با تصورات اشتباهی که درباره حیوانات داشتید، آشنا شوید

خیلی چیز‌ها درباره دنیای حیوانات هست که فکر می‌کنیم به درستی می‌دانیم، اما در واقع اشتباه فکر می‌کنیم. در این مطلب با تصورات اشتباهی که درباره حیوانات دارید، آشنا می‌شوید.

گربه‌ها و سگ‌ها کوررنگ هستند

اگرچه تا مدت‌ها تصور می‌شد که سگ‌ها و گربه‌ها بینایی محدودی دارند و فقط رنگ‌های خاصی را می‌بینند، اما اینطور نیست. گربه‌ها و سگ‌ها رنگ‌ها را خیلی بهتر از تصور ما می‌بینند. هر دو می‌توانند سایه‌های آبی و سبز را ببینند. درواقع گربه‌ها نسبت به انسان‌ها سلول‌های گیرنده نور بیشتری در چشمشان دارند، و به همین دلیل در نور کم بهتر می‌بینند. حتما شب‌ها در راه پیدا کردن توالت به دیوار خورده اید، اما این اتفاق برای گربه‌ها نمیفتد. چون آن‌ها یک لایه آینه‌ای اضافی پشت شبکیه چشم خود دارند، یعنی نور ورودی دو بار شانس برخورد با سلول‌های گیرنده نور را دارد. در چشم انسان، اگر نور همان بار اول برخورد نکند، در لایه سیاه پشت شبکیه جذب شده و برای همیشه از بین می‌رود. سگ‌ها گیرنده‌های نور کمتری در چشمشان دارند بنابراین بینایی رنگی آن‌ها یک هفتم ماست. دانشمندان معتقدند که بینایی رنگ سگ‌ها شبیه به انسان‌هایی است که کوررنگی قرمز-سبز دارند.

زنبور‌ها فقط یک بار نیش می‌زنند

شما معمولا سعی می‌کنند از زنبور‌ها اجتناب کنید. کار درستی هم می‌کنید چون خرزنبور‌ها و زنبور‌های زرد، می‌توانند بار‌ها به شما حمله کنند و نیشتان بزنند. از زنبور‌های سرخ اروپایی هم فرار کنید. آن‌ها حتی به خودشان زحمت نیش زدن هم نمی‌دهند، چون می‌توانند با فک بزرگشان گاز بگیرند. زنبور‌های نجار قدیمی هم هستند که چوب‌های خانه شما را سوراخ می‌کنند. اگر انگشتتان را در سوراخ آن‌ها فرو کنید ممکن است زنبور ماده نیشتان بزند. اما اگر زنبور نر باشد خطری ندارد، چون نر‌ها نیش ندارند. و بالاخره تنها زنبوری که یک نیش دارد زنبور عسل است.

حیوانات نر بچه بزرگ نمی‌کنند

اگر چه پنگوئن امپراتور ماده تخم می‌گذارد، اما بعد از تخمگذاری فورا بلند می‌شود و به تعطیلات دو هته‌ای اقیانوس می‌رود تا دوباره غذا بخورد و جان بگیرد. اما وقتی مادر نیست و برای بازیابی قدرت خود رفته، چه کسی از تخم‌ها مراقبت می‌کند؟ بابا پنگوئن‌ها. آن‌ها نه تنها مراقب بچه‌ها هستند، بلکه تخم‌ها را دو ماه بین پاهایشان نگه می‌دارند. پدر معمولا گرسنه می‌ماند تا حرکتی نکند که باعث آسیب به بچه‌ها شود.

اردک‌ها نمی‌توانند پرواز کنند

پرندگان زیادی هستند که نمی‌توانند پرواز کنند، اما اردک‌ها جزء آن‌ها نیستند. برخی اردک‌های وحشی می‌توانند با سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت پرواز کنند، اما بیشتر آن‌ها به خاطر وزنشان بسیار کندتر هستند. دلیل این تصور ما، اردک‌های کشتی‌بخار هستند که سه چهارمشان پرواز نمی‌کنند. حتی آن‌هایی که می‌توانند پرواز کنند هم همیشه این کار را نمی‌کنند؛ برخی از نر‌ها بیش از حد سنگین هستند که بتوانند پرواز کنند. قابل درک است که تماشای پرواز کردن سایر اردک‌ها ناامیدکننده باشد. شاید به همین دلیل است که این اردک‌ها کمی پرخاشگر هستند و دعوا‌های خونین با یکدیگر دارند.

