افزایش قیمت بنزین یا برداشت قانونمند از جیب مردم!؟

ادعای «تصمیم کارشناسانه» در ماجرای افزایش سه برابری قیمت بنزین مبهم بنظر می‌رسد. اگر منظور از آن، تحریک مردم به اعتراض و دامن زدن به ناامنی باشد، آری، تصمیم آقایان را واقعا هم می‌توان کارشناسانه حساب کرد اما، اگر نه، منظور کمک به توسعه و رونق اقتصاد و بهبودی شرایط زندگی اجتماعی باشد، این تصمیم، نماد آشکار تصمیمی غیرکارشناسی است و بایسته است کارشناسان مورد اتکاء و اعتماد آقایان سران قوا به سؤالات زیر پاسخ روشن بدهند:

۱ــ بنزین در حالی سه برابر گران شد که قیمت آن تا قبل از گران شدن و حتی همه حامل‌های انرژی در ایران، چهار تا پنج برابر گران‌تر از کشورهای اروپا و آمریکا بود (با احتساب درآمد متوسط خانوارها) . پس، دلیل بالا بردن قیمت بنزین چه بود؟ 

۲ــ با کدام ساز و کار می‌توان از تأثیر افزایش بهای بنزین بر دیگر کالاها ممانعت کرد؟ 

۳ــ در کدام کشور و در چه تاریخی افزایش قیمت بنزین با رشد تساعدی قیمت کالاهای دیگر همراه نبوده است؟ 

۴ــ در کدام کشور و در چه تاریخی افزایش قیمت بنزین و حتی سایر کالاها موجب شکوفایی اقتصادی و بهبودی شرایط زندگی اجتماعی شده که در ایران هم بشود؟ 

۵ــ افزیش دائمی قیمت‌ها یا بعبارت دقیق‌تر، کاهش مستمر قدرت خرید پول ملی تا کی و تا چه حد ادامه خواهد یافت؟ نقطه توقفی وجود دارد یا نه؟ اگر آری، آن نقطه کجاست؟ 

۶ــ آیا کاهش ۱۶٠٠ برابری ارزش پول ملی در مدت چهل سال گذشته، هیچ کمکی به تغییر مثبت در شرایط اجتماعی- اقتصادی کشور منجر گردیده است؟ 

۷ــ همین امروز رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا اعلام کرد: «بعد از گرانی، مصرف بنزین ۱۱درصد افزایش یافت!» معنای آن چیست؟ حسن روحانی و تیم اقتصادی دولتش یکی از دلایل اصلی بالابردن سه برابری قیمت بنزین را کاهش مصرف آن اعلام کرده بودند!

۸ــ آیا افزایش دائمی قیمت‌ها همان روش برداشت قانونمندشده از جیب مردم نیست؟ اگر نه، به چه دلیل؟ 

.....

بر اساس پاسخ منطقی سؤالات فوق، می‌توان افزایش دائمی قیمت‌ها را به معنی برداشت قانونی سرمایه‌داری برای مکیدن حداکثری خون از رگ‌های اقشار و لایه‌های ستمدیده و محروم شده جامعه از حداقل‌های زندگی دانست. و گرنه، چرا باید قیمت بنزین از لیتری ۵ ریال تا ۶٠٠٠ برابر امروزی افزایش یابد در حالی که در اثر توسعه صنایع و فن‌آوری هزینه تولید کالاها بطور کلی با کاهش چشمگیری همراه بوده است. به هر حال، آنچه که نباید اتفاق می‌افتاد، اتفاق ‌افتاد. سران قوای سه‌گانه کشور تصمیم «کارشناسانه» گرفتند و اعتراضات عمومی نیز انجام شد. سرعت واکنش عمومی به افزایش بهای بنزین نشان از التهاب شدید در جامعه ایران و آمادگی عمومی برای اعتراض دارد. اعتراضات به افزایش بهای بنزین تقریبا سراسر کشور را فرا گرفت. بنا به گزارش رسانه‌های داخلی و خارجی از آغاز اعتراضات تاکنون خسارات انسانی و مادی فراوانی به کشور وارد شده است. در میان اخبار و اطلاعات ضد و نقیض مشکل بتوان راست را از دروغ تمیز داد و میزان واقعی تلفات و خسارات را مشخص کرد اما اصل ماجرا را نمی‌توان کتمان کرد که مسئولان نباید برای حل مشکلات مدیریتی خود به سرعت به سراغ فقیرتر کردن اقشار آسیب‌پذیر و متوسط جامعه بروند.