محمود احمدینژاد سیاستمداری است که ذهنیات خاص خود را دارد، وی پیش از این در زمان ریاست جمهوریش صراحتاً بیان کرد که «سیاست مداران جهان از وی انتظار مدیریت جهان را داشتهاند» این انتظارات «سیاست مداران جهان» ظاهراً زمانی که وی در یکی از سخنرانیهای جنجال بر انگیزش در سازمان ملل حضور داشت بیان شده بود، وی در بازگشت گفت که تعداد درخواست کنندگان «مدیریت جهان از وی » " بیش از ۱۰۰ نفر از سیاست مداران بوده است." وی معتقد بود که «ما پتانسیل مدیریت جهان را داریم »
او یک بار در برابر انتقادات مطرح شده به چنین اظهاراتی اظهار کرد: «این گفتهها ناشی از تعصب و حس ناسیونالیستی نیست، این امر به زودی در دنیا علنی خواهد شد، البته در این راه مشکلاتی داریم که با عبور از آنها به جایگاه اصلی خود میرسیم.» یکی از این مشکلات ظاهراً به زعم او برطرف شده است. وی حسابی در شبکه اجتماعی توییتر باز کرده است که برخلاف تمام سیاست مداران کشور تنها به زبان انگلیسی توییت میکند. او سوال بسیار خبرنگاران را در مورد چرایی توییت کردنش به زبان انگلیسی و نه فارسی تاکنون بی جواب گذاشته است، اما تمرکز توییتهای احمدینژاد نه مسائل داخلی کشور که بیشتر رخدادهای اتفاق افتاده در ایالات متحده آمریکا است.
او حتی به نتیجه یک بازی بیس بال در آمریکا نیز واکنش نشان داده و برد تیم رد ساکس بوستون را به طرفدارانش تبریک گفته است، پیامی که با توچه به کامنتهای ابراز شده از سوی شهروندان آمریکایی به سوژه طنز اهالی ورزش در آن کشور تبدیل شده است.رسانه طرفدار تیم رقیب ردساکس توییت احمدینژاد را نشانهای از «کلاس پایین طرفداران آن تیم» عنوان کرده است. تیتری که طرفداران رد ساکس را خشمگین کرده است.
جوراب قرمزها
محمود احمدی نژاد رئیس جمهور دولتهای نهم و دهم در آخرین پست اجتماعی خود از میان رخدادهای مختلف اتفاق افتاده در جهان از جمله بازگشت تحریمهای آمریکا، پیروزی تیم بیسبال شهر بوستون رد ساکس را در مسابقات worldseries2018 را پراهمیتترین یافته و به شهروندان بوستونی و طرفداران تیم مورد علاقهشان تبریک گفته است.
ایرانیان چندان با بازی بیسبال آشنا نیستند و فدراسیون بسیار کوچک آن در کشورمان به دلیل همین ناآشنایی با ورزشهای دیگری همچون سافت بال ترکیب شده است. علی رغم پرطرفدار بودن بازی مشابه کریکت در کشورهای همسایه همچون پاکستان ورزشهای آمریکایی همچون راگبی و بیس بال نه پیش از انقلاب و نه پس از آن هیچ وقت نتوانست راهی به قلب ایرانیان فوتبال دوست و کشتی مسلک باز کند.
محمود احمدینژاد اما ظاهراً در این بین مستثنی است. او پیش از این در پستی توییتری اتفاقات رخ داده در یک بازی راگبی (فوتبال آمریکایی) را به عنوان نمونهای برای یادگیری درسهای اخلاقی مثال زده بود. آن پست اجتماعی تیز به دلیل خشونت بازی راگبی و فحاش بودن بازیکنان بزرگجثه راگبی به سوژه طنز رسانههای ورزشی آمریکا تبدیل شد. تیم بیسبال رد ساکس یکی از تیمهای بیسبال حرفهای آمریکا است که در شهر بوستونِ ایالت ماساچوست قرار دارد. علت انتخاب نام رد ساکس یا همان جوراب قرمزها به دلیل جورابهای قرمزی بوده که بازیکنان این تیم در ابتدای فعالیت تیم میپوشیدهاند. این تیم هشت بار قهرمان لیگ حرفهای بیسبال آمریکا شده است و در میان طرفداران بیس بال در آن کشور تیم محبوبی محسوب میشود. بیب روث، تد ویلیلامز، فرد لین و راجر کلمنز از جمله بازیکنان این تیم هستند. اما بعید به نظر میرسد مردی همچون احمدی نژاد که طرفدارانش هر حرکت و سخنش را برآمده از تفکر و ذکاوت او میدانند به دلیل علاقه به این نامها چنین مطلبی منتشر کرده باشد.
