مازنی: آقای رئیسی! حصر را حل کنید/ جدیدترین تصویر از میرحسین موسوی و زهرا رهنورد

به گزارش جماران، در نخستین روز از دهه مبارک فجر امسال بیانیه مشترکی از سوی مجمع روحانیون مبارز و مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم صادر شد که با واکنش ها و انتقادات فراوانی از سوی فعالان سیاسی اصولگرا مواجه شد و ایراداتی به این بیانیه گرفتند؛ از جمله اینکه «اصلاح طلبان سال های زیادی از ۴۳ سال گذشته قدرت را در دست داشته اند و امروز نمی توانند از موضع انتقاد به عملکرد گذشته ظاهر شوند»  و مطالب دیگری از جمله اینکه «این بیانیه رنگ خدایی ندارد» نیز از جمله حاشیه های مطرح شده بود. 

در گفت و گو با یکی از اعضای مجمع روحانیون مبارز، سعی کردیم ضمن بازخوانی بیانیه فوق، اهداف مجمعین از صدور این بیانیه و همچنین پاسخ او به این انتقادات را جویا شویم.

خلاصه گفت و گو با حجت الاسلام و المسلمین احمد مازنی را در ادامه می خوانید:

- در مورد هدف و محتوای بیانیه مجمع روحانیون مبارز و مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، که ظاهرا برای اولین است بار به صورت مشترک بیانیه ای صادر کرده اند، سخنگویان این دو مجمع باید توضیح بدهند. اما من به عنوان یک طلبه و کنشگر سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اولا اصل این حرکت را به صورت شکلی، حرکتی در جهت حاکمیت فرهنگ گفت و گو، تعامل و همگرایی در کشور می دانم. برای اینکه جامعه ایران تا زمانی که بر اساس اشتراکات خودش و با فاصله گرفتن از مسائل اختلافی نتواند در جهت حل منازعات گامی بردارد، این جامعه همچنان در پیچ و خم مشکلات و معضلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی گرفتار است و مشکلاتش حل نمی شود.

- امروز مجمع روحانیون مبارز و مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم بیانیه مشترک صادر کردند و چه بسا در یک مسأله مشترکی، مجمع روحانیون مبارز با جامعه روحانیت مبارز به توافق برسد و بیانیه مشترکی امضا کند. آیا اشکالی دارد که دو جریان سیاسی مورد احترام ملت و تأثیرگذار در تأسیس و تداوم انقلاب، و مسئول و موظف به پاسخگویی به مردم در مسائل مربوط به عملکرد ۴۳ ساله انقلاب، جاهایی که نقاط مشترکی دارند، که کم هم نیست، بتوانند با هم بیانیه مشترک صادر کنند؟! هرچه ما در جهت گفت و گو، تعامل و همگرایی حرکت کنیم قطعا به نفع ملت و به نفع منافع ملی است.

- اما در ارتباط با بیانیه مجمع روحانیون مبارز و مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم انتظاری داشتیم که تا الآن برآورده نشده است. انتظار ما از اصلاح طلبان این بود که به مفاد این بیانیه بپردازند و در امتداد این بیانیه نظراتشان را مطرح کنند؛ حتی اگر نقد هم در درون جبهه اصلاحات باشد، گفت و گوی درون گفتمانی هم می توانست شکل بگیرد که متأسفانه در رسانه های اصلاح طلب و هم احزاب و تشکل ها کم پرداخته شده است. معدود رسانه هایی مثل جماران و روزنامه اعتماد خوب پوشش دادند. از این جهت من از دوستان اصلاح طلب گلایه دارم.

- اولا این بیانیه با براندازان مرزبندی دارد و کسانی که خارج از جمهوری اسلامی و قانون اساسی دارند فعالیت سیاسی می کنند. اینکه آنها حق دارند یا ندارد و در حوزه اپوزیسیون چه می خواهند بحث دیگری است. اما مجمع روحانیون مبارز، مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و احزاب اصلاح طلب همیشه با براندازان مرزبندی شان را روشن کرده اند و تکلیفشان از این جهت روشن است.

