در حالی که یک درمان غیردارویی رایج به نام "فرسایش کاتتر" برای اختلال ریتم قلب موسوم به فیبریلاسیون دهلیزی وجود دارد، این روش میتواند برای زنان مشکل سازتر از مردان باشد.
به گزارش مهر به نقل از هلث دی نیوز، فیبریلاسیون دهلیزی ، یک الگوی الکتریکی پر هرج و مرج در حفره های فوقانی قلب است که میتواند خطرناک باشد و احتمال سکته مغزی (stroke) را افزایش دهد.
یک مطالعه جدید به دنبال درک بهتر تفاوت ها در درمان مردان و زنان مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی بود و محققان خواستار تحقیقات بیشتر برای بهبود کیفیت زندگی بیماران زن شدند.
دکتر «جیمز فریمن»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه ییل در کنتیکت، گفت: «این مطالعه فراخوانی برای ادامه تلاش ها برای کاهش خطر این روش ها و ادامه تلاش برای بهبود الگوی ایمنی در زنان است».
برای این مطالعه، تیم تحقیق حدود ۵۹۰۰۰ بیمار را بررسی کردند.
«فرسایش کاتتر» یک روش تهاجمی برای حذف مسیر الکتریکی معیوب از قلب کسانی است که مستعد ابتلاء به آریتمی های قلبی هستند. در این روش از فناوری سوزاندن یا انجماد انرژی فرکانس راديويي برای مهار سیگنال های الکتریکی که باعث ایجاد شرایط در وریدهای ریوی می شوند ، استفاده می شود.
در طول دهه گذشته، ایمنی این روش بهبود یافته است.
برای جلوگیری از سوراخ شدن قلب، کاتترها نیز اکنون به گونه ای طراحی شده اند که به متخصصان قلب اجازه می‌دهند تا احساس کنند که در فرسایش چقدر نیرو استفاده می شود. پزشکان همچنین در حال حاضر بیشتر در مورد تفاوت های جنسی در دوزهای مناسب رقیق کننده های خون برای زنان در زمان انجام عمل آگاه هستند.
در تجزیه و تحلیل نرخ کلی عوارض جانبی بیماران، نرخ عوارض جانبی اساسی و بستری شدن طولانی مدت، محققان دریافتند که مردان بیشتر عوارض مداوم فیبریلاسیون دهلیزی (Atrial fibrillation) را دارند.
با این حال، زنان علائم بیشتری مانند تپش قلب ، درد قفسه سینه، خستگی (Fatigue) و سرگیجه داشتند.
زنان در هنگام انجام این روش مسن تر بودند و کیفیت زندگی بسیار پائین تری را تجربه کردند.
فریمن در بیانیه خبری گف: «این موضوع نشان می دهد که ممکن است فرصتی برای متخصصان قلب وجود داشته باشد تا زنان را زودتر درمان کنند.»
در زنان همچنین احتمال بیشتر تجربه طیف وسیعی از عوارض پس از فرسایش کاتتر، از جمله افیوژن پریکارد، که زمانی اتفاق می افتد که قلب سوراخ می شود و خون در اطراف آن جمع می شود، وجود داشت که می تواند تهدید کننده جان باشد.
علاوه بر این، عصب فرنیک زنان بیشتر در معرض آسیب بود که میتواند دیافراگم را فلج کند و باعث مشکلات تنفسی شود.
احتمال آسیب عروقی و خونریزی در ناحیه مجاور کشاله ران که نیاز به جراحی دارد نیز در زنان بیشتر بود. آن ها تجمع مایع بیشتری در ریه ها داشتند که می تواند باعث نفس تنگی یا نارسایی قلبی (Heart failure) شود. برای درمان آن نیاز به دارو برای برداشتن مایع و طولانی تر شدن بستری شدن آن ها در بیمارستان است.
- 16
- 1