اگر جوجه پرنده را لمس کنید، مادرش رهایش می‌کند

تا به حال پرنده‌ای تصمیم گرفته زیر پله یا ایوان شما تخم بگذارد؟ نیاز نیست دور آن یک نوار زرد بکشید تا کسی به جوجه‌ها دست بزند. این فقط یک افسانه است که پرنده‌ها جوجه‌هایشان را در صورت لمس شدن طرد می‌کنند. اگر لانه پرنده هنگام لانه‌سازی یا تخم‌گذاری توسط یک شکارچی احتمالی به هم ریخته شود، پرنده آن لانه را ترک می‌کند و لانه دیگری می‌سازد. پرنده‌ها نمی‌توانند بوی انسان را تشخیص دهند. بیشتر آن‌ها اعصاب بویایی ساده و کوچکی دارند که حس بویایی آن‌ها را محدود می‌کند. اما به‌هم‌ریختگی لانه آن‌ها را می‌ترساند. در واقع پرنده‌ها نه در واکنش به لمس شدن، بلکه در صورت آشفتگی لانه همه چیز را رها می‌کنند و می‌روند.

سلطان جنگل مفت‌خور است

شیر‌ها شهرت بدی دارند که به زن‌هایشان در شکار کمک نمی‌کند. اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که سلطان جنگل سهم خودش را شکار می‌کند. شیر‌های نر تنهایی شکار می‌کنند. آن‌ها در میان گیاهان پرپشت کمین می‌کنند تا به طعمه خود حمله کنند. این رفتار، برخلاف شیر‌های ماده است که گروهی شکار می‌کنند. شیر‌های ماده همه عمر با هم زندگی می‌کنند. توله‌های ماده هم با گروه می‌مانند، حتی بعد از این که بزرگ شدند، اما توله‌های نر بعد از بالغ شدن باید راه خودشان را بروند؛ بنابراین شیر‌ها تنهایی شکار می‌کنند و تنبل و مفت خور نیستند.

فقط ماده‌ها باردار می‌شوند

درمورد اسب‌های دریایی این صدق نمی‌کند، چون اسب دریایی نر باردار می‌شود و بچه به دنیا می‌آورد. اسب‌های دریایی نر کیسه‌ای دارند که ماده‌ها در آن تخم می‌گذارند. سپس نر‌ها تخم‌ها را باور می‌کنند و ۴۵ روز با خود حمل می‌کنند، تا اینکه اسب‌های دریایی کوچک به دنیا می‌آیند. حتی اسب‌های دریایی پدر، هنگام زایمان انقباضات عضلانی را تجربه می‌کنند. آن‌ها هر بار ۱۰۰ تا ۲۰۰ بچه به دنیا می‌آورند.

مارمولک‌ها منزوی هستند

به نظر می‌رسید این خزندگان موجواتی، منزوی، غیراجتماعی و از نظر رفتاری ساده باشند. اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که برخی مارمولک‌ها والدین و همسران فداکاری هستند که می‌توانند خویشاوندان خود را از غریبه‌ها تشخیص دهند. بسیاری از مارمولک‌ها چند ماه اول عمرشان را در کنار خواهر و برادر‌ها یا خانواده خود می‌گذرانند و درس‌ها و مهارت‌های مهم زندگی را می‌آموزند و نداشتن تعامل اجتماعی برای رشد آن‌ها مضر است. به نظر می‌رسد این خزندگان مثل انسان از محیط اولیه سرشار از تعامل اجتماعی بهره می‌برند.

خفاش‌ها کور هستند

خفاش‌ها در تاریکی با استفاده از اکولوکیشن شکار می‌کنند، یعنی از صدا‌هایی که تولید می‌کنند و به آن‌ها برمی گردد، برای راه‌یابی استفاده می‌کنند. اما می‌توانند ببینند. تحقیقات نشان می‌دهد که گاهی خفاش‌ها هنگام شکار استفاده از بینایی را به صدا ترجیح می‌دهند؛ و بسیاری از خفاش‌های میوه اصلا از اکولوکیشن استفاده نمی‌کنند و چشمان تیزی دارند.

