انسان باهوش خواهد بود. این محاسبات بر اساس گفته های کارشناسان و در نظر گرفتن قانون مور انجام شده که با توجه به آن کامپیوترها هر سال قدرتشان را دو برابر سال گذشته خواهند نمود.
بنابراین در سال ۲۰۴۰ به چنان پیشرفتی دست خواهند یافت که هوششان با هوش انسان برابری خواهد کرد و ترسناک تر این که در سال ۲۰۶۰ هوش انسان را نیز جا خواهند گذاشت. البته هنوز خوب بودن یا بد بودن هوش مصنوعی در حوزه اختیار ماست و خودمان می توانیم تعیین کنیم که هوش مصنوعی آینده « Wall-E» باشد یا « Skynet».
۵-هنگ کنگ و ماکائو در سال ۲۰۵۰ دیگر مستقل از چین نخواهند بود
بسته به این که در کجای چین زندگی می کنید ممکن است قوانین و حکومتی که بر شما مسلط است متفاوت باشد. به همین دلیل است که هنگ کنگ و ماکائو اگر چه جزئی از خاک کشور چین به شمار می آیند اما قوانین و حکومت خاص و نسبتاً مستقل خود را دارند.
به لطف مبحث «یک کشور و دو سیستم» کشور هنگ کنگ که تا سال ۱۹۹۷ جزیی از خاک بریتانیا به شمار می آمد اکنون که تحت تسلط کشور چین قرار دارد خود یک شهر سرمایه داری در یک کشور سوسیالیستی است در حالی که ماکائو تقریباً به طور کامل مستقل است و فرهنگ آن کاملاً تحت نفوذ پرتغال است که تا سال ۱۹۹۹ بر این منطقه حکومت می کرد.
اما هر کدام از این حکومت ها تنها ۵۰ سال دوام خواهد داشت و بر اساس قراردادی که به امضا رسیده هنگ کنگ در سال ۲۰۴۷ و ماکائو نیز دو سال بعد از آن به چین بازگردانده خواهند شد. بدین ترتیب آن زمان این دو کشور بار دیگر سوسیالیستی خواهند شد و تمامی قرادادهایی که قبلاً منعقد شده باید از نو در مورد آن ها گفتگو کرد.
۶- موش ها، راسوها و دیگر جانوران موذی در سال ۲۰۵۰ در نیوزیلند وجود نخواهند داشت
جدای از بمب هسته ای، چیزهای بسیار کمی به خطرناکی حیوانات موذی برای محیط زیست وجود دارند که در جاهایی غیر از سکونت گاه های اصلی شان ظاهر شده و حیات وحش محلی را کشته و می خورند، در بین حیواناتی که آمادگی دفاع از خود ندارند عوامل بیماری زا پخش کرده و به همین راحیت نظم طبیعت را به هم می زنند.
برخی مناطق مانند نیوزیلند اما سعی دارند به طور کلی این حیوانات موذی را از بین ببرند. اگر برنامه های دولت نیوزیلند در این زمینه طبق برنامه تعیین شده پیش برود، در سال ۲۰۵۰ تمامی انواع جانوران موذی شکارچی از این جزیره رخ برخواهند بست.
این حیوانات شامل موش ها، راسوها، موش خرماها و دیگر حیوانات موذی خواهد بود که در نقاط دیگر جهان وجود داشته اما نیوزیلند می خواهد کار آن ها را یکسره کند. بر اساس ادعای نخست وزیر این کشور، حیوانات فوق سالانه ۲۵ میلیون پرنده بومی و نادر مانند کیوی را در نیوزیلند که نماد این کشور به شمار می آید از بین می برند.
از این رو مقامات این کشور سعی دارند با کار گذاشتن تله های بیشتر و ریخت سموم بیشتر از آسمان بر روی زیستگاه های این حیوانات، در اوایل قرن کنونی نسل این حیوانات را از این کشور از بین ببرند. هزینه این کار ۶.۲ میلیارد دلار برآورد شده است که در صورت اجرایی نشدن آن، این حیوانات موذی هزینه ای ۱۱ بیلیون دلاری بر این کشور تحمیل خواهند کرد.
۷- لایه اوزون در سال ۲۰۷۵ کاملاً بازسازی خواهد شد
در سال های اخیر دیگر چیز زیادی در مورد لایه اوزون شنیده نمی شود اما در دهه های ۷۰ و ۸۰ قرن بیستم یک سوراخ بسیار بزرگ در اثر آزاد شدن کلوروفلوئوروکربن ها که موادی خطرناک بوده و در اسپری ها، سیستم های تهویه و یخچال های تولید می شد ایجاد شده بود.
