کشف جالب درباره علاقه فراعنه به میمون ها

مارتا یوسیپنسکا باستان شناس حیوانات از آکادمی علوم لهستان و رهبر تیم تحقیق در گزارشی که توسط فرست نیوز منتشر شده می گوید: ما معتقدیم که مصریان باستان و رومی ها که در برنیس زندگی می کردند می خواستند اوقات خود را در معاشرت با حیوانات مختلف، از جمله میمون ها، لذتبخش کنند.

کشف باستان شناسی رابطه مصریان باستان فراعنه با میمون های هندی را که قدمت آن به هزاران سال پیش برمیگردد، روشن می کند. باستان شناسان لهستانی کشف کردند که رومیان و مصریان باستان میمون ها را بعنوان حیوانات خانگی از هند وارد می کردند. محققان با بررسی اسکلت میمون های دفن شده در گورستان حیوانات، در بندر برنیس در مصر که حدود ۱۴۰ کیلومتری قلب شهر مرسی علم در دریای سرخ پیدا شدند، دریافتند که آن ها به میمون های مکاک رزوس بومی در هند تعلق دارند.

باستان شناسان مرکز باستان شناسی مدیترانه ای دانشگاه ورشو در حال حفر یک گورستان عظیم برای حیوانات در بندر برنیس بودند که اسکلت میمون ها را پیدا کردند و در ابتدا تصور می کردند که آن ها متعلق به نوعی به نام گیبون (میمون دست دراز) هستند که بصورت محلی رایج است و با استفاده از اسکنرهای سه بعدی، آن ها در مقایسه استخوان انواع دیگر میمون ها، منشأ هندی آن ها را کشف کردند.

مارتا یوسیپنسکا، باستان شناس حیوانات از آکادمی علوم لهستان و رهبر تیم تحقیق در گزارشی که توسط فرست نیوز منتشر شده می گوید:ما معتقدیم مصریان باستان و رومی ها که در برنیس زندگی می کردند، می خواستند اوقات خود را در معاشرت با حیوانات مختلف، از جمله میمون ها، لذتبخش کنند.

او می افزاید: این تاکنون یک کشف منحصر به فرد است، زیرا هیچ کس میمون های هندی را در مناطق باستانی آفریقا پیدا نکرده و جالب است که حتی در منابع مکتوب باستان نیز از این عمل نام برده نشده است.

بندر برنیس از دوران فرعونیان در قرن سوم قبل از میلاد وجود داشته و بعنوان بندری برای انتقال فیل های آفریقایی مورد استفاده در جنگ ها و اماکن نظامی مورد استفاده قرار می گرفته است. این بندر بعد از  اشغال مصر توسط رومیان رونق گرفت زیرا به مرکزی برای تجارت بین اقیانوسی بین مصر، خاورمیانه و هند تبدیل شد.

اکتشافات قبلی استفاده از بندر در روابط مکرر تجاری با شبه قاره هند را تائید می کند، جایی که مواد ارگانیک حفظ شده مانند چرم، منسوجات از چین و هند، بادبان و مواد گیاهی مانند برنج، کنجد، کندر، نارگیل، چوب ساج، بعلاوه فلفل سیاه پیدا می شد. مارتا می گوید: یافتن چنین چیزهایی طبیعی بود، ولی جای تعجب این بود که میمون ها هزاران کیلومتر دورتر منتقل شده و غذا و آب کافی در طول یک سفر دریایی طولانی در اقیانوس هند و دریای سرخ فقط با هدف استفاده سرگرمی برای آن ها فراهم می شد.

متأسفانه، تعدادی از رزوس ها پس از رسیدن به برنیس نتوانسته اند کنار بیایند و جوان مرده اند و این ممکن است به دلیل کمبود میوه تازه و سایر غذاهای اساسی باشد.