بولیمی (پرخوری روانی) عبارت است از یک اختلال روانی در رابطه با غذا خوردن که در آن بیمار از بدن خود تصویر نادرستی در ذهن دارد، مرتباً دنبال غذا است و ممکن است به ناگهان غذای زیادی را در مدت کوتاهی بخورد، که البته به دنبال آن بیمار خود را به استفراغ واداشته یا از مواد مسهل استفاده می‌کند.
علایم شایع
حملات مکرر غذا خوردن افراطی طی مدتی کوتاه (معمولاً در کمتر از ۲ ساعت)، همراه با حداقل ۳ مورد از موارد زیر:
ترجیح برای غذاهای راحت‌الحلقوم و پرکالری به هنگام حمله
غذا خوردن مخفیانه به هنگام حمله. بیماران می‌دانند که الگوی غذا خوردن آنها غیرطبیعی است، و نگران این هستند که قادر به متوقف کردن خوردن نباشند.
متوقف کردن حمله با وادار کردن خود به استفراغ یا استفاده از مسهل‌ها
افسردگی و احساس گناه پس از حمله
تلاش‌های مکرر برای کاهش وزن با رژیم‌های غذایی بسیار شدید، وادار کردن خود به استفراغ و استفاده از مسهل‌ها یا دیورتیک‌ها
نوسانات مکرر وزن به مقدار بیش از ۵/۴ کیلوگرم که به علت رژیم گرفتن و غذا خوردن افراطی پشت سر هم، رخ می‌دهد.
عدم وجود بیماری جسمانی زمینه‌ساز
علل
ناشناخته است؛ عقیده بر این است که عمدتاً از مشکلات عاطفی ناشی می‌شود.
عوامل افزایش‌دهنده خطر
محیط خانوادگی خشک، وسواس در انجام کارها، و کمال‌طلب
بی‌اشتهایی روانی
افسردگی
استرس، از جمله هرگونه تغییر در شیوه زندگی، مثلاً اسباب‌کشی یا رفتن به یک مدرسه جدید، یا شروع یک کار جدید
اختلالات شخصیتی
مشغولیت ذهنی در رابطه با جذاب بودن از نظر فرم بدن
در مانکن‌ها، کسانی که در کانون توجه هستند، یا ورزشکاران (به‌خصوص ژیمناست‌ها)
پیشگیری
فرد باید تشویق شود تا دیدگاهی منطقی در رابطه با وزن داشته باشد.
عزت نفس باید افزایش یابد.
از استرس و انتظارات بلندپروازانه بی‌مورد از خود باید خودداری شود.
عواقب مورد انتظار
سرنوشت بیمار متغیر است؛ بیماران می‌توانند با مشاوره، روان‌درمانی، بازخورد زیستی و روان‌درمانی گروهی، یاد بگیرند که چگونه رفتار غیرطبیعی مشاهده شده در این بیماری را کنترل کنند.
عوارض احتمالی
عدم تعادل مایعات و الکترولیت‌ها در نتیجه استفراغ مکرر؛ بیماری دندان به علت تماس با اسید معده در نتیجه استفراغ مکرر؛ پارگی معده (ندرتاً)؛ سوءتغذیه
بدون درمان، عوارض ممکن است مرگبار باشند.
عود بیماری
درمان
اصول کلی
هدف از درمان، برقراری الگوی تغذیه‌ای سالم برای دستیابی به وزن مناسب است. این کار را می‌توان تحت نظر یک فرد متخصص و با تغییررفتار انجام داد.
آن دسته از بیمارانی که خود را متعهد به درمان می‌کنند بهترین شانس را برای بهبودی دارند.
داروها
داروهای ضد افسردگی گاهی کمک‌کننده هستند.
فعالیت
هیچ محدودیتی برای آن وجود ندارد.
رژیم غذایی
اگر بستری شدن بیمار ضروری باشد، امکان دارد مایعات وریدی تزریق شوند. به هنگام طی کردن سیر بهبودی، مصرف مکمل‌های ویتامینی و معدنی لازم است تا علایم کمبود برطرف شوند و بیمار به الگوی طبیعی خوردن دست یابد.
در بیماران سرپایی، رفتارهای غذایی بیمار تحت نظر قرار گرفته و منظم می‌شوند. بیمار باید غذاها و زمان خوردن را در دفترچه‌ای ثبت کند. تدریجاً باید غذاهایی که بیمار از آنها می‌ترسد نیز به رژیم اضافه شوند.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما علایم پرخوری روانی را دارید یا شک کرده‌اید که فرزندتان دچار این بیماری است.
اگر یکی از مشکلات زیر هنگام درمان رخ دهند:
تندی و نامنظمی ضربان قلب یا درد سینه
از دست دادن هوشیاری
توقف عادت ماهانه
استفراغ یا اسهال مکرر
ادامه کاهش وزن علی‌رغم درمان
- 13
- 1