این اتفاق چنان سریع رخ داده و باعث آسیب دیدن لایه اوزون شد که به نظر می رسید به زودی نسل بشر به خطر خواهد افتاد. اگر این سوراخ بزرگ تر می شد اشعه های فرابنفش خورشید بیش از پیش وارد زمین شده و انسان ها زنده زنده کباب می شدند. اما خوشبختانه به محض این که دانشمندان علت این واقعه را کشف کردند گام های مهم و زیادی برای کاهش استفاده از این مواد شیمایی مضر برداشته شد.
از آن زمان تاکنون لایه اوزون به کندی اما به صورت مداوم در حال ترمیم خود بوده است. در سال ۲۰۱۴ گروهی از دانشمندان وابسته به سازمان ملل اعلام کردند که قطر لایه اوزون نسبت به گذشته افزایش محسوسی یافته است و هر چند این فرآیند به کندی صورت می گیرد اما تا سال ۲۰۷۵ تمام سوراخ ایجاد شده در لایه اوزون که روی جنوبگان قرار دارد ترمیم خواهد شد. قبلا مساحت این سوراخ ۳۰ میلیون کیلومتر مریع بود که اکنون به ۲۰ میلیون متر مربع کاهش یافته است.
۸- ۸۳ درصد از جنگل های بارانی آمازون تا سال ۲۱۰۰ از بین خواهند رفت
یکی از غم انگیزترین ضایعاتی که در طول قرن ها به زمین وارد شده و در دهه های آینده نیز با سرعت بیشتری ادامه خواهد داشت از دست دادن جنگل های بارانی است و با شرایط کنونی نیز هیچ امیدی به بازگشت آن ها نداریم. به عبارت دیگر قبل از به انتها رسیدن قرن بیست و یکم چیز زیادی از این جنگل های باارزش باقی نخواهد ماند. بر اساس مطالعات اقلیمی که در سال ۲۰۰۹ در بریتانیا انجام شد مشخص گردید که در سال ۲۰۵۵ دمای متوسط کره زمین ۴ درجه بالاتر خواهد رفت.
این میزان تنها متوسطی است که محاسبه شده و در برخی از نقاط جهان این افزایش بیش از ۱۶ درجه سانتیگراد خواهد بود که به معناست زمین به زودی خواهد جوشید. بدین ترتیب در اواخر قرن کنونی دیگر چیز زیادی از جنگل های بارانی باقی نخواهد ماند. بر اساس محاسبات یک موسسه آب و هوا شناسی در آلمان در انتهای قرن کنونی دستکم ۸۳ درصد از مساحت جنگل های بارانی از بین خواهد رفت و این عدد بر اساس برخی خوشبینی ها محاسبه شده است.
۹- صدها گونه از پرندگان زیبا و کمیاب تا سال ۲۱۰۰ منقرض خواهند شد
همه پرندگان را دوست دارند بغیر از تیپی هدرن بیچاره در فیلم «پرندگان». پرندگان موجوداتی بامزه و رنگارنگ هستند و همه از دیدن آن ها لذت می برند اما با توجه به شرایطی که بدست خودمان رقم زده ایم تا چند دهه دیگر تعداد پرندگانی که می بینیم بسیار کمتر خواهند بود. بر اساس مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ در مورد تغییرات آب و هوایی انجام گرفته، آب و هوای ناخوشایندی که هر ساله بدتر از سال قبل می شود، هم سرد و هم گرم، بدون شک خیلی زود باعث مرگ پرندگان در مقیاس وسیع خواهد شد.
بر اساس این مطالعات اگر دمای متوسط کره زمین ۳.۵ درجه سانتیگراد افزایش یابد بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ گونه از پرندگان به طور کامل از بین خواهند رفت. پس از آن بالا رفتن یک درجه ای دمای کره زمین باعث انقراض ۱۰۰ تا ۵۰۰ گونه دیگر به طور کامل خوهد شد و بیشترین تلفات به پرندگانی وارد می شود که سکونتگاه هایشان به ندرت دچار تغییرات شدید دمایی شده و به این تغییرات ناگهانی عادت ندارند. بدین ترتیب پرندگان قادر نخواهند بود با دماهای متغیر ناگهانی خود را وفق داده و مرگ تنها گزینه پیش روی آن ها خواهد بود.
حسین علی پناهی
- 25
- 7