مازنی: بیانیه مجمعین با براندازان مرزبندی دارد/ آقای رئیسی! حصر را حل کنید/ امروز آقای خاتمی آزادی ندارد که در مجامع خارجی و داخلی سخنرانی کند/ ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار بودند تا تحقیق و تفحص از شهرداری به نتیجه نرسد

-  از طرفی هم با «انقلابیون شنبه» خواستند مرزبندی نشان بدهند؛ که بعد از پیروزی انقلاب انقلابی شده اند و از واژه هایی که اخیرا خیلی بد معنا شده واژه «انقلابی» است. با احترام به کسانی که مدعی جریان انقلابی هستند، می خواهم عرض کنم «انقلابی»، که ما قبل از پیروزی انقلاب اسلامی گوشه ای از این جریان بودیم، شخصیت های مطرحی مثل امام خمینی(س) که در رأس بودند، آیت الله مطهری، آیت الله منتظری، آیت الله خامنه ای، آیت الله هاشمی رفسنجانی، آیت الله طالقانی، مرحوم دکتر شریعتی، مرحوم مهندس بازرگان و بسیاری شخصیت های روحانی و غیر روحانی که انقلابی بودند، انقلابی بودن را در زندان ها، شکنجه گاه ها، تبعید و در عین حال با رویکرد روشنفکرانه نسبت به مسائل دینی، سیاسی و اجتماعی دنبال می کردند؛ و امیدی هم به زندگی نداشتند و منتظر شهادت بودند.

-  انقلاب اسلامی که سال ۵۷ اتفاق افتاده را ما بر اساس آخرین تعریفی که امام از خواست عمومی ملت داشتند، ببینیم؛ که عبارت از «جمهوری اسلامی» بود، چون قبل از آن «استقلال، آزادی، حکومت اسلامی» می گفتند و از یک جایی که مرحوم شهید مطهری در نوفل لوشاتو خدمت امام رسیده اند و گفت و گویی کرده اند و گویا شهید بهشتی هم همین طور، امام تأکید بر این داشتند که «من به جمهوری اسلامی رأی می دهم؛ نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد» و از قضا امام مخالف دموکراسی نبودند و می فرمودند جمهوری اسلامی در داخلش دموکراسی هم دارد.

- در همین راستا اشاره شده که دایره خودی ها آنقدر تنگ شده که تعداد غیر خودی ها بیشتر شده اند. یعنی استثنا از قاعده بیشتر شده است. نگاه این بیانیه این است که چتر حمایت ارکان نظام، عنایت رهبری نظام و قانون اساسی باید همه مردم ایران را در بر بگیرد. یعنی هیچ ایرانی در هیچ جای دنیا نباید احساس کند که از نظر رهبران نظام جمهوری اسلامی خودی تلقی نمی شود.

- الآن به عنوان انتقاد از عملکردها، اصل انقلاب دارد مورد سؤال قرار می گیرد. به عنوان انتقاد از عملکردها و مشکلات، خاندانی که در این مملکت حکومت می کردند و از جهت استقلال اگر بخواهیم نمره بدهیم نمره آنها زیر صفر است، آیا ایرانی ها به محمدرضا رأی داده بودند؟! کار به جایی رسیده که امروز این آدم از طرف بعضی ها تطهیر شود. قانون اساسی مشروطه شاه را محدود به سلطنت کرده بود ولی رسید به جایی که امیرعباس هویدا وقتی در تبریز گفتند مقدم شخص دوم مملکت را گرامی می داریم، پشت تریبون رفت و گفت ما یک شخصیت بیشتر نداریم و بقیه همه رعیت هستیم.

-  در یک جست و جو دیدم که برخی رسانه های فارسی زبان بیگانه روی این بیانیه تحلیل کرده اند که بال چپ و راست جمهوری اسلامی در اصل این نابسامانی ها اختلاف نظر ندارند و مسأله این است که مقصر چه کسی است. آنها با عناد این حرف را زده اند ولی اگر ما بپذیریم آنچه در انتقادات نسبت به این بیانیه مطرح شده که شما مسئول بوده اید، پس در این نتیجه اشتراک وجود دارد که یک سری مشکلات هست. حالا در این بیانیه «بحران» گفته شده و گفته اند شما مفهوم بحران را نمی دانید و علم سیاست نخوانده اید. شما اسم آن را هر چیزی می خواهید بگذارید؛ می خواهید بگویید بحران نیست و «مشکل» یا «مسأله» است؟ مهارت حل مشکل راه های علمی دارد. اگر پذیرفتیم که مشکل وجود دارد، برای حل مشکل با هم همفکری و کمک کنیم.

- اینکه گفته شود مسئولیت همه مشکلات بر عهده دولت های اصلاح طلب هست، اگر مشکل وجود دارد، که دارد، به جای اینکه دنبال مقصر بگردیم به دنبال راه حل باشیم. راه حل هم این است که همه ظرفیت های ملی را به رسمیت بشناسیم و همه کسانی که تعلق به ایران دارند و خودشان را ایرانی می دانند، در هر موقعیت علمی و جایگاهی که هستند و در هر جای دنیا که زندگی می کنند، فرصت حل مشکل برای آنها فراهم کنیم. چرا عفو عمومی اعلام نمی کنیم؟ آیا همه کسانی که در خارج از کشور هستند دستشان به خون آلوده است؟! همه برانداز هستند؟!

