پژوهشگران دریافته اند که یک رژیم غذاییِ کم- کربوهیدارت امکان دارد از زوال و آسیب مغزیِ ناشی از افزایشِ سن پيش‌گيري و حتی این فرآیند را معکوس کند.
بعد از بررسیِ اسکن‌های مغزی، پژوهشگران متوجه شدند تخریبِ گذرگاه های مغزی از اواخر دهه ۴۰ در شخص شروع می شود که بسیار سریعتر از هنگامی است که قبل از این تخمین زده شده بود.
پرفسور لیلیان آر. موجیکا- پاردوی، استادِ بخشِ مهندسیِ زیست- پزشکی در دانشگاهِ استونی بروک در نیویورک، می گوید: «تغییراتِ مرتبط با افزایشِ سن که در سلول های عصبی رخ می‌دهند ، ورای انتظارِ ما میتوانند در سنین پائین تر و در اواخر دهه چهارم زندگی در شخص بروز کنند.»
«با این حال، این مطالعه همینطور نشان می دهد که مصرفِ رژیم هایی غذایی که در آن کم ترین میزان از کربوهیدرات های ساده مصرف می شود میتواند از این روند پيش‌گيري و حتی آنرا معکوس کند.»
پژوهشگران برای آنکه سازوکارِ اثرگذاریِ رژیمِ غذایی بر افزایشِ سنِ مغز را بهتر درک کنند، روی افرادِ جوانی تمرکز کردند که مغزشان هیچ نشانه ای از پیر شدن را نشان نمی داد. این هنگامی است که پيش‌گيري بيش ترین اثر را دارد.
آن ها با استفاده از اسکنِ مغزیِ ۱۰۰۰ نفر که بین سنینِ ۱۸ تا ۸۸ سال بودند، متوجه شدند که شدتِ آسیب به گذرگاه های مغزی بستگی به این دارد که شخص انرژی خود را از چه طریقی بدست آورد. آن ها متوجه شدند که گلوکز ثباتِ شبکه های مغز را کاهش می دهد، درحالیکه کِتون ها – که توسطِ کبد (Liver) در رژیم های غذایی کم- کربوهیدارت تولید میشوند - شبکه های مغز را باثبات تر می کنند.
پروفسور موجیکا- پاردوی توضیح داد: «یافته های ما در این پژوهش هم خبر خوب به حساب می آید و هم خبر بد.« خبر بد از این لحاظ که ما متوجه شدیم اولین نشانه های پیری مغز در اواخر دهه چهارم زندگی در شخص آغاز می شود که بسیار زودهنگام تر از هنگامی است که قبل از این تصور می کردیم.»
« ولی خبر خوب این است که ما امکان دارد بتوانیم با یک رژیمِ غذاییِ مؤثر از پیریِ زودرسِ مغز پيش‌گيري یا حتی روندِ آنرا معکوس کنیم... و این رژیم شاملِ جایگزین کردنِ کتون با گلوکز به عنوانِ منبعِ سوختِ سلول های عصبی است.»
« ما فکر می کنیم که مغزِ اشخاص با افزایش سن توانایی خود را برای سوخت و سازِ مؤثرِ گلوکز از دست می دهد و این اتفاق سبب می شود که سلول های عصبی کم کم دچار قحطی و شبکه های مغزی دچارِ بی ثباتی شوند. مشاهده این روند ما را بر آن داشت به این مسأله بپردازیم که آیا اگر یک منبعِ سوختِ مؤثرتر در شکلِ کِتون ها- که با کاهشِ مصرفِ کربوهیدرات یا نوشیدنِ مکمل های حاویِ کِتون حاصل می شود – در اختیارِ مغز بگذاریم، انرژیِ بیشتری نصیبِ مغز می شود یا خیر. ما به این نتیجه رسیدیم که حتی در افرادِ جوان تر نیز این انرژیِ افزوده میتواند به پایدارتر شدنِ شبکه های مغزی بینجامد.»
رژیمِ کتوژنیک چربی و پروتینِ بالا و کربوهیدارتِ پائین دارد و بدن را وا می دارد که در مقایسه با هنگامی که رژیمِ کربوهیدارت غالب است، چربی ها را با سرعتِ بالاتری بسوزاند. این رژیم در بدوِ امر برای درمانِ بعضی از اشکالِ صرع (epilepsy) در کودکان استفاده می شد؛ ولی اینک دانشمندان عقیده دارند که این رژیم ظرفیتِ کمک کردن به درمانِ سایرِ اختلالاتِ زیست- عصبی مثلبیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) و آلزایمر را نیز دارد.
دکتر کتی استابز، از تحقیقاتِ آلزایمرِ انگلستان، می گوید این تحقیق «بسیار جالب است»، اما به پژوهش های بیشتری در این زمینه نیاز است.
وی می گوید: «رژیمِ کِتوژنیک خطراتِ خودش را نیز دارد. نشان داده شده که مصرفِ مقادیرِ بالای چربی به همراهِ مصرفِ کمِ میوه و سبزیجات، سلامتِ قلبِ اشخاص را به خطر می اندازد و عوارضِ جانبیِ خطرناک دارد.»
«همینطور، بی شمار تحقیقات نشان می‌دهند که بهترین رژیم غذایی (diet) برای مغز و قلب، رژیمِ غذاییِ مدیترانه ایست که شاملِ مصرفِ مقادیرِ بالای غلاِت سبوس دار است؛ بنابراین برای پذیرش این که رژیمِ کتوژنیک جایگزین مناسبی برای رژیمِ مدیترانه ایست به پژوهش های بیشتری نیاز است.»
- 11
- 6
