به گزارش ایسنا، روش‌های پیشگیری از بارداری مردانه به طور سنتی به استفاده از کاندوم یا عمل وازکتومی محدود می‌شوند که به دلایل زیادی راه‌حل‌های ایده‌آلی نیستند.
اکنون دانشمندان یک روش جدید امیدوارکننده را معرفی کرده‌اند که به شکل قرصی است که می‌توان آن را درست قبل از برقراری رابطه مصرف کرد و باروری را به مدت ۲۴ ساعت تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
چندین دهه است که زنان با مصرف قرص‌ها و داروهای ضد بارداری، مسئولیت این امر را به دوش می‌کشند که عواقب مختلفی نیز برای آنها دارد، اما مردان به زحمتی نمی‌افتند.
اکنون به نظر می‌رسد داروی جدیدی که توسط دانشمندان Weill Cornell Medicine ساخته شده است، تمام این مشکلات را برطرف می‌کند.
این دارو با هدف قرار دادن پروتئینی به نام آدنیلیل سیکلاز محلول(sAC) که برای عملکرد اسپرم حیاتی است، کار می‌کند. این باعث می‌شود که دارو یک مهارکننده sAC باشد.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که موش‌ها و مردانی که به‌طور طبیعی فاقد ژن sAC هستند، نابارور هستند، اما در غیر این صورت سالم هستند. بنابراین گروه تحقیقاتی شروع به بررسی این کرد که آیا مسدود کردن آن به عنوان یک روش پیشگیری از بارداری عمل می‌کند یا خیر.
در آزمایش‌هایی که انجام شد، دانشمندان به موش‌های نر یک دوز از یک مهارکننده sAC به نام TDI-۱۱۸۶۱ دادند و آنها را نزد ماده‌ها رها کردند و رابطه جنسی میان آنها برقرار شد، اما پس از ۵۲ تلاش برای جفت‌گیری نیز حتی یک موش ماده باردار نشد. در مقابل، موش‌های نر گروه کنترل حدود یک سوم از موش‌های ماده را باردار کردند.
نکته مهم این است که پژوهشگران می‌گویند این دارو سریع عمل می‌کند و اسپرم موش‌ها را در عرض ۳۰ تا ۶۰ دقیقه فلج می‌کند و تا دو ساعت و نیم صد درصد موثر باقی می‌ماند. با گذشت سه ساعت، برخی از اسپرم‌ها شروع به بازیابی تحرک خود کردند و پس از ۲۴ ساعت موش‌ها اساساً به باروری کامل بازگشتند.
نتایج این آزمایش هنوز روی انسان تست نشده است.
گفتنی است که این گروه پژوهشی پس از تجویز و استفاده مداوم این داروها توسط موش‌ها به مدت شش هفته، هیچ اثر منفی و عوارض جانبی در آنها نیافت.
این میزان از سهولت استفاده و کاربرد و انعطاف‌پذیری، این قرص را به گزینه‌ای جذاب‌تر از سایر داروهای ضد بارداری آزمایشی مردانه تبدیل می‌کند که با مصرف آنها ممکن است هفته‌ها طول بکشد تا باروری کاهش یابد یا اگر فردی بخواهد پس از مصرف آنها برای فرزندآوری تلاش کند، باید اقدامات ثانویه انجام دهد. ضمن اینکه مصرف یک قرص نسبت به مثلا تزریق ژل به مجرای آلت، حالت تهاجمی بسیار کمتری دارد.
این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.
- 14
- 6
