رفع خطای «حصر»

در میان خبرهای حمله ناجوانمردانه تروریستی به یگان مرزداران سپاه پاسداران و شهادت و زخمی شدن بیش از ۴۰ تن از فرزندان پاک ایران در سیستان و بلوچستان، نشست ورشو و اتهام‌های تکراری آمریکا به ایران و نشست سوچی با حضور روسای جمهوری اسلامی ایران، روسیه و ترکیه؛ حصر «میرحسین موسوی»، «زهرا کاظمی(رهنورد)» و «مهدی کروبی» در روز ۲۵ بهمن‌ماه و سکوت رسانه‌ای، وارد نهمین سال خود شد.

این در حالی است که هنوز هیچ روند قانونی‌ای طی ۸ سال گذشته در مورد حصر از سوی نهادهای ذیربط اتخاذ نشده و شورای عالی امنیت ملی به ریاست «حسن روحانی»، رئیس جمهوری، هنوز نتوانسته تصمیمی روشن و بدون ایهام و ابهام در مورد این «سه‌تن» بگیرد.

لازم به یادآوری نیست که یکی از وعده‌های حسن روحانی در جریان کارزار انتخاباتی سال‌های ۹۲ و ۹۶، پایان حصر بود و یکی از اصلی‌ترین دلایل اقبال مردمی به روحانی در پای صندوق‌های رای، همین وعده مهم بود که تاکنون محقق نشده است.

حصر این سه‌تن در حالی وارد نهمین سال خود می‌شود که شمار بسیاری از کنشگران سیاسی اصولگرا نیز ادامه آن را ناعادلانه و به دور از شیوه‌های مدرن قضایی ارزیابی کرده و بارها از طریق رسانه‌ها و مصاحبه‌ها خواستار رفع آن شده‌اند.

شکی نیست که حصر طی روندی غیرقانونی به اینجا رسیده و قوه قضاییه نیز بارها توسط سخنگوی خود اعلام کرده که پرونده حصر در اختیار شورای عالی امنیت ملی است و این قوه در موضوع حصر ورود نکرده است. با این همه و همانطور که پیشتر گفته شد، علاوه‌بر اصلاح‌طلبان، بسیاری از اصولگرایان نیز روند حصر را نادرست و غیر قانونی عنوان کرده و خواستار رفع آن شده‌اند.

اگر روند حصر و ادامه آن یک خطا در نظر گرفته شود، باید یادآوری کرد که رهبر انقلاب پس از سالگرد ۴۰ سالگی انقلاب در بیانیه‌ای مهم عنوان کردند «انقلاب اسلامی همچون پدیده‌ای زنده آماده تصحیح خطاهای خویش است». اگر تصمیم‌گیرندگان در موضوع حصر با توجه به آنچه تاکنون اتفاق افتاده، بپذیرند که طولانی شدن حصر غیرقانونی بوده و در این روند خطاهایی وجود داشته، با بیانیه اخیر رهبر انقلاب و با تاسی از آن می‌توانند در صدد رفع خطاهای گذشته برآیند و این خطای راهبردی را هرچه زودتر تصحیح کنند.

مشفقان و دلسوزان واقعی ایران و انقلاب طی چند سال گذشته و به خاطر فشارها و تهدیدهایی که از سوی آمریکا و متحدانش بر مردم ایران وارد شده و می‌شود، بارها به این نکته با اهمیت و کلیدی اشاره کرده‌اند که اصلی‌ترین راهبرد و راه حل برای برون رفت از این فشارها و تهدیدها، وفاق و همبستگی ملی است. باید پذیرفت که این راه حل کماکان در حد شعار و حرف باقی مانده و با وجود تکرار این راهکار از سوی همه جناح‌هایی که در داخل با یکدیگر اختلاف نظر دارند، هنوز هیچ گامی برای عملی شدن این شعار از سوی آن بخش از حاکمیت که اهرم‌های اجرایی درباره حصر را در دست دارد، برداشته نشده است.وقت آن رسیده که این گام‌های عملی هرچه زودتر برداشته شود، چرا که ارزیابی کارشناسان اقتصادی نشان می‌دهد که سال ۱۳۹۸ سالی با تنگناهای اقتصادی بیشتر برای مردم ایران خواهد بود. بیشتر شدن تنگناهای اقتصادی نشان از آن دارد که بحران معیشتی نیز متعاقب این فشارها بیشتر خواهد شد و همانطور که بارها گفته و نوشته شده، «رفع حصر» یکی از تاثیرگذارترین رخدادها برای بروز و ظهور وفاق ملی خواهد شد.

باید امیدوار بود که سال ۱۳۹۸ که کم‌کم صدای پای رسیدنش می‌آید، سالی آکنده از امید، شکوفایی، پیشرفت و بالندگی مردم ایران در پرتو تصحیح خطاهای گذشته باشد.

هرمز شریفیان