عوارض داروی لووتیروکسین

مصرف بیش از حد غذای مملو از فیبر باعث اختلال در جذب هورمون صناعی تیروئید می شود؛ سطح هورمون های تیروئیدی با مصرف غذاهای دارای مقدار زیادی فیبر، رژیم های غذایی سرشار از محصولات سویا، تخم کتان، گردو، مواد غذایی دربردارنده کلسیم، داروها یا مواد غذایی بی نیاز شده با کلسیم، آنتی اسیدها و محصولات منیزیم که ممکن هست دربردارنده کلسیم باشند، رژیم های سرشار از آهن و مصرف بالاخص مکمل های آهن و مولتی ویتامین های دربردارنده آهن، کاهش پیدا می کند.

بهتر است دارو با آب زیاد مصرف شود، برای این که برخی از نوشیدنی های دربردارنده کافئین مثل نسکافه و بعضی آب میوه ها مثل گریپ فروت( باعث تغيير کم در هورمون های تیروئیدی ميشود ولی استفاده پی در پی آن سبب تغییرات قابل توجهی در سطح هورمون های تیروئیدی ميشود ) باعث کم شدن جذب دارو می شوند؛ برای جلوگيري از تداخل اثر این غذاها یا فراورده ها، باید آن ها را چندین ساعت پیش یا بعد از خوردن داروی تیروئید استفاده نمود.

جهت فراموش نشدن دارو و عدم تداخل با بقیه داروها و چه بسا غذاها، خوردن قرص لووتیروکسین صبح ناشتا و ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از صبحانه و با میزان زیادی آب توصیه می شود؛ توصیه مهم در استفاده لووتیروکسین این هست که دوز مصرفی هر روز سر یک ساعت معین مصرف شود.

در کل تداخلات در صورتی اتفاق می افتد که لووتیروکسین همزمان یا در فاصله زمانی نزدیک به ماده غذایی ذکرشده استفاده شود، بهتر هست داروهای تیروئیدی با معده خالی و یا دست کم ۱ الی ۲ ساعت قبل از غذا مصرف شود؛ در صورت تمایل و یا تجويز استفاده دارو در شب، مسلما ۴ ساعت از خوردن شام گذشته باشد.

نخستین علامت های تسکین، معمولاً چندین هفته پس از آغاز استفاده لووتیروکسین شروع ميشود ، با پیدایش علائم بهبودی، استفاده دارو نبایستی قطع گردد، ممکن هست احتیاج باشد تا پایان عمر از لووتیروکسین مصرف شود؛ خونریزی ریه، پوکی استخوان، هرگونه مشکل در غده هیپوفیز و انجام پرتودرمانی بایستی قبل از تجويز داروی لووتیروکسین به پزشک اطلاع داده شود.

در صورتی که استفاده یک وعده از داروی لووتیروکسین فراموش گردد، به محض یادآوری دارو استفاده شود ولی درصورتی که به زمان استفاده بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده پرهیز گردد.

لووتیروکسین در حاملگی و شیردهی

در صورت حاملگی همزمان با استفاده لووتیروکسین، قبل از هرگونه اقدامی بایستی پزشک را در جریان گذاشت؛ استفاده دارو نبایستی بدون مشورت با پزشک قطع گردد، سطح پائین هورمون لووتیروکسین و مشکلات تیروئید می تواند برای مادر و جنین بسیار خطرناک باشد و ممکن هست پزشک تصمیم بگیرد ميزان استفاده دارو را تغيير دهد؛ لووتیروکسین از طریق شیر مادر به بدن نوزاد منتقل میشود، به نظر نمی رسد که لووتیروکسین برای نوزاد زیان آور باشد ولی در هر صورت باید با پزشک مشورت شود.

در صورتی که بچه از لووتیروکسین استفاده می کند، هرگونه تغيير وزن بچه بایستی به اطلاع پزشک رسانیده شود؛ دوز استفاده لووتیروکسین در بچه ها بر پایه وزن بچه انتخاب ميشود .

عارضه های استفاده لووتیروکسین

لووتیروکسین مثل بقیه داروها می تواند عارضه های جانبی به همراه داشته باشد، ممکن هست هیچ کدام از این عارضه ها را مریض تجربه نکند و یا چند مورد به صورت همزمان مشاهده شود؛ در صورت مشاهده هرگونه علائمی از آلرژی لووتیروکسین به سرعت بایستی با اورژانس تماس گرفت، علامت های حساسیت به لووتیروکسین می تواند دربرگیرنده این موردها باشد: خارش و قرمز شدن چشم، خشکی دهان و گلو، تورم زبان و لب، آبریزش بینی، زکام، تنگی نفس، خارش پوست و….

بقیه عارضه های جانبی احتمالی استفاده لووتیروکسین عبارتنداز: افزایش ضربان قلب، درد قفسه سینه، تنگی نفس، تب، گرگرفتگی، عرق کردن، حس سرما و لرز، ضعف، خستگی غیرعادی، بی خوابی، تندخو شدن و عصبانیت شدید، تغيير و یا تأخیر در پریود و قائدگی، اسهال، استفراغ، حالت تهوع، شکم درد، افزایش اشتها، افزایش وزن، چاقی، ریزش مو، گرفتگی عضلات، درد فک، گردن، شانه و کتف، مشکل بلع غذا و آب، تورم چشم ها، صورت، لب ها، گلو یا زبان، افسردگی، نداشتن اعتماد، توهم، سریع احساساتی شدن و گریه.

تداخلات دارویی لووتیروکسین

لووتیروکسین با داروهای متعددی تداخل دارد، بعضی از این تداخلات ممکن هست با تغيير زمان استفاده داروها برطرف شوند، برای این منظور الزامی هست مشورت با پزشک صورت گیرد و در حین تجويز دارو، تمام داروهایی که مریض در حال استفاده کردن آنهاست به پزشک گزارش داده شود؛ مکمل ها، مولتی ویتامین ها و داروهای گیاهی و سنتی هم می توانند با لووتیروکسین تداخل ایجاد کنند.

در صورتی که داروهای زیر استفاده می شوند باید دست کم بین استفاده با لووتیروکسین ۴ ساعت فاصله داشته باشند: کربنات کلسیم، مکمل کلسیم و… کلستیرامین، کلستیپول، ترکیبات آهن، سوکرالفیت، پلی استایرن سولفونات سدیم، کاهش دهنده های اسید معده، اسموپرازول، لانزوپرازول، امپرازول و...، آنتی اسیدها دربردارنده آلومینیوم یا منیزیم، سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، افلوکساسین و بقیه داروهای این دسته، داروهای ضدانعقادی مثل وارفارین، کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون، ریفامپین، استروژن و ضدبارداری های خوراکي، ضدافسردگی( مانند فلوکستین یا آمی ترپتیلین)، داروهای ضداضطراب، داروهای درمان سرطان، آسپرین، مسدودکننده های بتا مانند آتنولول، متوپرولول و پروپرانولول، دیگوکسین، انسولین و داروهای خوراکي درمان دیابت، مکمل های آهن، متادون، استروئیدها مثل پردنیزولون و دگزامتازون، تئوفیلین و حتی ویتامین ها.

نباید از لووتیروکسین برای کم شدن وزن در اشخاص با کارکرد طبيعي تیروئید مصرف شود، این چنین اقدامی می تواند عارضه های بسیار خطرناکی به همراه داشته باشد.

لووتیروکسین ممکن هست موجب ریزش مو به خصوص در بچه ها و به ویژه در ماه اول درمان گردد، این عوارض معمولاً زودگذرو موقتی می باشد.