دستگاه جدیدی ساخته شده است که می تواند امواج مغزی بیمارانی را که قدرت تکلم ندارند و به فلج کامل مبتلا هستند، مورد بررسی قرار دهد و آن ها را در لحظه به جملاتی روی صفحه رایانه تبدیل کند.
به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، یک دستگاه ذهن خوانی می تواند فعالیت مغز را رمزگشایی کند زیرا شخص در سکوت تلاش می کند تا واژه ها را به صورت آوایی بنویسد تا جملات کامل بسازد.
متخصصان می گویند که دستگاه آن ها این پتانسیل را دارد که قابلیت برقراری ارتباط را به افرادی بازگرداند که بخاطر ابتلا به فلج کامل نمی توانند حرف بزنند یا تایپ کنند.
پژوهش های پیشین نشان داده بودند که یک سیستم مشابه قادر به رمزگشایی حداکثر ۵۰ کلمه است ولی این دستگاه به واژگان خاصی محدود می شد و شرکت کننده باید تلاش میکرد تا کلمات را با صدای بلند بیان کند که با توجه به فلج بودن شرکت کنندگان، به تلاش قابل توجهی نیاز داشت.
" ادوارد چانگ"( Edward Chang) و همکارانش در "دانشگاه کالیفرنیا" (UC)، یک دستگاه جدید طراحی کرده اند که می تواند فعالیت مغز را به حروف تکی تبدیل کند تا جملات کامل در لحظه بیان شوند. سپس، آنها کاربرد دستگاه را در شخصی نشان دادند که به دلیل فلج شدید صوتی و اندام، ارتباطات محدودی داشت.
پژوهشگران با طراحی سیستم خود برای رمزگشایی فعالیت مغز مرتبط با الفبای آوایی، روش پیشین را به واژگان بزرگ تر گسترش دادند. این دستگاه در آزمایش ها توانست به رمزگشایی فعالیت مغز داوطلبان بپردازد زیرا آنها سعی داشتند هر حرف را به صورت آوایی بیان کنند تا جملاتی را از منبع شامل ۱۱۵۲ واژه، با سرعت ۲۹.۴ کاراکتر در دقیقه و میانگین خطای ۶.۱۳ درصد تولید کنند.
پژوهشگران در آزمایش های بعدی دریافتند که این روش به منبع واژگان بزرگتری حاوی بیش از ۹۰۰۰ کلمه تعمیم می یابد که میانگین خطای آن ۸.۲۳ درصد است. آن ها گفتند که نتایج این آزمایش، پتانسیل دستگاه را برای تولید جملات از طریق یک روش مبتنی بر هجی کردن با استفاده از کلمات رمزی آوایی نشان می دهد.
جملاتی که با موفقیت رمزگشایی شدند، عبارتند از "صبح بخیر"، "شوخی می کنی"، "منظورت چیست"، "فکر می کنم خيلي خوب است" و "بررسی خواهم کرد".
چند خطای جزیی در برخی از جملات وجود داشت؛ از جمله این که " خوشحالم که می بینمت "پس از رمزگشایی به "من تو را ترک می کنم" تبدیل شد.
به رغم موفقیت این دستگاه، پژوهشگران هشدار دادند که برای نشان دادن موفقیت این روش در تعداد بیشتری از شرکت کنندگان، به بررسی بیشتری نیاز است.
دستگاه هایی از این دست، به جبران عملکرد از دست رفته ناشی از آسیب به سیستم عصبی کمک می کنند یا آنرا بازیابی می کنند. این دستگاه ها معمولاً یا به تراشه ای که در مغز کاربر کاشته می شود یا به الکترودهایی که روی پوست سر گذاشته می شوند ، تکیه می کنند تا سیگنال های مغز توسط دستگاه خوانده شوند. یک نمونه از این پیشرفت ها، کاشت حلزون است که در آن، یک دستگاه شنوایی کوچک هنگام جراحی زیر پوست پشت گوش قرار می گیرد.
پژوهشگران در مقاله این پژوهش نوشتند: این نتایج، قابلیت بالینی یک پروتز عصبی گفتاری کنترل شده را برای تولید جملات از طریق روشی مبتنی بر هجی کردن نشان می‌دهند که مکمل دستگاه های پیشین رمزگشایی مستقیم تمام کلمه ای است.
این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.
- 15
- 6
