به گزارش مهر به نقل از مدیسن نت، تحقیقات جدید نشان می دهد زنانی که در عرض یک ماه پس از تشخیص سرطان سینه دچار فیبریلاسیون دهلیزی میشوند، احتمال بیشتری دارد که در طی یک سال به دلیل مشکلات مربوط به قلب یا عروق خونی بمیرند.
فیبریلاسیون دهلیزی زمانی اتفاق می افتد که حفره های فوقانی قلب بطور آشفته می لرزند و باعث ضربان قلب سریع و نامنظم می شود. علایم ممکن است شامل تپش قلب، تنگی نفس، سرگیجه و/ یا خستگی شدید باشد. اگر فیبریلاسیون دهلیزی تشخیص داده نشود یا درمان نشود، به طور چشمگیری خطر سکته مغزی و نارسایی قلبی (Heart failure) را افزایش می دهد.
این که چرا این دو مشکل سرطان سینه (Breast cancer) و فیبریلاسیون دهلیزی با هم ایجاد می شوند هنوز بطور کامل درک نشده است.
دکتر «آویراپ گوها»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کیس وسترن ریزرو در کلیولند، گفت:« عوامل خطر قدیمی مانند سن و فاکتورهای پرخطر قلبی عروقی پس از تشخیص سرطان سینه، همچنان از فاکتورهای پرخطر فیبریلاسیون دهلیزی هستند. ولی جراحی، شیمی درمانی، التهاب و عدم تعادل در فرآیندهای طبیعی بدن ناشی از سرطان نیز امکان دارد در این زمینه دخیل باشند.»
البته استرس هم میتواند در ایجاد فیبریلاسیون دهلیزی (Atrial fibrillation) نقش داشته باشد.
برای این مطالعه، محققان داده های بیش از ۸۵ هزار زن ۶۶ ساله یا بالاتر را که بین سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. این زنان، همراه با همتایان بدون سرطان خود، به مدت یک سال تحت نظر قرار گرفتند تا مشخص شود چه کسانی دچار فیبریلاسیون دهلیزی شدند.
میزان بروز فیبریلاسیون دهلیزی در زنان مبتلا به سرطان سینه ۳.۹ درصد بود و این خطر در دو ماه پس از تشخیص بیماری شان به اوج خود رسید. در مقابل، تنها ۱.۸ درصد از زنان بدون سرطان سینه در طول یک سال پیگیری دچار فیبریلاسیون دهلیزی شدند.
این مطالعه نشان داد زنان مبتلا به سرطان سینه پیشرفته تر، بدون در نظر گرفتن برنامه درمانی آن ها، در معرض خطر بیشتر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هستند.
تحقیقات بیشتری موردنیاز است تا مشخص شود که آیا تجویز داروهای قلبی برای همه بیماران مبتلا به سرطان سینه میتواند خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی و مرگ را کاهش دهد، و یا اینکه آیا همه افراد مبتلا به سرطان سینه تازه تشخیص داده شده باید تحت نظر قرار گیرند تا از این ریتم خطرناک قلب رد شوند.
- 19
- 1