شتر‌ها در کوهانشان آب ذخیره می‌کنند

کوهان شتر به این حیوان کمک می‌کند هنگام کم بودن منابع زنده بماند، اما کیسه‌ آب نیست. کوهان‌ها درواقع ذخایر چربی هستند که بدن حیوان آن‌ها را هنگام کم بودن غذا برای تامین انرژی می‌سوزاند. شتر‌ها می‌توانند مدت طولانی بدون آب راه بروند، اما آب اضافی در جریان خونشان ذخیره می‌شود نه در کوهان.

اگر کرمی را از وسط نصف کنید، به شکل دو کرم زنده می‌ماند

کرم‌های خاکی دو انتهای متمایز دارند: یک سر و یک دم. اگر دم بریده شود، دم جدیدی به جای آن رشد می‌کند. دم بعد از بریده شدن ممکن است کمی تکان بخورد، اما سر جدیدی ایجاد نمی‌شود که یک کرم جدید به وجود آید. فقط کرم‌های پهن پلاناریان استثنا هستند که از بریدن یک سیصدم بدنشان هم کرم جدیدی رشد می‌کند. حتی سر جدیدی که رشد می‌کند همه خاطرات سر قدیم را دارد.

بابا لنگ دراز‌ها سمی‌ترین عنکبوت هستند، اما نیش آن‌ها آنقدر دراز نیست تا پوست انسان را سوراخ کند

یک نوع عنکبوت به نام بابالنگ دراز وجود دارد که درواقع عنکبوت نیست و غدد سمی ندارد؛ بنابراین نمی‌تواند سمی‌ترین عنکبوت باشد. اما موجود دیگری به نام عنکبوت بابا لنگ دراز وجود دارد که سمی است، اما نیش کوتاهی دارد. اما تاثیر سم آن روی انسان با سایر عنکبوت‌ها مقایسه نشده است؛ بنابراین این افسانه هیچ پایه و اساسی ندارد.

آفتاب پرست‌ها با محیط اطرافشان ترکیب می‌شوند

این مارمولک‌ها رنگ تغییر می‌دهند و این رنگ‌ها اغلب با محیط اطرافشان تطابق دارد. اما تغییر رنگ بر اساس تغییر دما یا حالت حیوان رخ می‌دهد.  مثلا ممکن است وقتی آفتاب‌پرست احساس خطر می‌کند، تیره شود یا در گرما روشن شود تا گرما را منعکس کند، اما این رنگ‌ها ربطی به محیط اطرافشان ندارند.

صاریغ‌ها با دمشان آویزان می‌شوند

کارتون‌ها را فراموش کنید که صاریغ‌ها با دمشان از یک شاخه درخت آویزان می‌شوند. آن‌ها برای خوابیدن در شکاف‌های صخره‌ها و درختان و سایر جا‌های دنج خلوت می‌کنند. بچه صاریغ‌ها می‌توانند برای چند ثانیه کوتاه از دمشان آویزان شوند، اما صاریغ‌های بالغ برای این کار زیادی سنگین هستند و فقط از دمشان برای حفظ تعادل هنگام بالا رفتن استفاده می‌کنند.

اگر به وزغ دست بزنید، زگیل می‌گیرید

وزغ‌ها دارای برجستگی‌هایی شبیه زگیل هستند و زگیل‌های انسانی واگیردار هستند، اما هرگز از قورباغه یا وزغ زگیل نمی‌گیرید. انسان از ویروس زگیل می‌گیرد، اما برجستگی‌های روی دوزیستان غده است. ترشحات آن‌ها ممکن است پوست شما را تحریک کند، اما باعث زگیل نمی‌شود.

موش‌های قطبی خودکشی گروهی می‌کنند

در مستند سال ۱۹۵۸ دیزنی، راوی می‌گوید: «این حیوانات کوچک دسته جمعی خودشان را به دریا می‌اندازند و خودکشی می‌کنند.» و ادعا می‌کند که این مرگ‌ها عمدی است تا جمعیتشان کنترل شود. در این حین مخاطب ده‌ها موش قطبی را می‌بیند که کنار صخره صف کشیده اند تا خودشان را به دریا بیندازند. اما این حقیقت ندارد. موش‌های قطبی گاهی اوقات از صخره‌ها می‌پرند و هنگام مهاجرت‌های دسته جمعی می‌میرند یا اگر نتوانند طولانی مدت شنا کنند می‌میرند.

