تجارت میلیاردی با مفت‌خری دارو

فقط بیماران خاص نیستند که نشانی داروخانه‌های خاص را بلدند.تبهکاران و فرصت‌طلبان هم اطراف این داروخانه‌ها پرسه می‌زنند به این امید که بیماران یا اقوام آنها را که برای تهیه دارو می‌آیند، سرکیسه کنند. آنها شگردهای خاصی برای این کار‌ دارند؛ از مفت‌خری دارو بگیرید تا ‌داروقاپی.

اینجا خیابان ناصرخسرو نیست، اما وارث بخشی از سودجویان این خیابان است که مدتی پیش پلیس برخوردی ضربتی با آنها داشت. این روزها اگر در خیابان کریمخان، اطراف داروخانه ۱۳آبان و اول خیابان خردمند قدم بزنید به افرادی برمی خورید که مدام ‌در گوش عابران زمزمه می‌کنند دارو...دارو... دارو...

مرد جوانی که به میله‌های پل عابری که ابتدای خیابان خردمند قرار دارد تکیه زده، ‌چهار چشمی همه جا را می‌پاید. یک چشمش به در داروخانه بیماران خاص است و چشم دیگرش عابرانی را که جلوی داروخانه عبور می‌کنند، اسکن می‌کند. اگر حدس بزند برای خرید دارو آن اطراف حاضر شده‌اید، خودش را به شما می‌رساند تا در گوشتان کلمه دارو را زمزمه ‌کند.

اینجا همه دلال دارو شده‌اند

درون‌‌ داروخانه ۱۳ آبان جای سوزن انداختن نیست. افراد زیادی برای گرفتن دارو آمده‌اند که یا خودشان بیمار هستند یا یکی از بستگانشان. پای حرف آنها بنشینید از مشکلات زیادشان با خبر می‌شوید.

وقتی از مرد میانسالی درباره افرادی که خارج از داروخانه، دارو می‌خرند یا می‌فروشند می‌پرسم، می‌گوید: اطراف اینجا همه دلال دارو هستند، حتی راننده‌های تاکسی و پیک‌های موتوری.

آن طور که او می‌گوید، اینجا فقط کافی است لب تر کنید که مشکل دارو دارید یا می‌خواهید دارویتان را بفروشید. آن وقت است که همه برایتان نسخه می‌پیچند و شروع می‌کنند به دادن عدد و رقم‌هایی که با قیمت‌های تمام شده دارو بسیار متفاوت است.

مرد جوان دیگری قسمم می‌دهد سری به محلی که نسخه‌ها را تائید می‌کنند، بزنم. می‌گوید آنجا بیماران و خانواده‌هایشان حسابی اذیت می‌شوند، چون صف‌هایش طولانی‌تر از صف‌هایی است که مردم برای گرفتن کارت ملی هوشمند تشکیل می‌دهند. به گفته او، یک روز این محل آن قدر شلوغ شد که صدها نفر را بیرون فرستادند .

او از این‌که این روزها مانند گذشته، دیگر داروها خیلی کمیاب نیستند به عنوان اتفاقی مثبت یاد می‌کند، اما تاکید دارد با این حال برای بسیاری از خانواده‌ها تهیه دارو مشکل است، زیرا شرایط مالی‌شان مناسب نیست.

مفت‌خرها بسیارند

برای این‌که مفت‌خرهای دارو را به سمت خودتان جلب کنید، فقط کافی است کیسه‌ای پلاستیکی را که مهر و نشان داروخانه روی آن ثبت شده در دست بگیرید. برای این‌که راحت‌تر بتوانم با یکی از آنها صحبت کنم، یکی از کیسه‌های مخصوص داروخانه ۱۳ آبان را با مقداری کاغذ باطله پر کردم و از جلوی چند نفرشان رد شدم.

کیسه مخصوص داروخانه، کار خودش را کرد. وقتی به یکی از آنها گفتم قصد فروش دارو دارم، خیلی زود چهار دلال دارو دوره‌ام کردند. سود بسیار، مفت‌خرهای دارو را به قدری برای خرید دارو‌ هیجان‌زده می‌کند که آنها‌ سر از پا نمی‌شناسند و به خودشان اجازه می‌دهند‌ کیسه داروی بیماران را نیز وارسی کنند. یکی از آنها حتی ‌گوشه کیسه دارویی را که دست من بود، کشید تا بداند چه داروهایی را قرار است‌ بخرد.

