چیز‌هایی که درباره گاو دریایی نمی‌دانستید

این غول‌های آرام نه تنها دوست داشتنی بلکه جذاب هم هستند. گاو‌های دریایی که گاهی خرس‌های تدی دریا هم نامیده می‌شوند زندگی بسیار خوبی را پشت سر می‌گذارند.

آن‌ها بیشتر روزهایشان را صرف خوردن و خوابیدن می‌کنند؛ و اگرچه جمعیت آن‌ها دیگر رو به کاهش نیست، اما هنوز در معرض خطر هستند و به حمایت انسان نیاز دارند. در اینجا با حقایق جالبی درباره شاید شیرین‌ترین موجودات دریا آشنا می‌شوید.

گاو‌های دریایی بزرگترین گیاهخواران هستند

وقتی می‌گوییم بزرگترین، منظورمان واقعا بزرگترین است: گاو‌های دریایی بزرگترین گیاهخواران کل اقیانوس‌ها هستند. آن‌ها حدود ۵۹۰ کیلوگرم وزن و ۴.۳ متر طول دارند. اما برخی می‌گویند وزن آن‌ها به بیش از ۸۰۰ کیلوگرم هم می‌رسد.

سه نوع گاو دریایی مختلف در دنیا وجود دارد و همه آن‌ها هر روز تقریبا معادل ۱۰درصد از وزن بدنشان غذا می‌خورند. گاو‌های دریایی که در نزدیکی ایالات متحده زندگی می‌کنند علف کاردک و برگ مانگرو می‌خورند. اما گاو‌های دریایی که در غرب آفریقا و آمریکای مرکزی زندگی می‌کنند گاهی رژیم گیاهی خود را با ماهی و صدف تکمیل می‌کنند.

گاو‌های دریایی هند غربی در واقع در آمریکا زندگی می‌کنند

از سه نوع گاو دریایی، گونه‌ای که در ایالات متحده زندگی می‌کند، گاو دریایی هند غربی نامیده می‌شود. این گاو‌های دریایی در کارائیب، آمریکای مرکزی و مناطق ساحلی شمال آمریکای جنوبی هم یافت می‌شوند. این گونه دو زیرگونه دارد: گاودریایی فلوریدا که در ساحل فلوریدا و خلیج مکزیک زندگی می‌کند و گاو دریایی آنتی که در آمریکای مرکزی و کارائیب یافت می‌شود.

گاو دریایی هند غربی، بزرگترین گونه گاو‌های دریایی است. بدن آن‌ها به رنگ قهوه‌ای - خاکستری، پوزه آن‌ها کاملا پهن است و سبیل زیادی دارند. آن‌ها دُم تختی دارند که شبیه پارو است.

آفریقا هم گاو دریایی دارد

نوع دیگری از گاو دریایی، گاو دریایی آفریقایی است. آن‌ها شبیه به گونه هند غربی هستند، اما پوزه هایشان کندتر است. از این گونه فقط ۱۰هزار عدد وجود دارد به همین دلیل آسیب‌پذیر به شمار می‌آیند. گاودریایی آفریقایی در کشور‌هایی مثل غنا، نیجریه و سنگال یافت می‌شود.

همه گاو‌های دریایی در آب شور زندگی نمی‌کنند

گاوهای دریایی آمازون کوچکترین گونه گاو‌های دریایی هستند که طولشان تنها به ۳ متر و وزن آن‌ها به ۵۰۰ کیلوگرم می‌رسد. پوست آن‌ها برخلاف سایر گاو‌های دریایی صاف است و ناخن ندارند. آن‌ها در آب‌های شیرین رودخانه آمازون و اطرافش زندگی می‌کنند.

گاو‌های دریایی بستگان عجیبی دارند

فیل دریایی از بستگان نزدیک گاو‌هایی دریایی است که احتمالا با دیدن آن خودتان حدس می‌زنید. نیمه جلویی فیل دریایی شباهت زیادی به گاو دریایی دارد، اما دم آن شبیه به دلفین است. فیل‌های دریایی در آب‌های اطراف مصر، کنیا، سریلانکا، سراسر اقیانوس هند تا کشور‌های آسیایی مثل تایلند و فیلپین و تا جنوب استرالیا یافت می‌شوند.

گاو‌های دریایی بستگان زمینی هم دارند. باور کنید یا نه، فیل‌ها و خرگوش‌های صخره، عموزاده‌های گاو‌های دریایی به شمار می‌آیند.

اولین پری‌های دریایی در واقع گاودریایی بودند

افسانه پری دریایی احتمالا از گاو‌های دریایی ریشه گرفته است. پری‌های دریایی شخصیت‌های داستانی و افسانه‌ای بودند که قدمتشان حداقل به ادیسه هومر می‌رسد که در قرن هجدهم پیش از میلاد نوشته شده است. بسیاری از افراد فکر می‌کردند که این موجودات دریایی عجیب واقعا پری دریایی هستند. کریستوفر کلمب اولین سند مکتوب از مشاهده یک گاو دریایی را دارد، که فکر می‌کرد سه پری دریایی باشند. او  در در سال ۱۹۴۳ نوشته است: «آن‌ها آن قدر که گفته می‌شود زیبا نیستند»

کارشناسان معتقدند که او سر گاو‌های دریایی را دیده بوده است.

گاو‌های دریایی چربی ندارند

گاو‌های دریایی در آب‌های کم عمق و آرام، از جمله اقیانوس‌ها، رودخانه‌ها، خور‌ها و حتی کانال‌ها زندگی می‌کنند. برخلاف بسیاری از پستانداران دریایی، مثل دلفین و نهنگ، گاو‌های دریایی هیچ چربی ندارند که از آن‌ها در برابر سرما محافظت کند. آن‌ها سرما و دمای زیر ۲۰ درجه سانتیگراد را دوست ندارند و در چنین محیطی دچار استرس و هیپوترمی می‌شوند.

گاو‌های دریایی برای تعطیلات زمستانی به فلوریدا می‌روند

از آنجا که گاوهای دریایی سرما را دوست ندارند، در زمستان مهاجرت می‌کنند. گاو‌های دریایی وحشی ایالات متحده از شمال تا ماساچوست و از غرب تا تگزاس مهاجرت می‌کنند. آن‌ها در کارولینای جنوبی، جورجیا و آلاباما هم دیده شده اند. اما خانه مورد علاقه آن‌ها فلوریدا است. برخی از آن‌ها تمام طول سال در فلوریدا زندگی می‌کنند و هزاران گاو دریایی هم در زمستان به آب‌های گرم فلوریدا مهاجرت می‌کنند.

این‌ها بزرگترین تهدید برای گاو‌های دریایی هستند

بزرگ‌ترین تهدید برای گاو‌های دریایی نابودی زیستگاهشان است. از بین رفتن زیستگاه‌ها ناشی از ایجاد تالاب برای استفاده‌های انسانی، تغییرات آب و هوا، رشد جلبک‌های سمی و آلودگی است. گاو‌های دریایی همچنین در مناطق کوچک و در تجهیزات ماهیگیری به دام می‌افتند. آن‌ها نمی‌توانند خیلی سریع شنا کنند بنابراین نسبت به حرکت قایق‌های سریع هم آسیب پذیر هستند.