مطالعات نشان داده اند که کاهش کالری های دریافتی روزانه به میزان یک پنجم می تواند شانس ابتلا به سرطان و دیابت را کاهش دهد. از این رو، پژوهشگران متوجه شده اند که افراد می توانند با استفاده از رژیم غذایی شدید در میان سالی از طول عمر بیشتری برخوردار شوند.
به گزارش عصر ایران به نقل از "هلث اِیم"، طی پژوهشی که روی میمون ها صورت گرفته است، به آنها اجازه داده نشد بین بازه زمانی پنج بعد از ظهر تا هشت صبح روز بعد چیزی بخورند. این اقدام افزایش عمر آنها به میزان ۱۰ درصد را در مقایسه با میمون هایی که برنامه غذایی عادی روزانه را دنبال می کردند، نشان داد. همچنین، پژوهشگران به این نکته اشاره داشتند که این رژیم غذایی نه تنها افزایش طول عمر را در پی داشت، بلکه در مقابله با روند پیری نیز موثر بوده است. در نتیجه، از آنجایی که انسان ها و میمون ها در ۹۳ درصد از ژن های خود مشترک هستند می توان نتیجه ای مشابه را برای انسان نیز در نظر گرفت.
حفاظت از انرژی بدن
بدن از انرژی برای مقاصد مختلف استفاده می کند. بسیاری از مردم پشتیبان ایده وعده های غذایی در اندازه کوچکتر، اما تعداد بیشتر در طول روز به منظور تامین مواد مغذی مورد نیاز برای سوخت و ساز و کسب انرژی هستند. هنگامی که گوارش صورت نمی گیرد، سیستم ایمنی بدن قادر است انرژی خود را روی مبارزه با مشکلات دیگر متمرکز سازد. از این رو، روزه گرفتن می تواند گلبول های سفید خون را به مبارزه با عفونت ها مانند رشد سرطان تشویق کند.
بهبود تنظیم سیستم ایمنی با روزه
مصرف آب کافی و نوشیدنی های پاک کننده دیگر مانند سرکه سیب و چای گیاهی، به دفع میکروب های مضر و دیگر عوامل بیماری‌زا از معده و تقویت دستگاه گوارش کمک می کند. این اثر پاکسازی تعادل میکروبی در روده را نیز بهبود می بخشد و از این رو، واکنش یک سیستم ایمنی سالم را تقویت می کند. در نتیجه، روزه گرفتن از تنظیم سیستم ایمنی بدن و کنترل انتشار سایتوکین های التهابی در بدن پشتیبانی می کند.
محافظت از بدن با اتوفاژی
اتوفاژی یا خودخواری یک رویداد عادی در بدن است. این شرایط شامل تجزیه سلول های آسیب دیده، پیر یا غیر طبیعی، و بازیافت انرژی برای فرآیندهای سالم و عادی می شود. اتوفاژی بخشی کلیدی از واکنش سیستم ایمنی بدن است که به گیرنده های تشخیص الگو برای تشخیص عفونت سلولی ویروسی وابسته است. از این رو، روزه گرفتن پاسخ ذاتی اتوفاژی برای مهار مهاجمان سلولی غیر سالم و انگل های درون سلولی را فعال می سازد.
بهبود حساسیت به انسولین با روزه
سلول های سرطانی تا ۷۰ برابر بیشتر از گیرنده های انسولین برخوردار هستند. سلول های سرطانی به سوخت و ساز بی هوازی قند برای کسب انرژی وابسته هستند. روزه گرفتن می تواند سلول های سرطانی را از دریافت سوخت مورد نیاز خود محروم سازد و توانایی آنها برای ایجاد آسیب رادیکال آزاد را تضعیف کند. روزه گرفتن نه تنها به حذف میتوکندری هایی با عملکرد نادرست کمک می کند، بلکه فعالیت رادیکال های آزاد اصلی مانند گونه های فعال اکسیژن (ROS) را نیز کاهش می دهد.
- 16
- 5
