جلوگیری از پیشرفت سرطان لوزالمعده با یک روش درمانی جدید

بیشتر بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده نمی‌توانند بیش از یک سال زنده بمانند، اما محققان مرکز پزشکی دانشگاه شیکاگو در آمریکا در مطالعه ای متوجه شدند که یک سوم از بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده که از درمان دارویی اولاپاریب (olaparib) استفاده کرده بودند، ۲ سال بعد از این آزمایش دارویی همچنان به زندگی خود ادامه می‌دهند.

محققان در این مطالعه به ویژه بیمارانی را مورد بررسی قرار دادند که حامل جهش‌هایی در ژن BRCA بودند، این جهش‌ها ارثی و احتمال ابتلا به سرطان های لوزالمعده، تخمدان، پروستات و سینه را افزایش می‌دهند.

این جهش بر توانایی بدن برای ترمیم دی. ان. ای آسیب دیده تاثیر می‌گذارد؛ آسیب دی. ان. ای ‌می‌تواند از عوامل متعددی از قرار گرفتن زیاد در معرض نور آفتاب تا قرار گرفتن در معرض آزبست ها ایجاد شود. سلول‌های عادی می توانند این آسیب را ترمیم کنند اما سلول‌های حامل این جهش قادر به ترمیم این آسیب نیستند و شروع به رشد و نمو غیرعادی می‌کنند زیرا دی. ان. ای آنها آسیب دیده است.

محققان در این آزمایش با غربالگری بیش از سه هزار و ۳۰۰ فرد مبتلا به سرطان لوزالمعده، حدود ۲۵۰ نفر از آنها را که حامل این ژن معیوب بودند شناسایی کردند و به برخی از آنها داروی olaparib و به بقیه دارو نما دادند.

این مطالعه نشان داد داروی اولاپاریب (olaparib) که توسط شرکت آلمانی داروسازی «مرک» به عنوان لینپارزا (Lynparza) فروخته می شود، خطر گسترش سرطان لوزالمعده را در مقایسه با گروه کنترل ۴۷ درصد کاهش می‌دهد.

همچنین بر اساس نتایج این مطالعه، بیمارانی که اولاپاریب دریافت کرده بودند تقریباً دو برابر طولانی تر از بیمارانی که دارونما دریافت کرده بودند، بیماریشان تحت کنترل قرار گرفت.

از سوی دیگر بیمارانی که بر اثر استفاده از داروی اولاپاریب، تومور آنها کوچک شده بود که حدود یک چهارم از بیماران را تشکیل می دادند، کوچکی تومور آنها برای دو سال باقی ماند.

سرطان لوزالمعده یا پانکراس زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های درون غده لوزالمعده که پشت معده قرار دارد، به صورت خارج از کنترل شروع به تکثیر می‌کنند و یک توده تشکیل می‌دهند. این سلول‌های سرطانی توانایی حمله به دیگر بخش‌های بدن را دارند.

نتایج این مطالعه در نشست سالانه انجمن آنکولوژی آمریکا ارائه شد.