انسولین نیست، آن هم در حالیکه حدود ۵ میلیون نفر در ایران به دیابت مبتلا هستند و بیش از ۶۰۰ هزار نفر آنها باید روزانه از انسولین استفاده کنند. نبود انسولین و نیاز به آن، بیماران را به فضای مجازی و بازار سیاه کشانده است.
انسولین موجود در داروخانه ها دیگر جوابگوی نیاز بیماران نیست. داروخانه ها می گویند انسولین سهمیه بندی شده است.« دو تا سه جعبه انسولین می گیریم و به قیمت قبل یعنی همان ۱۷۶ هزار تومان می فروشیم.» آن ها می گویند انسولین نیست. اگر باشد چرا نباید آنرا به بیماران بدهند.
این در حالیست که محمود نجفی عرب، رییس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق تهران می گوید:« بیش از ۱/۵ برابر نیاز کشور انسولین وارد کشور شده است. به روال هر سال. پس نباید هیچ کمبودی وجود داشته باشد. اما انسولین وارد شده، مجددا صادر می شود. یا به عبارتی از راه های غیرقانونی از کشور خارج می شود.»
به گغته نجفی عرب قاچاق معکوس فقط مخصوص انسولین نیست. برای همه دارو های گران با مشکل قاچاق معکوس مواجهیم. دلیل آن هم قابل توجه است، تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی که سبب می شود دارو با قیمت ارزان وارد شود و با دلار بازار آزاد، از مرز خارج شود. نجفی عرب می گوید« کمبود دارو و انسولین عوارض همین ارز ۴۲۰۰ تومانی است.»
او در مورد دارو ها و انسولین هایی که در بازار آزاد فروخته می شود، می گوید:« این دارو ها قابل اطمینان نیست و شاید تقلبی باشد. بیماران نباید از آن استفاده کنند. البته امکان دارد که آن دارو هم از سیستم دارویی کشور خارج شده و به فروش میرسد و از خارج از کشور وارد نشده باشد.» سازمان غذا و دارو باید جوابگوی کمبود دارو باشد که نیست.
تحویل انسولین کمتر از یک ساعت
پیدا کردن انسولین در داروخانه سخت است، ولی در بازار آزاد با یک تلفن میتوان انسولین خرید. یک ساعته، ارسال به سراسر کشور ، ولی کمی گران تر از داروخانه. حدود ۸ برابر قیمت!
فرشید یکی از دلالان بازار سیاه است. می گوید انسولین اکنون کمیاب است، اما اگر بخواهید در کمتر از یک ساعت تحویل می دهیم. فروشنده بعدی امکان ارسال پستی به شهر های دیگر را هم دارد.« انسولین را الان فقط به صورت جعبه ای و پک می فروشیم. جعبه پنج تایی ۸۵۰ هزار تومان. قبلا جعبه ۶ تایی و ۱۲ تایی هم داشتیم، ولی الان نیست.»
داروخانه ها همین انسولین را یک هشتم قیمت می فروختند. اما قیمت بازار آزاد همین است.« همین جعبه ۵ تایی دو روز دیگه یک میلیون تومان می شود، البته به شرطی که پیدا کنی.»
جز قیمت، مشکل دیگر خریداران تاریخ مصرف و کیفیت داروست. فروشنده دیگری می گوید« این انسولین ها دانمارکی است، قاچاقی وارد میشوند ، ولی هیچ مشکلی ندارند. بعد از عید دارو هایی که عموم مردم مصرف دارند و تولید داخل نیستند خیلی کم شده و به سختی پیدا می شود.»
انسولین تاریخ گذشته هم خوب است
طبق آخرین آمار ها تعداد بیماران دیابتی در کشور کم نیست و ۱۱ درصد جمعیت بالای ۲۵ سال در ایران را تشکیل می دهند. اواخر شهریورماه سال جاری جمعی از پزشکان متخصص در نامه ای به رییس جمهور نوشتند که بیش از ۵ میلیون نفر در کشور به دیابت مبتلا هستند که از این تعداد بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیازمند تزریق روزانه انسولین اند.
حالا همین جامعه آماری نگران نیاز دارویی خود هستند و تلاش می کنند صدای دلهره هایشان را به گوش مسوولان برسانند. یکی از آنها می گوید:« من بدون انسولین حداکثر سه روز زنده می مانم. انسولین نیست و این یعنی حکم مرگ من.»
البته تنها تهران نیست که با مشکل کمبود انسولین مواجه است. روشنک که دخترش سالها است با این بیماری درگیر است، می گوید:« به سختی توانستم در اهواز انسولین پیدا کنم. در بازار آزاد انسولین تاریخ گذشته هم با قیمت ۳۶ هزار تومان می فروشند. داروخانه ها می گویند اگر مواد داخل لخته نشده است از همین ها استفاده کنید. ما تحریمیم و مجبوریم.»
برخی هم می گویند از سهمیه روزانه انسولین مصرفی خود کم می کنند تا چند روز بیشتر انسولین داشته باشند. همه این ها در حالیست که گفته می شود دیابت پنجمین علت مرگ و میر در ایران است.
- 12
- 4