- چرا در جهت آزاد کردن کسانی که به تعبیر آنها در یک «فتنه» و «بازی باخت – باخت» قرار گرفته اند و رفع حصر از آنها اقدام نمی شود؟ اینها ظرفیت های این کشور هستند و حصر آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد هیچ امتیازی برای هیچ جریانی در این کشور محسوب نمی شود. من در دوره آقای دکتر روحانی هم به صورت حضوری و هم در نطق ها و مصاحبه ها گفتم که این تصمیم در شورای عالی امنیت ملی گرفته شده و دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی باید این بحث را مدیریت و حل کند. الآن هم خدمت آقای رئیسی عرض می کنم که شما رئیس شورای عالی امنیت ملی هستید و این مسأله را حل کنید.

- آقای خاتمی شخصیتی است که ممکن است از نظر رقبا بعضی از ویژگی های ایشان مورد پسند نباشد اما وقتی ایشان وارد عرصه سیاست شد بسیاری از فرصت های بین المللی به روی ایران باز شد. ایشان بعد از ریاست جمهوری دعوت می شد برای اینکه در کنفرانس های مهم سخنرانی کند؛ این برای ایران یک فرصت بود. امروز به اندازه ای که آقای احمدی نژاد آزادی دارد، آقای خاتمی آزادی ندارد که در مجامع خارجی و داخلی سخنرانی کند.

- می شود بفرمایید که آقای هاشمی رفسنجانی را چرا رد صلاحیت کرده بودند؟ در اخباری که شما خوانده اید و سال ها بعد مطرح کردند، دلیل رد صلاحیت ایشان چه بود؟ اقبال عمومی بود؛ گفتند باید رد صلاحیت شود چون رأی می آورد. رأی آقای روحانی حدود سه درصد بود و بعد که اصلاح طلبان پشت او رفتند رأی آورد؛ اگر پشت آقای عارف هم می رفتند همین بود. در حقیقت مردم از اصلاح طلبان گلایه دارند اما با اصولگرایان افراطی مشکل دارند.

- مردم می گویند چرا باید یک شب بنزین را سه هزار تومان کنند و به نمایندگان مجلس هم اجازه ورود به موضوع ندهند. من نمی دانم آقای رحمانی فضلی چه جایگاهی در نظام دارد که از همه جا با ما تماس گرفتند که ایشان را استیضاح نکنید و امضایتان از نامه استیضاح ایشان را پس بگیرید. سؤالی را هم من امضا کرده بودم که اگر استیضاح نشد، سؤالم را بپرسم؛ سؤال را هم در دستور نگذاشتند. شاید آقای لاریجانی فکر می کرد اگر این کارها را بکند رئیس جمهور می شود و بعد دیدیم که چه بر سرش آوردند.

- بعد هم دیدید که چه بر سر برجام آوردند. برجامی که در مجلس اصولگرای نهم تأیید شده و به تأیید همه ارکان نظام رسیده بود و مجلس دهم سهمی در آن نداشت، مکرر به ما می گفتند شما برجام را ۲۰ دقیقه ای تصویب کرده اید. اینها کاری کردند که ملت احساس کنند یا در داستان برجام خیانتی شده و ما نمی دانیم و یا خیانتی نشده و اینها دارند خیانت می کنند و نمی گذارند اجرا شود. در هر صورت نتیجه یکی بود. اما وقتی شما سربازان و ژنرال های دیپلماسی را به میدان می فرستید و بعد از پشت سر خنجر می زنید، دشمن هم از برجام بیرون می آید.

- ما چه قدر تلاش کردیم که از ۱۰ سال عملکرد شهرداری تهران تحقیق و تفحص کنیم؟ آنجا هم ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار بودند تا این تحقیق و تفحص به نتیجه نرسد. یعنی مردم وقتی دیدند آراء مردم تأثیری ندارد و در انتخابات کاندیداهای جریان های مختلف حضور ندارند و مشارکت آنها در سرنوشتشان تأثیر ندارد، در قبال اصلاح طلبان از موضع گلایه گفتند که شما برای چه دارید ادامه می دهید؟ ما باید به مردم جواب بدهیم. اما در دوره های گذشته اگر سرمایه اجتماعی کاهش پیدا کرده راه حل داشته و در ادامه هم این امکان وجود دارد.