سیاست و ورزش در آمریکا
ورزش در ایالات متحده به دلیل محبوبیت آن میان مردم مانند رسانهها به شدت سیاسی است و مردان قدرتمند رسانه و سیاست معمولاً از جمله سرمایهگذاران اصلی در ورزش محسوب میشوند. شاید به همین علت باشد که تام ورنر مالک باشگاه رد ساکس میلیونها دلار روی این باشگاه سرمایهگذاری کرد. ورنر از جمله مالکان ثروتمند رسانهای در آمریکا است که مالک گروه فین وی نیز هست. او که یک تهیهکننده مشهور تلویزیونی است در سال ۱۹۵۰ در یک خانواده یهودی در شهر نیویورک ایالات متحده به دنیا آمد. تام ورنر که علاوه بر ریاست باشگاه رد ساکس بوستون، ریاست باشگاه فوتبال لیورپول انگلستان را بر عهده دارد از جمله میلیاردرهای مشهور یهودی ایالات متحده است که جزو حامیان اصلی مالی کمیته روابط عمومی آمریکایی اسرائیلی موسوم به آیپاک و کنگره جهانی یهودیان به شمار میرود. آیپاک وظیفه اصلی لابی و فشار در ایالات متحده برای تحریم و فشار به جمهوری اسلامی ایران را برعهده دارد، بنیامین نتانیاهو آخرین بار در کنگره این سازمان مدعی شد که تا تغییر نظام در ایران از تلاش دست برنخواهد داشت.
در واقع دلیل گرایش این طیف از سیاست مداران تندرو همچون تام ورنر به مالکیت باشگاههای ورزشی نه علاقه به ورزش و حتی سود آوری ؛ بلکه پیگیری همان اهداف سیاسی است که در رسانهها دنبال میکنند. احمدی نژاد حتی زمانی که رئیس جمهور بود برای رخدادهای ورزشی داخلی پیام تبریک نمیفرستاد و باید دید که دلیل علاقهمندی وی به این تیم خاص آمریکایی آن هم در این زمانه سخت که مردم کشورش دربرابر تحریمهای ظالمانه ایالات متحده آمریکا قرار گرفتهاند، چیست، البته خود وی تاکنون در برابر سوالات بی شمار مطرح شده در این باره سکوت کرده است و باید منتظر پاسخهای وی ماند.
تفاوت واقعیت ذهنی و واقعیت عینی
مرتضی افشاری، رفتارشناس در اینباره به آفتاب یزد میگوید، دلیل این عمل آقای احمدی نژاد یا سخن هر سیاست مدار دیگری را نمیدانم، چون مربوط به سیاست است، اما قوانین روانشناسی در عالم سیاست نیز صادق است، چون سیاست مداران نیز انسان هستند.گاهی در میان انسانهای آرمانگرا و یوتوپیست، ناکامی کاری و سیاسی ممکن است آثار بسیار ویرانگری روی ذهن فرد بر جای بگذارد بهگونهای که او واقعیت ذهنی خود را برتر از واقعیت جاری بیرون مفروض نماید و بر اساس آن عمل نماید، در تاریخ نیز بودهاند سیاست مدارانی که در مواجهه با ناکامی، بسیار پر شور تر از گذشته دچار رفتار و حرکاتی شدهاند که تعجب اطرافیان را موجب شده است.
مدیریت جهانی و رسانههای آمریکا
محمود احمدی نژاد شاید به دلیل آنکه در برنامههای ذهنی خود، رسانههای آمریکایی را برای رسیدن به اهدافش مهم یافته است، چنین مشتاق ارتباط گیری با آن دیار و طیفهای سیاسی فعال در آن جا است. هر چند در ذیل تمام پستهای او کامنتهای سراسر استهزاء و پرسش در مورد عملکرد او در زمان مسئولیتش قرار دارد، اما او که ذهنیتی آرمان محور دارد، احتمالاً این مسائل را نشانهای از موفقیت و تاثیرگذاریش تعبیر خواهد کرد. اکنون پرسش این است که حرکت بعدی او چیست ؟ آیا ممکن است که او در تلاش و خواستش برای ارتباط گیری با مردم، مدیران و نخبگان سیاسی ایالات متحده یک گام جلو تر برود ؟ او ۸ سال رئیس جمهور کشور بوده و اصرار و دانستههای بسیاری دارد و چنین رفتارهایی باید حس کنجکاوی ناظران ارشد و قوه عاقله مسئولان را برانگیزد.
- 17
- 2
کاربر مهمان
۱۳۹۷/۸/۳۰ - ۱۲:۳۷
Permalink