به گزارش شفقنا به نقل از الجزیره، در اواخر ژانویه، گروه ام ۲۳ کنترل گوما، بزرگترین شهر در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو را به دست گرفت و سپس در آغاز این هفته بر بوکاوو، دومین شهر بزرگ کنگو و مرکز استان کیوو جنوبی سیطره یافت.
یک افسر ارتش بوروندی گفت: «نیروهای بروندی در حال عقب نشینی از جمهوری دموکراتیک کنگو هستند.»
وی افزود: تعدادی کامیون مملو از سربازان ارتش از روز دوشنبه از طریق یک نقطه مرزی وارد کشور شده اند.
بروندی سال‌هاست که در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو نیرو دارد و نیروهایش از زمان آغاز عملیات، قبل از تصمیم به عقب‌نشینی، شورشیان بوروندی را در آنجا تعقیب کرده‌اند.
سقوط بوکاوو، که قبلاً در سال ۲۰۰۴ به دست سربازان مخالف کنگو افتاده بود، نیروهای ام ۲۳ و رواندا را قادر به کنترل کامل دریاچه کیوو می‌کند که در مرز رواندا قرار دارد.
تصرف بوکاوو، مرکز استان کیوو جنوبی، نشان دهنده گسترش بی سابقه قلمرو تحت کنترل ام ۲۳ از زمان شروع آخرین شورش نظامی علیه دولت است.
اتهامات متقابل کنگو و رواندا درباره حمایت از شورشیان
این درگیری اخیراً پس از سه سال درگیری در این منطقه غنی از منابع تشدید شده است، در حالی که جمهوری دموکراتیک کنگو از جامعه بین المللی می خواهد که تحریم هایی را علیه رواندا اعمال کند.
فلیکس تشیسکدی، رئیس جمهور کنگو، آنچه را که او شکست جامعه بین المللی در توقف تجاوزات شورشیان و نیروهای رواندا خواند، مورد انتقاد قرار داد.
تشیسکدی که کنفرانس مونیخ را به طور غیر منتظره ترک کرد، گفت: «این مسئله سازمان ملل را برای من به یک سازمان دووجهی تبدیل می‌کند، وضیت به این بستگی دارد شما جزو کشورهای قوی و ممتاز هستید یا جزو کشورهای ضعیف و محروم».
تشیسکدی به شدت از «جاه طلبی های توسعه طلبانه» رواندا در منطقه غنی از مواد معدنی، جایی که نیروهای کیگالی از گروه مسلح ضد دولتی حمایت می کنند، انتقاد کرد.
کنگو، رواندا را به غارت منابع طبیعی خود متهم می کند. اما این کشور این اتهامات را رد کرده و از تهدیدی سخن می‌گوید که گروه‌های مسلح متخاصم با رواندا در شرق کنگو ایجاد کرده‌اند. به‌ویژه گروه‌هایی که توسط رهبران هوتو ایجاد شده و رواندا آنها را مسئول نسل‌کشی توتسی‌ها در سال ۱۹۹۴ در این کشور می‌داند.
به گفته سازمان ملل و مقامات کنگو این درگیری‌ها دست کم ۲۰۰۰ نفر را در گوما و اطراف آن کشته و صدها هزار نفر را آواره کرده است.
- 14
- 3