شترمرغ‌ها سرشان را زیر ماسه‌ها پنهان می‌کنند

فرو کردن سر در خاکف برای نادیده گرفتن مشکلات مسخره به نظر می‌رسد و شترمرغ‌ها هم موافقند. وقتی آن‌ها در معرض خطر هستند، کل بدنشان، گردن و سر را به زمین می‌اندازند تا خودشان را از دیدن شکارچیان پنهان کنند. از دور، گردن آن‌ها با ماسه‌ها ترکیب می‌شود، بنابراین به نظر می‌رسد سرشان زیر زمین است.

گاو‌ها با دیدن رنگ قرمز عصبانی می‌شوند

گاو‌ها درواقع نسبت به رنگ سبز و قرمز کوررنگ هستند. آنچه آن‌ها را در گاوبازی وحشی می‌کند حرکات شنل است و رنگ آن هیچ اهمیتی ندارد. اما چون گاوباز‌ها در مرحله فینال از شنل قرمز استفاده می‌کنند، ما فکر می‌کنیم که رنگ قرمز آن‌ها را تحریک می‌کند. احتمالا آن‌ها این رنگ را انتخاب کردند تا بعد از کشتن حیوان خونش را پنهان کنند، نه اینکه آن را عصبانی کنند.

کوسه‌ها بوی خون را از فاصله یک مایلی حس می‌کنند

کوسه‌ها حس بویایی فوق العاده‌ای دارند و می‌توانند بوی خون را به نسبت یک در میلیون حس کنند، یعنی یک فنجان خون را در یک استخر شنا تشخیص می‌دهند. اما این ربطی به فاصله طعمه ندارد.

گوش‌خیزک‌ها در گوشتان پنهان می‌شوند

علیرغم اینکه آن‌ها جا‌های تاریک و دنج را دوست دارند، به ندرت می‌توانید گوش‌خیزک‌ها را در گوش کسی پیدا کنید. نام آن‌ها از قرن هجدهم ریشه می‌گیرد که فکر می‌کردند این حشرات داخل گوش و مغز افراد خواب پنهان می‌شدند و باعث درد، ناشنوایی و حتی مرگ می‌شدند. البته معلوم شد این یک افسانه است. اکنون می‌دانیم که آن‌ها از گیاهان و بعضا حشرات کوچکتر تغذیه می‌کنند، اما خطری برای انسان ندارند.

تمساح‌ها اشک دروغین می‌ریزند

حتما عبارت «اشک تمساح ریختن» را شنیده اید که به معنای احساسات و ناراحتی دروغین است. این عبارت از این واقعیت ریشه می‌گیرد که تمساح‌ها هنگام غذاخوردن اشک می‌ریزند، اما به دلایل بیولوژیکی نامشخص. یکی نظریه این است که وقتی تمساح‌ها هنگام غذاخوردن هیس و هوف می‌کنند، هوایی که وارد بینی می‌شود با اشک ترکیب می‌شود و از چشم‌ها تخلیه می‌شود.

خرس‌ها به خواب زمستانی می‌روند

حیوانات در خواب زمستانی وارد خواب عمیقی می‌شوند که صدای بلند یا لمس کردن، بیدارشان نمی‌کند. نه تنها دمای بدنشان پایین می‌آید و ضربان قلبشان کمتر می‌شود، بلکه سرعت نفس کشیدنشان هم کمتر می‌شود. اما خرس‌ها در زمستان دچار مرگ کاذب یا خواب عمیق می‌شوند که در سروصدا به راحتی بیدار می‌شوند و دمای بدنشان هم همچنان نسبتا بالاست.

زرافه‌ها فقط ۳۰ دقیقه در روز می‌خوابند

زرافه‌ها عادات خواب عجیب و غریبی دارند، اما قطعا بیشتر از نیم ساعت در روز می‌خوابند. طبق تحقیقات انجمن خواب اروپا، آن‌ها ۴.۶ ساعت در روز می‌خوابند.

مورچه‌خوار‌ها طعمه خود را تو می‌کشند

کارتون‌ها غذاخوردن مورچه‌خوار‌ها را اشتباه نمایش می‌دهند. در واقعیت آن‌ها از زبان کرم‌مانند خود برای خوردن مورچه‌ها استفاده می‌کنند. مورچه‌خوار‌ها دندان ندارند، اما می‌توانند ۳۵۰۰ مورچه و موریانه در روز بخورند با استفاده از زبانشان که ۱۶۰ بار در دقیقه تکان می‌خورد.