پژوهشی تازه نشان می دهد کودکان یک ساله ای که روزانه بیشتر از چهار ساعت زمان خود را پای نمایشگرها می گذارنند، در سنین ۲ تا ۴ سالگی با تاخیر در رشد مهارت های ارتباطی و حل مسئله روبه رو می شوند.
به گزارش نیویورک تایمز، دانشمندان ژاپنی در تحقیقی متوجه شده اند که کودکان یک ساله ای که بیشتر از همتایان خود در مقابل نمایشگرها قرار دارند، در ۲ سالگی از نظر رشد مهارت های حرکتی ظریف و قابلیت های شخصی و اجتماعی دچار تأخیر می شوند؛ اما به نظر می رسد که این تأخیر در ۴ سالگی از بین می رود.
البته این مطالعه نمی گوید میان استفاده از نمایشگرها و تأخیر در رشد مهارت ها رابطه علت و معلولی وجود دارد، بلکه از وجود یک رابطه همبستگی بین این دو خبر داده است. این اتفاق می تواند نشان دهنده ارزش ارتباطات چهره به چهره در کودکان باشد.
تعاملات چهره به چهره میتواند نقش مهمی در رشد کودکان داشته باشد
«دیوید جی. لوکوویچ»، روانشناس تحول مرکز مطالعات کودکان ییل می گوید تعاملات چهره به چهره میان والدین و فرزندان در ارائه اطلاعات مهمی نظیر حالات صورت، کلمات، لحن صدا و بازخورد فیزیکی نقش بسیار مهمی دارد و به یادگیری زبان و معانی کمک می کند. لوکوویچ می گوید وقتی کودکان فقط به یک نمایشگر نگاه می کنند، چنین اتفاقی نمی افتد. او ادعا می کند که از یافته های این مطالعه شگفت زده نشده است.
محققان ژاپنی برای انجام این مطالعه پرسش نامه هایی را درباره رشد مهارت های کودکان و زمان استفاده از نمایشگرها به والدین حدود ۸۰۰۰ کودک دادند. نکته جالب این بود که کودکانی بیشتر در برابر نمایشگرها قرار داشتند که مادرانشان برای اولین بار در سنین پایین تر بچه دار شده بودند و درآمد و سطح تحصیلات کمتری داشتند یا از افسردگی پس از زایمان رنج می بردند.
در میان این ۸۰۰۰ کودک، تنها ۴ درصد روزانه ۴ ساعت یا بیشتر در برابر نمایشگرها بودند، درحالی که ۱۸ درصد بین ۲ تا ۴ ساعت از صفحات نمایش استفاده می کردند و اکثر آنها روزانه کم تر از ۲ ساعت با این نمایشگرها روبه رو بودند. محققان می گویند هرچه میزان قرارگیری در برابر نمایشگرها بیشتر بوده، احتمال مشاهده تأخیر در رشد مهارت ها بیشتر شده است.
البته دانشمندان تأکید کرده اند که میان استفاده از نمایشگرها برای آموزش و تفریح تمایزی قائل نشده اند.
نتایج این تحقیق در مجله The Journal of the American Medical Association Pediatrics منتشر شده است.
- 16
- 1