وقتی می‌شنود چند آمپول ولکید (مخصوص بیماران سرطانی) برای فروش دارم، سرحال می‌آید و مهربان‌تر جوابم را می‌دهد و می‌گوید هرکدام را ۷۰۰ هزار تومان می‌خرد.

اما در جایی مثل داروخانه ۱۳ آبان هر عدد آمپول ولکید یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان فاکتور می‌شود؛ البته بیمارانی که نسخه‌شان تائید شده باشد تمام این پول را نمی‌پردازند.

پس از دقایقی، چند دلال دیگر نیز به جمع‌مان اضافه می‌شوند. همه‌شان می‌گویند ۷۰۰ هزار تومان قیمت خوبی است و بهتر است به این مبلغ داروهایم را بفروشم.

وقتی می‌گویم باید بیشتر فکر کنم، آنها چند کارت ویزیت می‌دهند تا بتوانم دوباره با آنها تماس بگیرم. مفت‌خرهای دارو، سود سرشاری از خرید دارو می‌برند، زیرا آنها در خوشبینانه‌ترین حالت، داروی بیماران را نصف قیمت می‌خرند و در این میان هستند بیمارانی که قیمت داروهای آنها به ۲۰ میلیون تومان نیز می‌رسد.

‌داروقاپ‌ها در کمین هستند

چند قدم بیشتر از دلال جوان دارو دور نشده‌ام که مرد میانسال دیگری سر راهم را می‌گیرد و می‌گوید، حاضر است برای هر آمپول‌های خارجی ولکید یک میلیون تومان بدهد.

آن طور که او می‌گوید، آمپول‌های ایرانی ولکید را به قیمت ۱۵۰ هزار تومان از افراد می‌خرد، در حالی که یکی از بیماران می‌گوید، ‌‌نوع ایرانی این آمپول برای افراد حدود ۳۸۰ هزار تومان هزینه دارد.

‌مفت‌خرهای دارو تنها افرادی نیستند که به داروی بیماران خاص چشم طمع می‌دوزند. این بیماران باید حواسشان به داروقاپ‌ها نیز باشد؛ تبهکارانی که حتی به شرایط بیماران سرطانی رحم نمی‌کنند.

وجود داروقاپ‌ها را یکی از کارمندان داروخانه ۱۳ آبان نیز تائید می‌کند. به گفته او، دو داروقاپ مدتی پیش دارو‌های یکی از بیماران‌ را وقتی می‌خواست سوار تاکسی بشود، قاپ زدند.

داروقاپی، مهار شده

برای این‌که بیشتر از فعالیت داروقاپ‌ها بدانیم سری هم به اطراف داروخانه هلال‌احمر زدیم؛ داروخانه‌ای در تقاطع خیابان سپهبد قرنی و طالقانی که ‌امید خیلی از بیماران خاص برای تهیه دارو به آنجاست.

یکی از مغازه‌داران نزدیک این داروخانه‌، وجود داروقاپ‌ها را تائید می‌کند. او‌ برای جام‌جم توضیح می‌دهد مدتی پیش چنین حادثه‌ای اتفاق افتاده است. وقتی ماجرا را بایکی از ماموران حراست داروخانه در میان می‌گذارم، او هم تصریح می‌کند تا مدتی پیش این اتفاق‌ها می‌افتاده، اما برای جلوگیری از تکرار این حوادث، ماموران نیروی انتظامی در داروخانه مستقر شده‌اند.

مامور پلیسی نیز که اطراف داروخانه پست می‌دهد چنین نظری دارد. به گفته او، پیش از استقرار پلیس در اطراف داروخانه، چنین اتفاق‌هایی می‌افتاده است.

جولان مفت‌خرها و داروقاپ‌ها اطراف داروخانه‌های خاص مشکل بزرگی است که نمی‌توان به آسانی از کنار آن عبور کرد، زیرا شرایط بیماران خاص و خانواده‌هایشان آن قدر جدی است که اگر گرفتار چنین فرصت‌طلبانی شوند به طور حتم زندگی‌شان بیش از گذشته از هم می‌پاشد. به همین علت مدیران این داروخانه‌ها باید از نیروی انتظامی بخواهند بیش از گذشته امنیت خیابان‌های اطراف آنها را تامین کند.