-  من فراموش نمی کنم که بعد از امضای برجام شرکت های بزرگ بین المللی داشتند وارد ایران می شدند. مثلا فعالیت های شرکت توتال فرانسه شروع شده بود و این رفت و آمدها داشت روی اقتصاد کشور تأثیر می گذاشت. آقایانی که امروز مدعی معیشت مردم هستند آن روز برای خروج توتال از ایران طرح سه فوریتی داده بودند و من به عنوان مخالف نوبت گرفتم و گفتم از اول استخراج نفت در ایران، این اولین بار بود که با این همه دقت یک قرارداد امضا شده است. انقدر مته به خشخاش گذاشتند و این قرارداد را بررسی کردند و نهایتا در عالی ترین سطح نظام این قرارداد مورد تأیید قرار گرفت.

- ما نمی گوییم اقتصاد فقط متکی به خارج باشد ولی نمی توانیم در کشور را ببندیم و مثل مغازه ای که دور تا دور مغازه اش را دیوار بکشد و به مشتری بگوید از بالای دیوار پول بیانداز و من از این طرف یک چیزی برای تو پرتاب می کنم. مثل الآن که نفت می فروشند و نمی گویند به چه کسی و چه قیمتی می فروشند؛ اینها را باید شفاف به مردم توضیح بدهند.

- من به دو دلیل با اصلاح قانون اساسی مخالف نیستم ولی دلایل بیشتری دارم که فعلا مخالف هستم. یکی از آن دو دلیل این است که امام در بهشت زهرا(س) فرمودند ۵۰ سال قبل پدران ما برای خودشان تصمیم گرفته اند و ما حق داریم برای خودمان تصمیم بگیریم. ما در سال ۵۷ حدود ۳۵ میلیون نفر جمعیت بوده ایم و الآن بیش از ۸۰ میلیون نفر هستیم. یعنی اکثر قریب به اتفاق جمعیت کشور متولدین بعد از انقلاب هستند و حق دارند برای خودشان تصمیم بگیرند.

- دلیل دومی که مخالفم این است که بخشی از اشکالات ساختاری است. یعنی ما در ساختار قانون اساسی بعضی اختیارات و مسئولیت ها را جدای از هم دیده ایم؛ یک جا اختیارات دیده ایم و مسئولیت ندیده ایم و یک جا مسئولیت دیده ایم و اختیارات ندیده ایم.

- اصل دهم این بود که هیچ کس را جز به حکم قانون نمی توان دستگیر کرد. واقعا رعایت می شد؟! این دستگیری ها به حکم کدام قانون بود؟! اصل چهل و چهار می گوید شاه از هرگونه مسئولیت مبرا است و وزرای دولت مسئول مجلسین هستند و اصل چهل و پنج می گوید کلیه قوانین و دست خط های شاه در امور مملکتی وقتی اجرا می شود که به امضای وزیر مسئول رسیده باشد و مسئول صحت مدلول آن فرمان و دست خط همان وزیر است. یعنی شاه مسئول نیست و فقط یک شخصیت نمادین است که فقط قوانینی که تصویب شد را باید امضا کند و نمی تواند هم امضا نکند. اما کدام یک از نخست وزیران طوری بود که محمدرضا احساس کند دارد سلطنت می کند، نه حکومت؟!

- خود اصلاح طلبان هم مرزبندی ها را شفاف تر کنند؛ در عین حال که به وضع موجود نقد دارند، اما اصلاح طلبان هیچ وقت از امام، اصل نظام و قانون اساسی عبور نکرده اند؛ بی عیب نیستند و دیگران هم بی عیب نیستند. متأسفانه الآن فضایی در کشور وجود دارد که افراد زیادی از طیف های مختلف برای تولید محتوا در فضای مجازی احساس تکلیف می کنند و ما هم بدون اینکه مزدی دریافت کنیم و یا حتی تأثیری برای ما داشته باشد، وسیله بازنشر اینها شده ایم. اطلاعات کاملا نادرست و یا اطلاعات درستی که نباید مطرح شود و یا اطلاعاتی که بخشی از آن درست و بخشی نادرست است به صورت گسترده در این فضا منعکس می شود و بعد هم مجلس ما وقتی می خواهد این مسأله را مدیریت کند می گوید فیلترینگ را تقویت کنیم؛ در حالی که راه حل اینها نیست.

***

جدیدترین تصویر از میرحسین موسوی و همسرش

اصلاحات نیوز نوشت: تصویر جدیدی از میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در یازدهمین سالگرد حصر منتشر شده است.